แฟนตัวร้ายของนายหื่นกาม(The wanton lust)
9.2
เขียนโดย 
มาสเตอร์โดรา
วันที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 18.10 น.
20 ตอน
23 วิจารณ์
26.74K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 มกราคม พ.ศ. 2560 23.17 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
6) ข่าวลือ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ไอ้พัตตตต”
“งึม! อาราย”
“นี่จะไม่เรียนเลยรึไง”
“เรียนแต่ของีบก่อนได้ป่ะ^^”
ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วไม่ได้หลับได้นอนเลยก้อไอ้บ้าจินนั้นแหละจะหลับก้อยังปลุกมากวนใจอีก…(คิดอะไรนะ)
ก้อเค้าพาเที่ยวซะทั่วกรุงเทพเลยนี่สิไม่คิดว่าชั้นจะมาโรงเรียนไหมเลยT_T
“นี่ทำเนียนมาทำเป็นนอนหลับอยู่ได้ไงไม่ไปเรียนหรอคับคุณภรรยา”
เธอช่างมีบุญยิ่งนักพูดปุ๊ปมาปั๊ปตายยากมากเลยนะ
“ก้อใครล่ะพาไปเที่ยวซะจนกลับซะดึกเลย”
“ไม่รู้สิ^^”
“ทำเนียนเลยนะไอ้สามี”
“ขอบคุณสำหรับคำชม”แล้วเค้าก้อมานั่งข้างๆ
“...”เงียบ
“พัต พัต อย่าบอกนะว่า…”สะกิด
“zZZz”
แล้วชั่ววูบนั้นทำให้ผมรู้สึกแปลกไปกว่าเดิม
“พัต พัต”
“อะไร”
เดี๋ยวนะนี้มันเสียงเมฆแล้วเกิดอะไรขึ้นนะผมลืมตาขึ้นมาก้ออยู่ในห้องแล้วอะไรกันกับชั้นเมื่อกี้ยังอยู่ที่หน้าอาคารอยู่เลย
“ไอ้พัตนี่แกยังไม่สำนึกอีกหรอว่ะ”
“อะไรของแกว่ะเมฆ”
“ก้อทั้งโรงเรียนเค้าพูดถึงเรื่องมึงกับคุณจินซะให้แซ่บเลยนะตอนนี้”
“ห๊า!!!!”
ไอ้บ้าจินแกทำอะไรไว้กับชั้นกัน
หลังเลิกเรียน
ไม่รู้ว่าเกดอะไรขึ้นกันแน่นะทำไมคนอื่นมองชั้นแปลกอยากงั้นล่ะไอ้บ้าจินแกทำอะไรไว้กันเจอหน้าเมื่อไรงานนี้เละ
“บรึ้นนนน”
เสียงรถที่ตอนนี้คุ้นหูถึงขั้นที่จำได้เลย
“เดี๋ยวไปส่ง”
คนบนรถเอยปากถามไม่ต้องก้อคงรู้ว่าคือใคร...ผมเดินต่อไปโดยไม่สนใจว่าเค้าจะพูดอะไร
“งอนชั้นเรื่องอะไรกัน...พัต”
ผมไม่ตอบเดินต่อไปเรื่อยแบบไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
เค้าจอดรถแล้วลงมายืนอนยู่ตรงหน้า
“เดี๋ยวสิ”
“ถอยชั้นจะกลับบ้าน”
“โกรธอะไรชั้นนะพัต”
ผมเงยขึ้นมองเค้าซึ่งเหมือนไม่รู้อะไรเลยนี่เค้าแกล้งโง่หรือทำเป็นไม่รู้กันแน่
“นายก้อคงจะรู้อยู่แก่ใจนิ”
“อะไรกัน”
“อย่ามาทำเป็นไม่รู้หน่อยเลยนี่คงซะใจแล้วใช่ไหมที่ทำให้ชั้นอับอายอย่างนี้นะ”
“ขึ้นไปคุยบนรถ”
“ไม่”
“ไม่ยอมใช่ไหมได้”
เค้าเดินเข้ามาอุ้มผมลอยขึ้นจากพื้นไปเปิดประตูรถแล้วโยนผมเข้าไปในรถ
“เกิดอะไรขึ้นพัต”
“...”
“พัตชั้นไปทำอะไรให้นายไม่พอใจ”
“นี่มันไม่ใช่ครั้งแรกนะที่นายทำให้ชั้นอับอายอย่างนี้”
“อายอะไร”
“ก้อนายทำอะไรไว้ล่ะ”
“ก้อตอนที่ชั้นหลับไปไง”
“อะไรตอนที่พัตหลับชั้นออกมานานแล้วนะพอชั้นเดินออกมาชั้นเลยบอกให้เมฆพานายขึ้นห้องไป”
“แล้วใครสร้างข่าว”
“ข่าวอะไร”
“ก้อมีคนรู้ว่าชั้นกับนายเป็นแฟนกัน”
“อะไรนะ”
เค้าถึงกับกุมขมับไปเลยใครกันนะ
“ถ้าเป็นอย่างงี้คงต้องทำแบบนี้แล้วสินะ”
“ทำอะไร”
“ชั้นพอจะรู้แล้วล่ะ^^”
#โปรดติดตามตอนต่อไป
“งึม! อาราย”
“นี่จะไม่เรียนเลยรึไง”
“เรียนแต่ของีบก่อนได้ป่ะ^^”
ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วไม่ได้หลับได้นอนเลยก้อไอ้บ้าจินนั้นแหละจะหลับก้อยังปลุกมากวนใจอีก…(คิดอะไรนะ)
ก้อเค้าพาเที่ยวซะทั่วกรุงเทพเลยนี่สิไม่คิดว่าชั้นจะมาโรงเรียนไหมเลยT_T
“นี่ทำเนียนมาทำเป็นนอนหลับอยู่ได้ไงไม่ไปเรียนหรอคับคุณภรรยา”
เธอช่างมีบุญยิ่งนักพูดปุ๊ปมาปั๊ปตายยากมากเลยนะ
“ก้อใครล่ะพาไปเที่ยวซะจนกลับซะดึกเลย”
“ไม่รู้สิ^^”
“ทำเนียนเลยนะไอ้สามี”
“ขอบคุณสำหรับคำชม”แล้วเค้าก้อมานั่งข้างๆ
“...”เงียบ
“พัต พัต อย่าบอกนะว่า…”สะกิด
“zZZz”
แล้วชั่ววูบนั้นทำให้ผมรู้สึกแปลกไปกว่าเดิม
“พัต พัต”
“อะไร”
เดี๋ยวนะนี้มันเสียงเมฆแล้วเกิดอะไรขึ้นนะผมลืมตาขึ้นมาก้ออยู่ในห้องแล้วอะไรกันกับชั้นเมื่อกี้ยังอยู่ที่หน้าอาคารอยู่เลย
“ไอ้พัตนี่แกยังไม่สำนึกอีกหรอว่ะ”
“อะไรของแกว่ะเมฆ”
“ก้อทั้งโรงเรียนเค้าพูดถึงเรื่องมึงกับคุณจินซะให้แซ่บเลยนะตอนนี้”
“ห๊า!!!!”
ไอ้บ้าจินแกทำอะไรไว้กับชั้นกัน
หลังเลิกเรียน
ไม่รู้ว่าเกดอะไรขึ้นกันแน่นะทำไมคนอื่นมองชั้นแปลกอยากงั้นล่ะไอ้บ้าจินแกทำอะไรไว้กันเจอหน้าเมื่อไรงานนี้เละ
“บรึ้นนนน”
เสียงรถที่ตอนนี้คุ้นหูถึงขั้นที่จำได้เลย
“เดี๋ยวไปส่ง”
คนบนรถเอยปากถามไม่ต้องก้อคงรู้ว่าคือใคร...ผมเดินต่อไปโดยไม่สนใจว่าเค้าจะพูดอะไร
“งอนชั้นเรื่องอะไรกัน...พัต”
ผมไม่ตอบเดินต่อไปเรื่อยแบบไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
เค้าจอดรถแล้วลงมายืนอนยู่ตรงหน้า
“เดี๋ยวสิ”
“ถอยชั้นจะกลับบ้าน”
“โกรธอะไรชั้นนะพัต”
ผมเงยขึ้นมองเค้าซึ่งเหมือนไม่รู้อะไรเลยนี่เค้าแกล้งโง่หรือทำเป็นไม่รู้กันแน่
“นายก้อคงจะรู้อยู่แก่ใจนิ”
“อะไรกัน”
“อย่ามาทำเป็นไม่รู้หน่อยเลยนี่คงซะใจแล้วใช่ไหมที่ทำให้ชั้นอับอายอย่างนี้นะ”
“ขึ้นไปคุยบนรถ”
“ไม่”
“ไม่ยอมใช่ไหมได้”
เค้าเดินเข้ามาอุ้มผมลอยขึ้นจากพื้นไปเปิดประตูรถแล้วโยนผมเข้าไปในรถ
“เกิดอะไรขึ้นพัต”
“...”
“พัตชั้นไปทำอะไรให้นายไม่พอใจ”
“นี่มันไม่ใช่ครั้งแรกนะที่นายทำให้ชั้นอับอายอย่างนี้”
“อายอะไร”
“ก้อนายทำอะไรไว้ล่ะ”
“ก้อตอนที่ชั้นหลับไปไง”
“อะไรตอนที่พัตหลับชั้นออกมานานแล้วนะพอชั้นเดินออกมาชั้นเลยบอกให้เมฆพานายขึ้นห้องไป”
“แล้วใครสร้างข่าว”
“ข่าวอะไร”
“ก้อมีคนรู้ว่าชั้นกับนายเป็นแฟนกัน”
“อะไรนะ”
เค้าถึงกับกุมขมับไปเลยใครกันนะ
“ถ้าเป็นอย่างงี้คงต้องทำแบบนี้แล้วสินะ”
“ทำอะไร”
“ชั้นพอจะรู้แล้วล่ะ^^”
#โปรดติดตามตอนต่อไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
