รักใสๆของยัยจิ้งจอก

9.3

เขียนโดย Manako

วันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 16.53 น.

  10 ตอน
  4 วิจารณ์
  11.89K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 มีนาคม พ.ศ. 2559 18.15 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

9) เเม่น้ำ..

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"เอ๊ะ..? อ้าวถึงเเล้วหรอ"ผมทักเธอขึ้นเมื่อเห็นเธอหยุดชะงักไป
"อืม.."ริสะตอบผม ผมชะเง้อมองดูเเม่น้ำที่อยู่ข้างหน้ามันถึงกับทำให้ผมตลึงไปเลย ภาพที่เห็นตรงหน้าคือเเม่น้ำที่สวยสุดๆ น้ำสีฟ้าครามใส อากาศที่เเสนสดชื่น.. ภาพทิวทัศนนี้มันทำให้ผมถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ
"เป็นอะไรหรอ.."ริสะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆเเล้วถามผม เธอทำเล่นซะผมตกใจจนเดินถอยหลังไปติดกับต้นไม้เลย ตอนนี้หน้าผมเเดงสุดๆ ผมเอามือปิดปากไว้เล็กน้อย
"ทะ..ทำอะไรของเธอ?!"ผมถามออกไป หน้าผมยังเเดงๆอยู่..
"ฮืม...?? ก็เเค่ถามเธอว่าเป็นอะไรเฉยๆ เห็นเหม่อๆ"
"ม..ไม่เป็นอะไร เเฮะๆ ^^; "ผมหัวเราะเล็กน้อย
"เเล้วจะจับปลาหรอ?"ผมถามริสะ ริสะพยักหน้าเล็กน้อย
"เเล้วเธอจะจับมันยังไงละ??"ผมยังคงถามต่อ
"ก็ใช่มือจับสิ"ริสะตอบผม เล่นซะผมชะงักเลย
"ม..มันจะจับได้หรอเเบบนั้นน่ะ..???"ผมงงกับเธอมาก
"ไม่ลองก็ไม่รู้หรอกนะ"เธอยิ้ม เเล้วดึงผมตกน้ำไปเลย ผมมองเธอตอนนี้ตัวผมเปียกไปหมด      ผมสะเยะยิ้มเเล้วดึงริสะลงมาด้วย
"ว้าย..!!" ตอนนี้เธอลงน้ำมาด้วยกับผมเรียบร้อย ผมหัวเราะออกมาอย่างร่าเริง ริสะเองก็ยิ้มเเล้วหัวเราะเหมือนกัน  
จากนั้นผมกับริสะก็ช่วยกันจับปลา   หลังจากนั้น..
"เเฮ้กๆ"ผมนอนฟุบลงไปกับพิ้นเนื่องจากผมเหนื่อยมาก
ตุ้บ?! เจ้าจิ้งจอกกระโดดทับตัวผม
"โอ้ย!!มันเจ็บนะเนี้ย"ผมลุกขึ้นนั่งเเล้วอุ้มเจ้าจิ้งจอกขึ้น
"นายไม่ควรทำเเบบนี้นะ"ผมบอกกับเจ้าจิ้งจอก
งับ..!! "โอ้ย!!นายกัดมือฉันทำไมเนี้ย"ผมปล่อยเจ้าจิ้งจอกไป เเล้วสะบัดมือไปมา
เจ้าจิ้งจอกวิ่งเข้าไปหาริสะที่กำลังมองผมอยู่
"หน่อย..!!กล้ามากนะ"ผมวิ่งไล่ตามจิ้งจอกไป ริสะที่กำลังมองอยู่เธอยิ้มออกมา
"ไปกันเถอะ ซาน.." ผมถึงกับหยุดชะงักเเล้วมองไปที่เธอ "อะ..อืม"
ผมเดินตามริสะไปจนถึงหน้าบ้านของเธอ
"ว่าเเต่ริสะ เธออยู่กับใครหรอ"ผมถามขึ้นมา
"อยู่คนเดียวน่ะ พ่อกับเเม่ของฉันตายเเล้ว.."เธอทำหน้าเศร้าๆ
"อะ..ขะ..ขอโทษนะ"ผมรีบขอโทษริสะ ริสะยิ้มให้ก่อนจะพูดว่า
"ไม่ป็นไรหรอกมันก็ผ่านมานานเเล้วนี่นา"ทั้งๆที่เธอบอกว่าไม่เป็นไรเเต่ใบหน้าของเธอบ่งบอกว่าเธอดูเศร้าสุดๆ ผมได้เเต่ก้มหน้าเหมือนกับรู้สึกผิด
"อย่าไปใส่ใจมากเลยน่า มาทานข้าวเถอะ"ริสะเอามือดันหน้าผมขึ้นให้มองมาที่เธอ มันทำให้ผมเขินสุดๆ "อ..อืม"ผมตอบเเบบตะกุกตะกัก เเล้วเดินเข้าบ้านไปกับเธอ
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา