รักของเราสองคน 18+

บทนำ.

 เมื่อ100ปีก่อนสตูว์ตัวฉกาจของมวลมนุษย์ชาติได้เกิดขึ้น

ตึก ตึก ตึก ตึก(เสียงม้า)

ครืน ครืน ครืน(เสียงรถม้า)

ชาวบ้าน1:นั้นไงฉันว่าแล้วหน่วยทหารปีนี้ก็ไม่ต่างอะไรจากเมื่อก่อน

ชาวบ้าน2:นั้นสิพวกปีนี้กากจริงๆ

เอเลน:เห็นมั้ยมิคาสะทหารทีมสำรวจมาถึงแล้ว

มิคาสะ:งั้นเหรอเอเลนได้เห็นแล้วสินะงั้นกลับกันเถอะ

ชาวบ้าน2(ชาย):ห่วยจริงๆฉันบอกแล้วว่าหน่วยทหารปีนี้ก็ไม่ต่างอะไรจากปีก่อน55555

เอเลน:ฮึย!!!พูดแบบนั้นต้องสำนึก

ตึก ตึก ตึก

โป๊ก!!!!

ชาวบ้าน2(ชาย):โอ๊ย!!!เจ้าเด็กบ้าแกคิดจะทำอะไรห๊ะ!!!!!

เอเลน:ไอสวะอย่างแกจะไปรู้อะไร!!!!

ชาวบ้าน2(ชาย):หนอย!!!!

มิคาสะ:เอเลน

หมับ!!! 

ชาวบ้าน2(ชาย):หนอย!แน่จริงอย่าหนีสิฟร่ะ!

ตึกตึกตึก

เอเลน:จะทำอะไรน่ะมิคาสะ

ตึง!!!!(เสียงปาใส่กำแพง)

มิคาสะ:ไปกันได้แล้ว

เอเลน:กลับมาแล้วคับ

ขุนแม่:กลับมาแล้วเหรอจ๊ะ

ขุนพ่อ:พ่อไปทำงานก่อนนะมิคาสะฝากดูเอเลนด้วยล่ะ

มิคาสะ:คะ

ขุนแม่:ไปดีมาดีนะค่ะคุณ!

มิคาสะ:แม่ค่ะเอเลนเขาบอกว่าจะเข้าทีมสำรวจ

ขุนแม่:!!!

เอเลน:!!!!!มิคาสะฉันบอกแล้วไงว่าอย่าพูดเรื่องนี้!!!

ตึกตึกตึก(เสียงเท้าแม่)

ขุนแม่:เอเลนแม่เคยบอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าไปเข้าหน่วยสำรวจบ้าๆนั้นรู้มั้นว่ามันอันตรายมีคนตายไปนับร้อยคน!!!!!!

เอเลน:ทีมสำรวจไม่ได้บ้าสักหน่อย!!!

ตึก ตึกตึก(เสียงเท้าเอเลน)

ปัง!(เสียงประตู)

ขุนแม่:เอเลนกลับมานี่เดี๋ยวนี้!...เฮ้อ---

หมับ (แม่จับไหล่มิคาสะ)

ขุนแม่:มิคาสะลูกดูแลเอเลนด้วยนะเด็กคนนั้นอยากจะออกไปดูโลกภายนอก

มิคาสะ:คะ

DAED END 1