ตามแค้น แม่บ้านซาตาน

       ฮึก!  ร่างของเด็กหญิงตกลงกระแทกพื่นด้วยแรงที่ว่าผู้กระทำไม่น่ากระทำกับเด็กเลย  เด็กหญิงนอนแน่นิ่งอยู่กับพื้น  เนื้อตัวหมอมแหมแผลเต็วตัวเลือดไหลเป็นแอ่ง.  ไม่นานสักเท่าไรเด็กหญิงก็ตื่นขึ้นด้วยความเจ็บปวด" เฮือก! อัก!"เธอโกงตัวสูงจับคอของตนที่มีโซ่ซึ่งเป็นปลอกคอและกระอักเลือดออกมาเต็มปาก.  

"ทะ ที่นี่ที่ไหนเฮ้อ"  เธอพยยามดันตัวให้ลุกขึ้นจากพื่น   และมองไปรอบๆเพื่อดูให้แน่ชัดว่าที่ๆตนอยู่คือที่ไหน

"ในป่างั้นหรือ"เธอหยิบแว่นที่หลุดออกจากหน้าตอนที่เธอตกลงมากับพื่นขึ้นมาใส่

เด็กหญิงคนนี้มีลักษณะสมส่วน  สูงยาวดวงตาสีแดงเพลิงผมสีแดงเข้ม ซึ่งดูแล้วพวกมนุษย์คงไม่มีตาสีนี้ได้โดยธรรมชาติ

เธอคอยๆเดินไปข้างหน้าเลือดก็ไหลตามทาง  เธอเดินไปโดยไม่มีจุดหมายปลายทางทั้งหนาวเหน็บ

เจ็บปวดทรมานกระหายซํ่ายังต้องคอยระแวงอันตรายไปด้วย  น่าสังเวทใช่ไหมละ 

     นั้นละคือตัวข้าเอง  ข้ามีนามว่า  โคโดะ มิโซสึมะ โซโระ ยินดีที่ได้รู้จักนะ 

แล้วข้าจะต้องไปทางไหนละ  ข้าเดินไปเรื่อยๆแบบไม่มีจุดหมายปลายทาง ต้องทนความหนาวเหน็บ

เลือดก้ยังคงไหลตามทาง  ข้าเดินมาไกลจากเดิมประมาณ3กิโลเมตร  เอะข้าเดินจนหลุดจากมิติที่อยู่มายังโลกมนุษย์เลยหรือ  จะเดินกลับก็คงไม่ไหวเพราะขาก็เริ่มเดินต่อไปไม่ไหว

จึงต้องหาที่พักสะแล้ว  ข้าเลือกเป็นต้นไม้ที่ยากต่อการจะถูกมนุษย์เจอและแข็งแรงพอที่จะให้พักผ่อนได้  ข้าเลยกระโดดขึ้นไปบนกิ่งใหญ่ของตนไม้ นอนราบไปกับกิ่ง่พียงไม่นานเปลือกตาก็คอยๆหลับลง

                                   หลายปีผ่านไปประมาณหนึ่งพันย่างเข้าสองพันในอีกไม่กี่ปี

   ข้าได้เติบโตจนเป็นวัยสาวรุ่นพี่  ตั้งแต่วันนั้นข้าก็อยู่ในโลกของมนุษย์มาตลอด  ข้าจะคอยเห็นพวกมนุษย์สู้รบกันมาตลอด  บ้านเรือนและสิ่งมีชีวิตต่างก็ล้วล้มตายกันนับไม่ถ้วน  เหมือนตอนข้ายังเด็กเลย ถึงแม้บาดแผลที่กายมันหายไปแล้วแต่คำสาปและแผลในใจมันไม่มีวันหายไปได้  ข้าต้องทนจนมาถึงบัดนี้   จนหมดยุคสงครามไปแต่มันคงไม่แน่นนอนหรอก  ข้าก็พึ่งรูัว่าที่นี้คือประเทศอังกฤษ 

ข้านึกว่าคงจะอยู่อย่างสนุกแต่ข้าก็นึกผิด เพราะว่า......

                                           ไม่นานหลังจากนั้นก็มีมนุษย์เรียกข้า

   ให้ไปทำสัญญาระหว่างมนุษย์กับซาตาน เพื่อทำตามสิ่งที่มนุษย์ผู้ทำสัญญาต้องการจนสำเร็จ  และแลกมันด้วยวิญญานของมนุษย์ผู้นั้น

  มีมนุษย์สองคนเดินเข้ามาในป่าที่มีต้นไม้ที่ข้าอาศัย  เป็นเพศชายและหญิง  เพื่อจะมาทำพิธีเรียกหรือทำสัญญากับซาตาน ซึ่งแถวนั้นมีเพียงข้าตนเดียว  ข้าเลยต้องไปทำสัญญากับมนุษย์พวกนั้น  

  มนุษย์สองคนที่มาทำพิธีทำสัญญากับซาตาน 

  " โอเททันกุ  โอเททันกุ โอเททันกุ"ฝ่ายหญิงกำลังท่องบทที่จะเรียกซาตานอยู่นั้น 

ฝ่ายชายก็ได้กระซิบให้หญิงสาวพูดตาม

   "ซาตานที่สิงอยู่ที่นี่จงปรากฎตัว เพื่อทำสัญญาก็เราณบัดนี้"ฝ่ายหญิงได้ท่องจนเสร็จศัพท์ที่เหลือก็ต้องรอให้ซาตานปรากฎ   ข้าที่อยู่ในร่างซาตานมองจากบนต้นไม้และคอยๆลงจากต้นไม้

พร้อนกับปล่อยรัศมีซาตานสีดำมืดและปรากฎให้มนุษย์เห็น  ข้าและมนุษย์ต่างสบตาก้

มนุษย์มีท่าทางเหลือเชื่อกับสิ่งที่เห็นและสิ่งที่ตนทำเพราะไม่รู้ว่า พวกเราจะมีจริง

                                               จบบทที่1