หมาป่ากับลูกสาวของราชินี

"แกไม่ไปกินข้าวเหรอ"คนผมสั้นแตกปลายเล็กน้อยนามว่า'แนนนี่ จอร์อัล'ถามคนข้างๆเมื่อเวลาพักกลางวัน"ไม่อ่ะ เรายังไม่รู้สึกอยากกินอะไรเลย เธอล่ะไม่ไปกินกับเพื่อนเหรอ"ผู้ตอบ ตอบตามความคิดพลางเปิดโทรศัพท์เล่นเพลินๆ มองแรกๆ ไอช่า วิลตัน คนนี้ก็ดูเงียบๆเรียบร้อยธรรมดาแต่จริงๆแกค่อนข้างจะติดโทรศัพท์มากๆขาดจากตัวไม่ได้เลย เบ็คกี้ที่น่าจะเป็นเพื่อนกับแนนนี่เมื่อพักเที่ยงก็แทบจะวิ่งออกไปทันทีทำให้นักเรียนใหม่สงสัยนิดๆว่าเป็นเพื่อนกันทำไมไม่ไปด้วยกัน แต่นิสัยที่ดูแปลกที่สุดของ เบ็คกี้ โลเรตต้า คือ เธอมักจะชอบเเงะเหล็กดัดฟันเกือบตลอดเวลา "นี้แนนนี่ทำไมเบ็คกี้ดูเหม่อๆ" ไอช่าถามด้วยความอยากทราบนิดหน่อย "เบ็คกี้ เขาเป็นเด็กสมาติสั้นอ่ะ ทนหน่อยน่ะ บ้างทีเขาอาจจะแปลกๆบ้างน่ะ"  "เอ่อ แนน" "หืม?" "แถวนี้มีห้างไหนแนะนำไหม"

หลังจาก การเรียนการสอนวันแรกจบลง นักเรียนสาวหน้าใหม่ก็ยกเเขนขึ้นบิดเนื้อบิดตัววันนี้เธอมีที่ๆอยากไป ห้างอีสต์วิลล์ห้างที่แนนนี่แนะนำ ห้างนี้ใหญ่จัง ความคิดแรกเมื่อฉันมาที่นี้ สาวน้อยเดินตามทางฟุตบาทก่อนจะเข้าไปทันที อีสต์วิลล์นี้ถือว่าค่อนข้างกว้างพอสมควร ของก็เยอะ แต่ เงียบและคนน้อยอาจจะเพราะเป็นวันธรรมดา นักเรียนสตรีเอวานเจลีนก้าวเท้าไปยังแผนกต่างๆเธอไม่เคยรู้สึกอิสระมากขนาดนี้มาก่อน เเต่ก่อนเด็กสาวชาวอเมริกันคนนี้ไม่สามารถไปไหนไกลจากบ้านได้เลยถ้าไม่ได้รับอนุญาติจาก  ลาวิเนีย สกินเบิร์ส น้าน้องสาวพ่อที่มองโลกแคบและบ้างทีแกก็หัวเสียกับเรื่องเล็กจนเป็นเรื่องใหญ่อย่างอากาศร้อน มีหลายครั้งที่หลานสาวต้องแอบทำอะไรโดนไม่บอกเเก เมื่อไอช่า วิลตันจับจ่ายจนพอใจ เธอได้ซื้อไอศครีมถ้วยใหญ่พิเศษกินจนเลอะมือเลอะไม้ไปทั่วเหมือนเด็กเล็กๆ ซ่า!น้ำใสไหลออกจากก๊อกน้ำอัตโนมัติ  สาวในชุดน.รสตรีล้างมือที่เลอะคราบไอศครีม "อิอิ แกนี่"กลุ่มผู้หญิงกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาในห้องน้ำพวกหล่อนดูกระดี๊กระด๊ากับหมู่เพื่อน เมื่อกลุ่มคนแปลกหน้าเข้ามา ทำให้ผู้อยู่ก่อนรีบจัดการธุระส่วนตัว "สวัสดีค่ะคนสวย"หญิงหนึ่งทักคนที่อยู่ก่อน ร่างอวบขาวอกโตเบียดเข้าใกล้พลางจับไม้จับมือ เเววตาส่อถึงความรู้สึกบางอย่าง "ค่ะ"ผู้น้อยกว่าตกใจในมารยาทของผู้มาเยือนมาก "ชื่ออะไรค่ะบอกได้ไหม" "กินเด็กเหรออีลี่"   "ลิลลี่เอาแล้ว"เสียวแซวจากกลุ่มเพื่อนกระตุ้นเพื่อนให้ทำอะไรบ้างอย่าง   "บ้านอยู่ไหนพี่ไปส่งไหม พี่จะส่งถึงเตียงเลย"รอยยิ้มและแววตาส่ออารมณ์สองแง่สองง่ามเป็นที่สุดข "sorry my not bitch อุ๊ย ขอโทษอีกระxx"พรึบ!มือเรียวฟาดแก้มขาวอย่างแรงแล้วจึงกระชากผมยาวดำขลับ "กูไม่ใช่เพื่อนเล่นมึงน่ะอีสวยนี่"  "เอาเลย เอาเลย เอาเลย"เสียงร้องเชียร์เริ่มดังขึ้นๆ พวกนอกวงช่วยกันปิดประตู  ร่างอึ๋มเริ่มรุกล้ำร่างน้อย หล่อนเริ่มลูบตามร่างเนื้อสาว ร่างน้อยเริ่มใช้มือผลักไหล่ร่างสาวกว่าด้วยความพยาม "อีนี่"สาวจิตใจโหดร้ายทุบแขนบางสุดเหวี่ยงและเหวี่ยงร่างบางกับพื้นเเล้วกระทืบๆท้องน้อยด้วยส้นสูง "โอ๊ย"นักเรียนสาวเริ่มโอดเสียงเจ็บปวด "กูชอบมึงถ้ามึงเงียบ"หล่อนสบฏด่า เเล้วรุกเล้าโลมต่อ เจ้าหล่อนค่อยๆปลดกระดุมเเละซุกไซร้ลงมาเรื่อยๆ ปึก!ประตูกระเเทกเข้ามากรี้ด เเก็งกระxxวงแตกรีบวิ่งออก "รอด้วย อีพวกนี้ "ร่างอึ๋มละร่างบาง แล้ววิ่งตามเพื่อนไป ร่างบางนั้นค่อยๆประคองตัวนั่ง สายตาก็มองผู้กระเเทกประตูทำให้เเกหลุดจากนรก เขาเป็นคนสูงโปร่งมาก เขาหอบเเรงและทรุดกับพื้น ร่างบางรีบจัดเสื้อของตนและรวบรวมของ เเละเข้าหาเขา เขาหอบเเรงขึ้นอีก เด็กสาวไม่ทราบอะไรทั้งนั้น แต่ เธอก็อยากทำอะไรบ้าง เธอจึงค่อยๆลูบผมบลอนด์เงินอ่อนของเขา "ไปซะ"เขาผลักร่างเด็กน้อยไป "ค่ะ" หลังคำบอกเด็กหญิงก็จากไป ทิ้งเขาไว้คนเดียว