แฟนตัวร้ายของนายหื่นกาม(The wanton lust)

ความหายนะมาถึงแล้วใช่ไหมเนี้ยยิ่งไอ้พี่จินยิ่งเจ็บขนาดนั้นถ้าโดนเข้าไปอีกล่ะ เดี๋ยวก่อนนะถ้าเค้าโดนฆ่าล่ะตายแน่เลยไม่เรื่องแบบนี้ต้องไม่เกิดขึ้นอีกเด็ดขาดมันจะไม่เกิดอีก
 
ผมรีบตามบาสเข้าไปในห้องโดยไม่ให้เค้ารู้ตัวแม้แต่จินก้อคงไม่เห็นผมผมแอบดูสถานการ์ณอยู่เงียบๆ
 
“โห้!เมียมึงโหดว่ะ”
 
“ปกติว่ะขึ้นๆลงๆแบบนี้ประจำเดี๋ยวก้อดีเดี๋ยวก้อร้ายกูนิงงตามเลย”
 
พูดกันยั้งกะคนมี่สนิทกันมากขนาดรู้เรื่องของชีวิตส่วนตัวแปลกนะ
 
“ว่าแต่มึงทำแบบนี้ทำไมว่ะ”
 
“ทำไรว่ะ”
 
นั้นสิมำอะไรไหนว่าเป็นศัตรูไงแล้วมาพูดแบบคนสนิทกันแบบนี้มันเรื่องบ้าอะไรอีกล่ะ
 
“ก้อเรื่องที่มึงให้กูปล่อยข่าวเรื่องของมึงกับเใียมึงแล้วก้อที่ให้กูไปจับตัวมึงมาขังไว้ไงแต่เมียมึงนี้ขาวใช่เล่นเลยนะ”
 
“กูก้อแค่แกล้งเล่นแค่นั้นแหละเห็นแล้วก้อขำว่ะ”
 
แกล้งงั้นหรอแกล้งล่ะแค่แกล้งงั้นหรอจู่ๆคำพูดของเต้าเมื่อกี้ก้อวิ่งวนทำลายความรู้สึกดีๆที่รู้สึกกับเค้าใฟ้ค่อยๆหายไปงั้นทุกอย่างที่เค้าทำใฟ้เราก้อคงแค่ แสแสร้งแกล้งทำงั้นสิเขื่อนทะเลน้ำตาที่ถูกกั้นไว้ให้สูงกว่าท้องฟ้าก้อพังทลายลงมาอย่างไม่มีชิ้นดีมือไม้ผมเริ่มอ่อนแรงจนทำให้ถุงขนมที่ซื้อมาหล่นลงพื้น
 
“ใครนะ”
 
ผมนีบวิ่งออกมาจากห้องในตอนนี้ความคิดของคืออยากจะหนีไปให้ไกลสุดขอบโลกเลยอยากนี้ไปให้พ้นๆจากคนโกหกอย่างเค้าแต่พระเจ้าไปเป็นใจในที่สุดเค้าก้อจับผมไว้ในอ้อมกอดของเค้าเหมือนเคยแต่สิ่งที่ผมรู้สึกมันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้วมันไม่เหมือนเดิม
 
ผมผลักเค้าออกจากตัวของผมและพยายามที่จะหนีแต่เค้าก้อคว้าแขนผมไว้ได้ก่อน
 
“พัตเป็นอะไรไป”
 
“ยังมีหน้ามาพูดอีกเหรอคนแสแสร้งอย่างนายนะยังกล้าถามอีกเหรอ”
 
ตอนนี้ผมแทบจะยืนไม่ได้แล้วทุกอย่างปั่นป่วนไปหมด
 
“พัตพี่ขอโทษแต่พี่มีเหตุผลนะ”
 
“ผมไม่ต้องการฟังเหตุผลที่แกล้งทำแบบไม่จริงใจหรอก”
 
“พัตฟังพี่ก่อน”
 
“ไม่ฟังแต่พัตอยากใฟ้พี่ฟังคำพูดของพัตให้ดีๆนะ”
 
“อะไร”
 
“เราเลิกกัน อ๊ะ!แล้วก้อนะไม่ต้องแกล้งทำเป็นเสียใจหรอกนะ”
 
ผมพยายามหยุดน้ำตาแต่มันไม่ได้ดังใจเลยสักนิดผมเดินจากเค้าไปโดยไม่เหลือเยื่อใยเลยแม้แต่น้อย
 
ผมไม่อยากเห็นหน้าเค้าอีกแล้วไม่อยากอีกแล้ว
 
#โปรดติดตามตอนต่อไป
 
ถ้าไม่สนุกยังไงก้อคอมเมนต์เป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์ด้วยนะ