แฟนตัวร้ายของนายหื่นกาม(The wanton lust)

น้ไตาของผมไหลอาบหน้าจนชุ่มแม้กระทั่งเสื้อยังเปียกไปด้วยน้ำตา ของให้ใครมาช่วยทีเถอะแม้จะเป็นความหวังอันน้อยนิดแต่ก้ออยากให้มันเป็นจริงขึ้นมา
 
และแล้วปาฏิหารย์ก้อมีจริง
 
“ปั้งงงงง”
 
เสียงประตูของโกดังถูกเปิดออกด้วยคนที่ชั้นคุ้นเคย
 
“เมฆ”
 
ผมพูดออกมาด้วยความดีใจและผมก้อเหลือบมองเห็นพี่ปักษาวิ่งตามเมฆมาติดๆ
 
นี่เค้าไปรู้จักกันตอนไหน ช่างเถอะ! ยังไงพวกเค้าก้อมาช่วยชั้นกับจินได้แล้วล่ะ ขอบคุณพระเจ้า
 
“ปล่อยให้พวกนี้เข้ามาได้ไงไอ้พวกลูกน้องมาจับมัน”
 
ไอ้บ้าน่าปลาดุกนี้ลุกขึ้นเรียกลูกน้องของเค้าเข้ามาช่วยแต่ไม่มีใครเดินเข้ามาเลยซักคน
 
“ตะโกนไปก้อเปล่าประโยชน์ไม่มีใครมาช่วยแกหรอก”
 
พึ่งเห็นเลยนะว่าไอ้เมฆจะเท่ขนานนี้ ผมนี้ตรบมือให้เลยเดี๋ยวโดนมัดอยู่นิว้า
 
“เป็นเด็กอย่ามายุ่งกับเรื่องของผู้ใหญ่สิว่ะ”
 
“ก้อคนที่แกจับตัวมานะน้องชั้น”
 
พี่ปักษาพูดพร้อมกับชี้ไปทางจินซึ่งสลบไปแล้ว
 
“แล้วไง”
 
รู้สึกอยากถีบหมอนี่ให้หน้าคว่ำขมำลงกับพื้นจังเลย
 
“ปล่อยพวกเค้าเดี๋ยวนี้นะ
 
“ถ้าไม่ยอมคงต้องใช้กลยุทธ์นี้แล้วล่ะ”
 
แล้วเมฆก้อวิ่งเข้ามาชกหน้าของบาสทันทีมี้เค้าพูดจบแม้ว่าชั้นจะไม่ได้เป็นคนทำนะแต่สะใจเป็นบ้าเลย
 
หลังจากนั้นเมฆก้อมันไอ้บาสไว้และแก้มัดให้ผมกับจินข้อมือไร้เรี่ยวแรงมี่จะยกขึ้นมาแล้วตอนนี้
 
“เอาไงกับหมอนี่ดี”
 
เมฆถามขึ้นมาพร้อมกับกอดอกมองหน้าบาส
 
“คงต้องเอาเรื่องให้ถึงที่สุด”
 
ผมตอบ
 
“ขอร้องล่ะให้อภัยชั้นเถอะนะ”
 
บาสทำท่าทางกระวนกระวายขึ้นมา
 
“ปล่อยเค้าไป”
 
“จิน”
 
เค้าบ้าไปแล้วแน่ๆนี่เค้าโดนซะขนานนี้ยังจะกล้าปล่อยคนที่ทำเค้า
 
“ปล่อยเค้าไปเถอะ”
 
พี่ปักษาก้อสนับสนุนกันจังเลย
 
สุดท้ายก้อต้องปล่อยเค้าไป
 
แกอย่าน้อยเราก้อปลอยภัย
 
#โปรดติดตามตอนต่อไป