แฟนตัวร้ายของนายหื่นกาม(The wanton lust)

โอ้ยยยยยย ไม่รู้ตอนนี้ในสมองคิดอะไรอยู่นะทำให้ผมยิ้มได้ตลอดเวลาเลย

"เฮ้ย...พัตมึงบ้าเปล่าว่ะเห็นนั่งยิ้มตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว"

"เปล่านะ...ไม่เป็นไรสักหน่อย"

"จิงดิ"

"เอ่ออออ"

ตอนนี้หัวใจและสมองลืมทุกอย่างที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ไปหมดเลยไม่รู้ทำไมกันนะ

เลิกเรียน

"พัตกลับบ้านกัน"

เสียงที่ตอนนี้อยากจะได้ยินใจจะขาดก้อปรากฏ

"อือ"

นี่นานเท่าไรแล้วนะที่ผมไม่ได้นั่งรถคันนี้กลับบ้านความรู้สึกตอนนั้นกลับคืนมาหมดแล้ว

"พัต..เหนื่อยเหรอไม่เหนพูดเลย"

"เปล่าไม่เปนไร"

"พัต"

"อือ"

"คืนนี้ไปค้างบ้านพี่กัน"

อึ้ง อึ้งดิคับงานนี้ผมนี้แทบอยากดิ้นให้ตายเลย

"ไม่ดีกว่า...เดี๋ยวแม่จะด่า"

"ด่า..อะไรพี่ไปขอแม่พัตมาแล้ว"

เฮ้ย..เดี๋ยวนี้เล่นบังคับเลยเหรอ

"แล้วก้อเสื้อผ้าพี่ก้อเอามาแล้วด้วย"

"เดี๋ยว...นี่เล่นบุกห้องเลยเหรอ"

"เปล่าสักหน่อย"แล้วเขาก้อแสยะยิ้ม

"ร้ายกาจมากพี่...ชื่นชมเลย"

"ตกลงจะไปไม่ไป"

"ขนาดนี้แล้ว..จะแก้ยังไง"

"คร้าาาาาบบบบ"

และแล้วผมก้อมาถึงคฤหาส์หลังนี้อีกครั้ง

รู้สึกหัวใจวิ่งตกตาตุ่มไปแล้วแฮะ

#ติดตามตอนต่อไป