ความรักในความมืด

          ณ โรงอาหาร

             บรรยากาศในโรงอาหารช่างร้อนสุด มีผู้คนต่อแถวซื้อข้าวกันมากมายระห่วงพักกลาวัน   แต่ก็ตามเคยของเมโยและพีชที่เป็นแฟนกัน ก็ต้องมานั่งทานข้าววด้วยกัน แต่ที่เปลี่ยนไปนั้นคือ เมโยได้เรียนเพื่อนสนิทของเมโยมานั่งด้วยอีกสองคน ก็คือ ดวงดาวและจีเกมส์

             อ่อมีอะไรจะบอกค่ะ ดวงดาวและจีเกมส์เป็นกรรมการนักเรียน ดวงดาวเป็นฝ่ายวินัย

ส่วยจีเกมส์เป็นฝ่ายกิจกรรมค่ะ และดิฉันเมโยเป็นนักเรียนธรรมดาที่เล่นดนตรีและเรียนนักศึกษาวิชาทหารกับดวงดาวค่ะ

จีเกมส์:นี่เมโยทำไมกินข้าวน้อยจัง แต่ดูแกเล่นซื้อขนมนี่สิ ราคานี่เยอะกว่าข้าวอีกน่ะ

ดวงดาว:เออ ใช่ๆ แกนี่กินแบบนี้อยากจะผอมเป็นผีกระดูดใช่ไหม

เมโย:โถ่ โถ่ โถ่ ก็ซื้อมากินด้วยกันกับพวกแกอะแหละค่ะคุณเพื่อน

จีเกมส์และดวงดาวได้ตอบพร้อมกันว่า:ไม่เอาอะไม่ชอบ แกกินแต่ช็อกโกแลต

และระหว่านั้นพีชก็แทรกมาว่า:งั้นเค้ากินเอง กินกับเมโยสองคนพอ เนอะ เนอะ

เมโยได้ตอบทันใจว่า:ไม่เอา ไม่ให้ ชิ !!!

พีช:ขี้งกจังเลยน่ะแฟนเรา   

     เมโยไม่ทันได้ฟังที่พีชพูดก็มีสายโทรเข้ามา

ตืด ตืด ตืด ตืด (แม็กกี้)

เมโย:ฮัลโหล ว่าไงค่ะ

แม็กกี้:อ่อเราพักอะเลยโทรมาเล่นด้วย คิดถึง^^

เมโย:จร้าๆ เดียวเราก็ไปเรียนคาบต่อไปแล้วอะ เวลาไม่ตรงกันเลยเนอะ

แม็กกี้:ไม่เป็นไรเดียวเราโทรมาอีกทีตอนเลิกเรียนน่ะ บาย

เมโย:บายจร้า

ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด....

     สถานะการตอนนี้.........................เครียด

เมโย:อ่าวเงียบกันทำไมเพื่อนที่เรียนวิชาทหารด้วยกันโทรมาเฉยๆอะ

ดวงดาวและจีเกมส์ได้ตอบพร้อมกันว่า:มึงนี่เร็วจริงๆ

พีช:เมโยคุยกับใครอะ เราไม่เห็นรู้มาก่อนเลย

เมโย:เพื่อนแหละ คิดอะไรมาก เนอะ เนอะ

     พีชได้ทำหน้าตึงเครียด เพราะว่าแต่ก่อนเมโยไม่เคยมีเพื่อนที่ไหนโทรมาด้วยซ้ำนอกจาก

พ่อและแม่ขอเมโย

เมโย:โห่ โห่ โห่ ทุกคนอย่าคิดมากสิ 

ดวงดาว:ไม่คิดหรอกไม่คิดเลย ไปเก็บจานดีกว่า

จีเกมส์:เอาที่คุณเมโยสบายใจค่ะ ^^

พีช:เรามีเรื่องต้องคุยกันหน่อยน่ะเมโย เลิกเรียนนี้อย่าพึ่งไปไหน

เมโย: ....... คิดมากไง ชิ!!!

          หมด2คาบเรียนสุดท้าย

ณ ตึก วิทยาศาสตร์

พีช:มานี่เลย มานี่เดียวนี้ เร็วๆด้วย

     พีชได้กะชากแขนของเมโยลงบันไดมาเลื่อยและไปหลบอยู่อีกมุมตึกตรงข้ามอีกตึกหนึ่ง

เมโย:เจ็บน่ะพีช ทำไมต้องรุนแรงด้วย พูดเฉยๆไม่ได้ไง

พีช:เข้าเรื่องเลย ไอหมอนั่นเป็นใคร!!!!!!

เมโย:ก็แค่เพื่อนอะ จะคิดอะไรมากมาย

พีช:ไม่เชื่อหรอกน่ะ ไปรุจักกับมันได้ไง แล้วไว้ใจได้หรอก ผู้ชายคนนั้นอะ

     ไม่ต้องพูดอะไรแก้ตัวทั้งนั้น เราไปถามดวงดาวมาหมดแล้ว

เมโย:แล้วเชื่อดวงดาวหรอไง??

พีช:ไม่เท่าไหร่หรอก แต่เห็นดาวบอกว่าเมโยไปคุยกับไอหมอนั่นแล้วก็ให้ไอหมอนั่นมาส่งบ้านด้วย

เมโย:ก็ไม่รุสิ!!! เพื่อนอะก็คือเพื่อน จบน่ะ!!!

พีช:แล้วถ้ามากกว่านั้นคงไปแอบคบกันแล้วใช่ไหม ชอบมันหรอไง!!!!

เมโย:นี่พีช เราก็เป็นแฟนกันน่ะ เมโยคบใครก็คบแค่คนเดียว ถ้าไม่เชื่อใจก็ตามใจพีชน่ะ

พีช:เวลาเราโทรไปเมโยก็ไม่ค่อยรับ ทุกครั้งที่เราโทรไปขึ้นรอสายทุกรอบเลยน่ะ!!!

เมโย:ก็คุยกับเพื่อนอะ เพื่อนมีปัญหาบ้าง ก็นานๆเจอกันทีเอง

พีช:แล้วไม่คิดจะบอกพีชเลยใช่ป่ะ ว่าคุยกับเพื่อนน่ะ ไม่ว่าง ค่อยโทรมาใหม่

เมโย:นี่พีช อย่าเรื่องมากได้ป่ะ เพื่อนก็คือเพื่อน

พีช:ไม่เว้ยยย!!! -. -  - .-  -. -  - .-

เมโย:แล้วจะเอายังไง ถ้าไม่ไว้ใจกันก็ไม่ต้องคุยกันดีกว่าน่ะ!!!

        เพราะว่า บางทีพีชยังคุยกับสาวๆเยอะเลยนี่ ทำไมเมโยจะไม่รู้

ตืด ตืด ตืด ตืด...

พีช:นั่นไง ไม่ทันขาดคำ ไอนั่นโทรมาละ รับสิ!!!

เมโย:ไม่รับ เราคุยให้จบกันก่อน

พีช:ถ้ายังจะคุยกับไอนั่นน่ะ ไปคบกับมันเลย เลิกกับเราไปเลย ไป!!!

          พีชได้พูดคำนั้นออกไปอย่างเสียสติ จนทำให้เมโยเสียใจมากๆ ทั้งที่ในใจนั้นเมโยแค่คิดกับแม็กกี้แค่เล่นๆเท่านั้นเอง แต่พอเรื่องมันใหญ่และต่างคนต่างทพเลาะกันหนักมาก จนทำให้ทั้งคู่ได้หยุดคุยกันไปยาวเป็นอาทิตย์ และทำให้เมโยได้คุยกับแม็กกี้มากกว่าเก่า จนทำให้ทั้งเมโยและแม็กกี้ได้เริ่มที่จะคบกัน....