[SUPER HANDSOME]เด็กหลายใจกับนายขี้เก๊ก

7.3

เขียนโดย kanomcake_kncyk

วันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 00.18 น.

  9 ความคิดที่
  2 วิจารณ์
  10.96K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2559 19.40 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) เปิดเทอม....

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

กริ๊งงงงงงง---

พึ่บ---

ฉันลุกขึ้นมาจากเตียงอย่างรวดเร็ว เพราะว่าวันนี้เป็นวันที่ฉันรอคอยมาอย่างเนิ่นนาน ใช่แล้ว มันคือ......'วันเปิดเทอม'ไงล่ะ สำหรับบางคนมันอาจจะเป็นที่น่าเบื่อที่สุด แต่สำหรับฉันมันเป็นวันที่ดีที่สุดเลยล่ะ เพราะอะไรนะหรอ..........ไม่บอกหรอก แบร่

"เค้ก ตื่นหรือยังลูก"

"ตื่นแล้วค่ะแม่ กำลังจะอาบน้ำค่ะ"

"เร็วๆล่ะ เช้านี้จะกินอะไรล่ะ"

"ที่เดิมค่ะเเม่"

ที่เดิมที่ฉันหมายถึงนี่ก็คือ 'เซเว่น' น่ะนะ

--------15 นาทีผ่านไป--------

ตอนนี้ฉันกำลังรอแม่ที่กำลังเตรียมรถอยู่ที่โรงจอดรถอ่ะนะ

"เค้ก มาได้แล้วลูก"

"ค่าาาาาา แม่"

ตึกๆๆๆ

ตอนนี้ไม่รู้ว่าเสียงใจของฉันเต้นกับเสียงเดินอะไรมันจะดังกว่ากันแล้วนะ 555 ตื่นเต้นเกิ๊นนนน

ฟิ้ว---

ทันทีที่ฉันขึ้นรถพร้อมปิดประตู แม่ก็เหยียบทันทีร้อยแปดสิบ

"โห! แม่คะจะรีบไปไหนเนี่ย"

"ก็แม่มีงานด่วนน่ะลูก ขอโทษนะลูก แต่งานนี้คงต้องรีบหน่อยแล้ว"

--------ถึงโรงเรียน--------(มโนเองล่ะกันว่าตอนนี้ฉันไปซื้อข้าวเช้าแล้ว แหะๆ)

ฉันเดินเข้ามาในโรงเรียน(พอดีเซเว่นมันอยู่ใกล้โรงเรียนน่ะ พอแม่จอดให้ลงปุ๊ป แม่ก็เหยียบต่อไปเลย -.,-)

ก็พบกับร่างที่คุ้นเคย เธอมีหน้าตาที่น่ารักและสวยทีเดียวเลยล่ะ ตาของเธอเรียน จมูกโด่งพอควร แถมยังมาพร้อมกับริมฝีปากบางสีชมพูนั้นอีก ดูดีชะมัด

"้ฟ้าาาาาาาา"

ฉันตะโกนเรียกเพื่อนรักออกไปอย่างสุดเสีบง ทั้งที่ตรงนั้นก็มีคนอยู่พอควร

"เค้ก"

ฉันรีบวิ่งเข้าไปกอดฟ้า ให้สมกับความคิดถึงหน่อย จนบาวที่ก็มีคนมองฉันกับฟ้าเป็นเบี้ยนเหมือนกัน แต่ว่าพวกเพื่อนฉันมันชินกันหมดแล้วล่ะ แหะๆ

"ง่า ฟ้าฉนคิดถึงแกมากเลยรู้ไหหม"

"ไม่รู้ก็บ้าแล๊ว"

""

ตอนนี้เราสองงคนกำลังจะเดินขึ้นไปบนห้องเรียน (ซึ่งมันอยู่ชั้นสี่ เหนื่อยมากกกกก)

"ฟ้าจ๋า นั่งหลังห้องได้ไหม"

ฉันขอร้องอ้อนวอนมันสุดเลยล่ะ ฉันยังไม่เคยทำอย่างนี้กับแม่เลยรู้ไหมเนี่ย

"อีบ้าา สายตาสั้นแล้วยังจะนั่งหลังห้องอีก แกมันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆเลย"

"ไม่ได้บ้าสักหน่อย -3- แล้วตกลงนั่งได้ไหมอ่า "

"แกนี่เป็นอารมณ์เร็วเป็นบ้านั่งก็นั่งดิ"

"เย้ๆๆๆ"

ตอนนี้ฉันกับฟ้าก็เดินมาถึงห้องกันแล้ว ฉันก็เลยเลือกนั่งตรงที่ริมหน้าต่างข้างหลังสุด ดูเหมือนว่าตอนนี้เพื่อนฉันจะยังไม่มากันแหะ หรือว่านี่เช้าไป ก็ไม่เช้าแล้วนะเจ็ดโมงครึ่งแล้วนี่น่า (เช้าบ้านแกดิ) ช่างมันเหอะเพื่อนมันคงจะชินกันตอนปิดเทอม (มันแกนี่แหละที่มาเช้ากว่าชาวบ้านชาวช่อง -_-)

"นั่งนี่นะ"

"ตามใจแกเลย"

 

"เออ แล้วนี่ทำไมแกไม่ใส่แว่นอ่ะเนี่ย"

ฟ้าถามขึ้นมา ขณะที่ฉันกับฟ้ากำลังเก็บของใส่ใต้โต๊ะกันอยู่

"อืม...ไม่เอาอ่ะ มันน่าเกลียดจะตาย"

ก็ฉันเคยโดนเพื่อนที่โรงเรียนเก่ามันล้อว่า 'ยัยแว่นหนาเต๊อะ' น่ะสิ แถมตอนนี้คนที่ฉันปลื้มอยู่เขาก็ไม่ชอบให้ฉันใส่แว่นสักเท่าไร....อ่ะนะ

"ไม่เห็นน่าเกลียดเลยแก น่ารักจะตาย"

"อืม...ไม่เอาอ่ะไม่อยากใส่"

"ตามใจแกแล้วกัน"

แล้วหลังจากนั้นเราก็นั่งคุยไปเรื่อยๆระหว่างรอเพื่อนๆและรอเข้าแถว

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา