รักของเราสองคน 18+

 
บทนำ.
 เมื่อ100ปีก่อนสตูว์ตัวฉกาจของมวลมนุษย์ชาติได้เกิดขึ้น
ตึก ตึก ตึก ตึก(เสียงม้า)
ครืน ครืน ครืน(เสียงรถม้า)
ชาวบ้าน1:นั้นไงฉันว่าแล้วหน่วยทหารปีนี้ก็ไม่ต่างอะไรจากเมื่อก่อน
ชาวบ้าน2:นั้นสิพวกปีนี้กากจริงๆ
เอเลน:เห็นมั้ยมิคาสะทหารทีมสำรวจมาถึงแล้ว
มิคาสะ:งั้นเหรอเอเลนได้เห็นแล้วสินะงั้นกลับกันเถอะ
 
ชาวบ้าน2(ชาย):ห่วยจริงๆฉันบอกแล้วว่าหน่วยทหารปีนี้ก็ไม่ต่างอะไรจากปีก่อน55555
เอเลน:ฮึย!!!พูดแบบนั้นต้องสำนึก
ตึก ตึก ตึก
โป๊ก!!!!
ชาวบ้าน2(ชาย):โอ๊ย!!!เจ้าเด็กบ้าแกคิดจะทำอะไรห๊ะ!!!!!
เอเลน:ไอสวะอย่างแกจะไปรู้อะไร!!!!
ชาวบ้าน2(ชาย):หนอย!!!!
มิคาสะ:เอเลน
หมับ!!! 
ชาวบ้าน2(ชาย):หนอย!แน่จริงอย่าหนีสิฟร่ะ!
 
ตึกตึกตึก
เอเลน:จะทำอะไรน่ะมิคาสะ
ตึง!!!!(เสียงปาใส่กำแพง)
มิคาสะ:ไปกันได้แล้ว
 
เอเลน:กลับมาแล้วคับ
ขุนแม่:กลับมาแล้วเหรอจ๊ะ
ขุนพ่อ:พ่อไปทำงานก่อนนะมิคาสะฝากดูเอเลนด้วยล่ะ
มิคาสะ:คะ
ขุนแม่:ไปดีมาดีนะค่ะคุณ!
มิคาสะ:แม่ค่ะเอเลนเขาบอกว่าจะเข้าทีมสำรวจ
ขุนแม่:!!!
เอเลน:!!!!!มิคาสะฉันบอกแล้วไงว่าอย่าพูดเรื่องนี้!!!
ตึกตึกตึก(เสียงเท้าแม่)
ขุนแม่:เอเลนแม่เคยบอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าไปเข้าหน่วยสำรวจบ้าๆนั้นรู้มั้นว่ามันอันตรายมีคนตายไปนับร้อยคน!!!!!!
เอเลน:ทีมสำรวจไม่ได้บ้าสักหน่อย!!!
ตึก ตึกตึก(เสียงเท้าเอเลน)
ปัง!(เสียงประตู)
ขุนแม่:เอเลนกลับมานี่เดี๋ยวนี้!...เฮ้อ---
หมับ (แม่จับไหล่มิคาสะ)
ขุนแม่:มิคาสะลูกดูแลเอเลนด้วยนะเด็กคนนั้นอยากจะออกไปดูโลกภายนอก
มิคาสะ:คะ
 
DAED END 1