แฟนตัวร้ายของนายหื่นกาม(The wanton lust)

โอ้ยยยยยย ไม่รู้ตอนนี้ในสมองคิดอะไรอยู่นะทำให้ผมยิ้มได้ตลอดเวลาเลย
"เฮ้ย...พัตมึงบ้าเปล่าว่ะเห็นนั่งยิ้มตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว"
"เปล่านะ...ไม่เป็นไรสักหน่อย"
"จิงดิ"
"เอ่ออออ"
ตอนนี้หัวใจและสมองลืมทุกอย่างที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ไปหมดเลยไม่รู้ทำไมกันนะ
 
เลิกเรียน
 
"พัตกลับบ้านกัน"
เสียงที่ตอนนี้อยากจะได้ยินใจจะขาดก้อปรากฏ
"อือ"
นี่นานเท่าไรแล้วนะที่ผมไม่ได้นั่งรถคันนี้กลับบ้านความรู้สึกตอนนั้นกลับคืนมาหมดแล้ว
"พัต..เหนื่อยเหรอไม่เหนพูดเลย"
"เปล่าไม่เปนไร"
"พัต"
"อือ"
"คืนนี้ไปค้างบ้านพี่กัน"
อึ้ง อึ้งดิคับงานนี้ผมนี้แทบอยากดิ้นให้ตายเลย
"ไม่ดีกว่า...เดี๋ยวแม่จะด่า"
"ด่า..อะไรพี่ไปขอแม่พัตมาแล้ว"
เฮ้ย..เดี๋ยวนี้เล่นบังคับเลยเหรอ
"แล้วก้อเสื้อผ้าพี่ก้อเอามาแล้วด้วย"
"เดี๋ยว...นี่เล่นบุกห้องเลยเหรอ"
"เปล่าสักหน่อย"แล้วเขาก้อแสยะยิ้ม
"ร้ายกาจมากพี่...ชื่นชมเลย"
"ตกลงจะไปไม่ไป"
"ขนาดนี้แล้ว..จะแก้ยังไง"
"คร้าาาาาบบบบ"
และแล้วผมก้อมาถึงคฤหาส์หลังนี้อีกครั้ง
รู้สึกหัวใจวิ่งตกตาตุ่มไปแล้วแฮะ
#ติดตามตอนต่อไป