หมาป่ากับลูกสาวของราชินี

5.7

เขียนโดย born

วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 15.11 น.

  10 ตอน
  10 วิจารณ์
  12.67K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 มีนาคม พ.ศ. 2559 19.55 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

7) จาก:ห้องพัก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
สวัสดีค่ะทุกคน ฉัน ไอช่า วิลตัน นักเรียนเอวานเจลีน เนื่องจากวันศุกร์แรกของสัปดาห์แล้วยังเป็นวันปฐมนิเทศ ฉันจึงมีข้อมูลใหม่ๆของโรงเรียนที่ผึ่งรู้มานำเสนอค่ะ โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนสตรีที่ใหญ่ที่สุดในเขตนี้ ชื่อร.ร:โรงเรียนภาษาต่างประเทศเอวานเจลีน ประเภทร.ร:โรงเรียนหญิงล้วน สีประจำร.ร: น้ำเงิน-ขาว อาคารเรียนของโรงเรียนมีทั้งหมด6อาคาร 1.อาคารแอมเชล เป็นหอประชุมของโรงเรียน2.อาคารมาร์เกซ หอกิจกรรมค่ะ 3.อาคารมอร์ริแกน อาคารเรียนของเกรด7-94.อาคารควินตัน อาคารเรียนเกรด10-12(ฉันเรียนที่นี้ค่ะ) 5.อาคารเดลรอน อาคารชมรม ห้องสมุด และห้องปฏิบัติคอมพิวเตอร์ 6.อาคารเกรนนี่ อาคารปฏิบัติการคหกรรม
ขณะนี้ฉันกำลังนั่งฟังผู้อำนวยการพูดสุนทรพจน์ที่อาคารแอมเชลอยู่ค่ะ ”สวัสดีค่ะนักเรียนทุกคน ดิฉัน.เคต มิลชิน ค่ะ”เธอน่าจะอายุราวๆ50 มีผมขามแซมตามศีรษะหน้าอ้วนกลมเวลายิ้มตาเธอตาจะปิดทันที ”นักเรียนค่ะ ในวันอังคารนี้ จะมีแขกมาที่ร.รของเราด้วยนะค่ะนั่นก็คือพี่ๆนักศึกษาฝึกสอนที่จะมาให้ความรู้แก่เราเป็นเวลาหนึ่งปี ขอให้ทุกคนต้อนรับพวกเขาเป็นอย่างดีน่ะค่ะ
 เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้นฉันจึงเตรียมตัวกลับ”ช่า กลับบ้านกัน”แนนนี่ชวน ”เอาดิ”ฉันตอบลวกๆพลางสะพายกระเป๋า “ไปกัน” ระหว่างที่พวกเราเดินด้วนกัน “บายว่ะแก”มีหญิงคนหนึ่งพุ่งใส่หลังแนนนี่ ”บาย เบ็คกี้”แนนหันไปหาเพื่อนสาวแล้วนางก็มาเดิมจากพวกเราไปทักคนโน่นคนนี้ไปทั่ว บ้างที่ฉันก็ไมค่อยชอบเบ็คกี้ซักเท่าไรไม่รู้สิฉันยังอธิบายไม่ถูก “นี่รู้เปล่า เบ็คอ่ะ เรียนเก่งมากเลยนะ เห็นเอ๋อๆแบบนั้นน่ะ” “เหรอ”ฉันดึงหน้ากับประโยคชมเชยเบ็คกี้..ฉันกับเบ็คกี้อาจไม่ใช่คนที่เป็นเพื่อนกับฉันได้
“บาย บาย แนนนี่” เราแยกกันตรงหัวมุมแล้วไปตามทางของตนเอง “หวัดดี ฟีบี้”คำทักแรกเมื่อเข้าบ้าน แต่แล้วก็มีบ้างอย่างสะดุดตา จาน ฉันเดินไปยังโต๊ะที่ต้องสงสัย ฉันล้างจานทุกครั้งน่ะไม่น่าจะลืม และเมื่อนำจานไปไว้ที่ซิงค์ล้างจานก็พบจาม ชามที่ไม่ได้ล้างอีกกองหนึ่งฉันไม่น่าลืมล้างเยอะขนาดนี้ ก็อกๆๆเสียงเคาะประตูดังขึ้นพร้อมเสียงหนึ่งพูดว่า”ร้านซักรีดเสื้อ มาส่งค่ะ” “ค่ะๆ”น่าจะเป็นร้านซักรีดที่ฉันผึ่งส่งเสื้อไปมั้ง “ค่ะ”ฉันเปิดประตู พนักงานยื่นเสื้อมาให้ “เสื้อเชิ้ต 3 กางเกง3ค่ะ” ....ชุดผู้ชาย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา