หมาป่ากับลูกสาวของราชินี
5.7
เขียนโดย born
วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 15.11 น.
10 ตอน
10 วิจารณ์
12.67K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 มีนาคม พ.ศ. 2559 19.55 น. โดย เจ้าของนิยาย
7) จาก:ห้องพัก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความสวัสดีค่ะทุกคน ฉัน ไอช่า วิลตัน นักเรียนเอวานเจลีน เนื่องจากวันศุกร์แรกของสัปดาห์แล้วยังเป็นวันปฐมนิเทศ ฉันจึงมีข้อมูลใหม่ๆของโรงเรียนที่ผึ่งรู้มานำเสนอค่ะ โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนสตรีที่ใหญ่ที่สุดในเขตนี้ ชื่อร.ร:โรงเรียนภาษาต่างประเทศเอวานเจลีน ประเภทร.ร:โรงเรียนหญิงล้วน สีประจำร.ร: น้ำเงิน-ขาว อาคารเรียนของโรงเรียนมีทั้งหมด6อาคาร 1.อาคารแอมเชล เป็นหอประชุมของโรงเรียน2.อาคารมาร์เกซ หอกิจกรรมค่ะ 3.อาคารมอร์ริแกน อาคารเรียนของเกรด7-94.อาคารควินตัน อาคารเรียนเกรด10-12(ฉันเรียนที่นี้ค่ะ) 5.อาคารเดลรอน อาคารชมรม ห้องสมุด และห้องปฏิบัติคอมพิวเตอร์ 6.อาคารเกรนนี่ อาคารปฏิบัติการคหกรรม
ขณะนี้ฉันกำลังนั่งฟังผู้อำนวยการพูดสุนทรพจน์ที่อาคารแอมเชลอยู่ค่ะ ”สวัสดีค่ะนักเรียนทุกคน ดิฉัน.เคต มิลชิน ค่ะ”เธอน่าจะอายุราวๆ50 มีผมขามแซมตามศีรษะหน้าอ้วนกลมเวลายิ้มตาเธอตาจะปิดทันที ”นักเรียนค่ะ ในวันอังคารนี้ จะมีแขกมาที่ร.รของเราด้วยนะค่ะนั่นก็คือพี่ๆนักศึกษาฝึกสอนที่จะมาให้ความรู้แก่เราเป็นเวลาหนึ่งปี ขอให้ทุกคนต้อนรับพวกเขาเป็นอย่างดีน่ะค่ะ
เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้นฉันจึงเตรียมตัวกลับ”ช่า กลับบ้านกัน”แนนนี่ชวน ”เอาดิ”ฉันตอบลวกๆพลางสะพายกระเป๋า “ไปกัน” ระหว่างที่พวกเราเดินด้วนกัน “บายว่ะแก”มีหญิงคนหนึ่งพุ่งใส่หลังแนนนี่ ”บาย เบ็คกี้”แนนหันไปหาเพื่อนสาวแล้วนางก็มาเดิมจากพวกเราไปทักคนโน่นคนนี้ไปทั่ว บ้างที่ฉันก็ไมค่อยชอบเบ็คกี้ซักเท่าไรไม่รู้สิฉันยังอธิบายไม่ถูก “นี่รู้เปล่า เบ็คอ่ะ เรียนเก่งมากเลยนะ เห็นเอ๋อๆแบบนั้นน่ะ” “เหรอ”ฉันดึงหน้ากับประโยคชมเชยเบ็คกี้..ฉันกับเบ็คกี้อาจไม่ใช่คนที่เป็นเพื่อนกับฉันได้
“บาย บาย แนนนี่” เราแยกกันตรงหัวมุมแล้วไปตามทางของตนเอง “หวัดดี ฟีบี้”คำทักแรกเมื่อเข้าบ้าน แต่แล้วก็มีบ้างอย่างสะดุดตา จาน ฉันเดินไปยังโต๊ะที่ต้องสงสัย ฉันล้างจานทุกครั้งน่ะไม่น่าจะลืม และเมื่อนำจานไปไว้ที่ซิงค์ล้างจานก็พบจาม ชามที่ไม่ได้ล้างอีกกองหนึ่งฉันไม่น่าลืมล้างเยอะขนาดนี้ ก็อกๆๆเสียงเคาะประตูดังขึ้นพร้อมเสียงหนึ่งพูดว่า”ร้านซักรีดเสื้อ มาส่งค่ะ” “ค่ะๆ”น่าจะเป็นร้านซักรีดที่ฉันผึ่งส่งเสื้อไปมั้ง “ค่ะ”ฉันเปิดประตู พนักงานยื่นเสื้อมาให้ “เสื้อเชิ้ต 3 กางเกง3ค่ะ” ....ชุดผู้ชาย
ขณะนี้ฉันกำลังนั่งฟังผู้อำนวยการพูดสุนทรพจน์ที่อาคารแอมเชลอยู่ค่ะ ”สวัสดีค่ะนักเรียนทุกคน ดิฉัน.เคต มิลชิน ค่ะ”เธอน่าจะอายุราวๆ50 มีผมขามแซมตามศีรษะหน้าอ้วนกลมเวลายิ้มตาเธอตาจะปิดทันที ”นักเรียนค่ะ ในวันอังคารนี้ จะมีแขกมาที่ร.รของเราด้วยนะค่ะนั่นก็คือพี่ๆนักศึกษาฝึกสอนที่จะมาให้ความรู้แก่เราเป็นเวลาหนึ่งปี ขอให้ทุกคนต้อนรับพวกเขาเป็นอย่างดีน่ะค่ะ
เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้นฉันจึงเตรียมตัวกลับ”ช่า กลับบ้านกัน”แนนนี่ชวน ”เอาดิ”ฉันตอบลวกๆพลางสะพายกระเป๋า “ไปกัน” ระหว่างที่พวกเราเดินด้วนกัน “บายว่ะแก”มีหญิงคนหนึ่งพุ่งใส่หลังแนนนี่ ”บาย เบ็คกี้”แนนหันไปหาเพื่อนสาวแล้วนางก็มาเดิมจากพวกเราไปทักคนโน่นคนนี้ไปทั่ว บ้างที่ฉันก็ไมค่อยชอบเบ็คกี้ซักเท่าไรไม่รู้สิฉันยังอธิบายไม่ถูก “นี่รู้เปล่า เบ็คอ่ะ เรียนเก่งมากเลยนะ เห็นเอ๋อๆแบบนั้นน่ะ” “เหรอ”ฉันดึงหน้ากับประโยคชมเชยเบ็คกี้..ฉันกับเบ็คกี้อาจไม่ใช่คนที่เป็นเพื่อนกับฉันได้
“บาย บาย แนนนี่” เราแยกกันตรงหัวมุมแล้วไปตามทางของตนเอง “หวัดดี ฟีบี้”คำทักแรกเมื่อเข้าบ้าน แต่แล้วก็มีบ้างอย่างสะดุดตา จาน ฉันเดินไปยังโต๊ะที่ต้องสงสัย ฉันล้างจานทุกครั้งน่ะไม่น่าจะลืม และเมื่อนำจานไปไว้ที่ซิงค์ล้างจานก็พบจาม ชามที่ไม่ได้ล้างอีกกองหนึ่งฉันไม่น่าลืมล้างเยอะขนาดนี้ ก็อกๆๆเสียงเคาะประตูดังขึ้นพร้อมเสียงหนึ่งพูดว่า”ร้านซักรีดเสื้อ มาส่งค่ะ” “ค่ะๆ”น่าจะเป็นร้านซักรีดที่ฉันผึ่งส่งเสื้อไปมั้ง “ค่ะ”ฉันเปิดประตู พนักงานยื่นเสื้อมาให้ “เสื้อเชิ้ต 3 กางเกง3ค่ะ” ....ชุดผู้ชาย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ