รักใสๆของยัยจิ้งจอก

กลางดึก

จึ้กๆ จึ้กๆ

"ฮึ่ม..น่ารำคาญน่าอย่ากวนสิ"ซานละเมอ มือปัดสิ่งที่กำลังกวนเขาอยู่

งับ?!!!

"อ๊ากกกกกก!!!"ซานสะดุ้งพรวดตื่นขึ้นมาอย่างไว เมื่อมีอะไรสักอย่างกัดมือเขา

ซานกวาดสายตามองรอบๆว่าอะไรที่ทำร้ายเขา ซานหยุดสายตาไปที่ จิ้งจอกน้อย ตัวหนึ่ง

"จิ้งจอก???"ซานค่อยๆถอยหลังระวัง มือหยิบไม้ขึ้นมา จิ้งจอกน้อยมองซานอย่างงงๆ

"ไป ชิ่วๆ"มือที่ถือไม้ค่อยๆสะบัดไปมา เพื่อไล่จิ้งจอกตัวนั้น เเต่เเล้วก็ต้องชะงัก เมื่อเห็นสิ่งที่จิ้งจอกน้อยตัวนั้นคาบอยู่

"หืม?!! กะ..กระเป๋าสตางค์ชั้นไปอยู่นั้นได้ไงละนั้น?!"ซานเอามือชี้กระป๋าสตางค์ของตัวเองที่จิ้งจอกน้อยกำลังคาบอยู่ จากนั้น จิ้งจอกน้อยเริ่มวิ่งเข้าไปในป่า

"เห้ยๆ เอาจริงดิ เอาเป๋าตางค์ชั้นคืนมาาาา"ซานไม่รอช้ารีบวิ่งตามจิ้งจอกน้อยไป

ทางเข้าป่าเริ่มมืดขึ้นเรื่อยๆป่าก็ลึกมากด้วยเช่นกัน ป่าฝั่งนี้เหมือนเขาวงกต ที่ทำให้ผู้ที่เดินทางเข้ามาไม่สามารถออกไปได้ ซานยังคงไม่สนใจทางที่ตนเองกำลังวิ่งตามจิ้งจอกน้อยตัวนั้นไป

เเต่สักพักซานก็เริ่มรู้สึกตัวว่าทางที่ตนเองไปนั้นมันอันตราย ซานค่อยๆชะลอความเร็วช้าๆ เเล้ว

มองรอบป่าที่ตนได้พลัดหลงเข้ามา

"โชคร้าย ชะมัดเลย!! ที่ไหนอีกเนี้ย"ซานขยี้หัวตัวเองเเรงๆ ด้วยความโมโหเต็มที่

"ใจเย็นๆซาน ใจเย็นๆ เฮ้อ.."ซานปลอบใจให้ตัวเองใจเย็นลง

ซานเริ่มเดินสำรวจรอบๆ

"จิ้งจอกบ้านั้นไปไหนเเล้วละนั้น"ซานยังคงหาทางออกพร้อมกับมองหาจิ้งจอกตัวนั้นเช่นกัน

ตะวันเริ่มขึ้นขอบฟ้าเรื่อยๆ ซานก็ยังหาทางออกไปจากในป่าเขาวงกตนี่ไม่ได้ จนถอดใจเเล้วนั่งฟุบลงไป

*ฟากของ มินนะ กับ คาโตะ

"เอ๊ะ..? ซานยังไม่กลับมาอีกหรอ หรือกลับมาเเล้วพึ่งออกไป???"คาโตะมองรอบๆเเคมป์เเต่ก็ไม่เห็นวี่เเววของซานเลย

ทำให้คาโตะลุกพรวดออกนอกเต๊นท์ เเล้วตะโกนเรียกหาซาน

"ซานนนนนน!!!"คาโตะตะโกนเรียกซานอีกนาน ทำให้เพื่อนๆเริ่มตื่นขึ้นมาดู

"คาโตะมีอะไรหรอ"เพื่อนคนนึงเดินมาหาคาโตะด้วยความง่วงนอน

"ซานนะสิ ไม่รู้หายไปไหน!!!"คาโตะเริ่มชักสีหน้าอารมณ์เสียขึ้นมาทันทีทันใด

"เอ๊...??ซานหายไปหรอ"

"อืม เมื่อคืนรู้สึกว่าจะไม่มานอนที่เต๊นท์ด้วยเนี้ยสิ"

"มาช่วยกันหาเถอะ"เพื่อนของคาโตะเริ่มช่วยกันตามหาซาน

"ซานอย่าให้รู้นะว่าไปไหน!!"

'ฮัดชิ่วววว'