สลับร่างข้ามกาล

หลวงเรืองฤิทธิ์รูสึกสงสัยในลักษณะท่าที     ที่เปลี่ยนไปของเด็กสาวตรงหน้า แต่กระนั้นก็หาสาเหตุของความเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันไม่ได้ จึงลองเรียก ชื่อของเด็กสาวอีกครั้ง      และเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงทุ้มอ่อนโยนอย่างเป็นห่วง "แม่ผกากรอง...หล่อนเป็นอะไรไปหรือเปล่า   ฉันรู้สึกว่าหล่อนแปลกๆไปนะ" เสียงโทนนุ่มนวลเยือกเย็นของเด็กสาวตอบปฏิเสธสวนออกไปทันที              "ฉันไม่ใช่  ผกากรองหรอกค่ะ  ชื่อของฉันคือ นางสาวแพรวา  อัมพรประสิทธิ์  ไม่ทราบว่า          ท่านคือคุณหลวงเรืองฤิทธิ์         ที่ผกากรองนับถือเหมือนพี่ชายหรือเปล่าคะ"               แพรวาแนะนำตัวของเธอให้ชายหนุ่มรู้จักอย่างไม่ปิดบัง        เธอคิดว่าไม่ว่ายังไง ก็ควรจะบอกให้คนในครอบครัวหรือบุคคลที่ผกากรองรู้จักอย่างตรงไปตรงมา   เพราะนี่เป็นเรื่องสำคัญที่เกี่ยวพันกับชีวิตของเธอและของเด็กสาวที่ชื่อผกากรองอย่างมาก      เธอไม่อยากที่จะต้องพูดโกหกหรือเปลี่ยนแปลงตัวตนของเธอไปเป็นใครที่ไม่ใช่เธอ    เธอคิดว่าบุคคลสำคัญของผกากรอง         มีสิทธิ์ที่จะรับรู้เรื่องที่เกิดขึ้นกับชีวิตของผกากรอง  และการพูดกันอย่างตรงไปตรงมา  ก็จะได้ช่วยกันแก้ปัญหา   เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่เกินกว่าที่จะแก้ไขได้โดยลำพัง

หลวงเรืองฤิทธิ์เพ่งมองร่างบางตรงหน้านิ่ง    เขาเห็นแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วย ความซื่อตรงและจริงใจในประกายตาดวงนั้น ท่าทีที่เยือกเย็นกิริยาที่มีมารยาท หลวงเรืองฤิทธิ์        อดที่จะรู้สึกแปลกใจกับความรู้สึกของตัวเขาเองไม่ได้ว่าเหตุใดทั้งที่นึกตั้งคำถามกับตัวตนของร่างบางตรงหน้า   และเมื่อได้คำตอบว่าอีกฝ่ายไม่ใช่แม่ผกากรองเด็กสาวที่ตัวเองเอ็นดูเหมือนน้องสาว   แต่เมื่อได้สบกับประกายตาและตัวตนของอีกฝ่ายเพียงครั้งแรก        เขากลับรู้สึกประทับใจและรู้สึกเป็นมิตรกับคนตรงหน้าอย่างน่าประหลาดใจ      ส่งยิ้มให้อย่างอบอุ่นและตอบคำถามไขข้อข้องใจให้เด็กสาวตรงหน้า              

"หล่อนเข้าใจไม่ผิดหรอก    ฉันคือหลวงเรืองฤิทธิ์ตามที่เข้าใจนั้นถูกต้องแล้ว  ดูเหมือนว่าหล่อนจะรู้จักกับแม่ผกากรองนะ     ฉันคงต้องขอให้หล่อนเล่าเรื่องของแม่ผกากรองกับเรื่องของหล่อนให้ฉันฟังโดยละเอียดได้รึไม่"

"ได้แน่นอนค่ะคุณหลวง      ฉันเองก็ต้องการให้คุณหลวงและคนในครอบครัว ของผกากรองรับทราบข้อมูลของพวกเรา    และช่วยฉันกับผกากรองแก้ปัญหา ที่เกิดขึ้นอยู่แล้วค่ะ         แต่ฉันขอเล่าเรื่องนี้ให้คุณหลวงฟังพร้อมกับคนอื่นๆในครอบครัวของผกากรองพร้อมกันเลยก็แล้วกันนะคะ    เพราะการที่ฉันเข้ามาอยู่ในร่างของผกากรองได้   แล้วก็ได้พบว่าร่างของเธอตกน้ำและฉันก็รู้สึกเจ็บที่ศรีษะด้วยค่ะ" แพรวากล่าวพร้อมกับนิ่วหน้าและนำมือของเธอไปแตะบริเวณ ที่รู้สึกเจ็บก็มีเลือดซึมๆติดมือของเธอ              บ่งบอกว่าศรีษะของผกากรองเป็นแผลแตก              เธอกวาดตาสำรวจบริเวณริมบึงและสายตาก็ไปสะดุดกับท่อนไม้ขนาดพอเหมาะที่จะใช้เป็นอาวุธได้     และสังเกตุว่ามีรอยเลือดติดท่อนไม้นั้นอยู่   เธอก้มลงไปหยิบและยื่นมันส่งให้กับคุณหลวงหนุ่มดูพร้อมกับกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบและเน้นขรึม         "ดูจากร่องรอยและสภาพการณ์ในที่เกิดเหตุแล้ว            ...สาเหตุที่ผกากรองตกน้ำน่าจะไม่ใช่อุบัติเหตุแล้วล่ะค่ะคุณหลวง     แต่น่าจะมาจากการปองร้ายของใครบางคน"