สลับร่างข้ามกาล

บทสรุปของโทษที่มีต่อผกามาศคือ    พระยาราชปกรณ์จะบังคับให้บุตรสาวคนโตออกเรือน  แต่งงานกับชายที่พระยาราชปกรณ์เป็นผู้กำหนดโดยไม่มีสิทธิ์อุทรณ์ขอเลือกคู่หมายเอง  ในระหว่างที่พระยาราชปกรณ์หาคู่หมายที่เห็นว่าเหมาะสมให้นั้น  ผกามาศจะถูกกักบริเวณให้อยู่ในเขตเรือนห้ามออกจากเขตเรือนไปที่ไหน  หากต้องการของอะไรก็ให้บ่าวไพร่ไปซื้อให้  โดยทางพระยาราชปกรณ์จะหาทางให้ผกามาศออกเรือนอย่างเร็วที่สุด  แน่นอนว่าผู้ถูกลงโทษอย่างผกามาศไม่พอใจ  แต่แม้จะโวยวายยังไงก็ไม่ได้รับความเห็นใจใดๆจากบิดามารดาเลยแม้แต่  คุณหญิงกลีบผกาก็ไม่ได้ทักท้วงกับบทลงโทษของบุตรสาว   เพราะโทษในคราวนี้หนักถึงขั้นฆ่าน้องในไส้  ได้รับโทษเท่านี้ก็นับว่าปราณีมากแล้ว   จบเรื่องบทลงเอยของผกามาศ   ทางฝ่ายบิดามารดาของหลวงเรืองฤิทธิ์ก็เจรจาเรื่องการหมั้นหมายอย่างเป็นเรื่องเป็นราวโดยคุณหญิงปิ่นมณีบอกอย่างออกรสออกชาติว่าบุตรชายใจร้อน  เป็นคนเร่งให้บิดามารดามาสู่ขอหมั้นหมาย  และยังขอให้ทางผู้ใหญ่หาฤกษ์แต่งให้เร็วที่สุดซึ่งทำให้ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายหัวเราะกันยกใหญ่                                                                                                                                                                           ในขณะที่พวกผู้ใหญ่ครึกครื้นกันอยู่นั้น   แพรวากลับพยายาบหลบหน้าหลวงเรืองฤิทธิ์เพราะพอได้เห็นหน้าของอีกฝ่ายก็ทำให้เธอนึกถึงความฝันอันเร่าร้อนของเธอกับเขาจนทำให้ใจไม่สงบ  และยิ่งได้เห็นแววตาที่เหมือนเสือมองลูกกวางที่เขามองเธอนั้นก็ยิ่งรับรู้ได้ว่า  ขืนเธอมองและอยู่ใกล้เขามากๆมันไม่ต่างอะไรกับไฟใกล้น้ำมันเลย  เธอได้เห็นตัวเธอในฝันนั้นแล้วก็รู้ดีว่าหากเขารุกเธอคงไม่อาจฝืนตัวเองได้  เพื่อป้องกันไม่ให้เรื่องมิบังควรเกิดขึ้นเธอจึงควรหาทางหลีกเลี่ยงมัน   แต่ถึงแม้ว่าทางฝ่ายหญิงสาวจะมีจิตสำนึกที่จะพยายามควบคุมตัวเองเท่าใด    แต่ทว่าทางฝ่ายชายหนุ่มกลับไม่คิดห้ามความรู้สึกและพยายามจะทำให้หญิงร้อนรักในฝัน  มาเริงลีลาให้เขาได้เชยชมให้ได้    และเพื่อให้เป็นไปอย่างใจคิดหลวงเรืองฤิทธิ์จึงได้ขอนอนค้างที่เรือนพระยาราชปกรณ์ในคืนนี้  ซึ่งทางผู้ใหญ่ก็อนุญาติให้โดยไม่ได้คิดอะไร    คิดไปว่าฝ่ายชายคงอยากเห็นหน้าคู่หมายและยังจัดห้องให้อยู่ใกล้กันเสียอีก  ซึ่งมันเข้าทางคุณหลวงหนุ่มจอมเจ้าเล่ห์อย่างยิ่ง                                                                                                                                                       ช่วงหัวค่ำแพรวาแอบออกมาลงอาบน้ำในบึงเพื่อต้องการใช้น้ำ   ขับไล่ความร้อนรุ่มปั่นป่วนในจิตใจที่ส่งผลต่อร่างกาย  เธอพยายามสลัดภาพที่วนเวียนอยู่ในหัวให้หายไป    แล้วจึงได้ขึ้นจากน้ำกลับเข้าห้องนอน  แต่ทันทีที่เธอเข้ามาในห้องก็ถูกกอดรัดและชุกไซ้ซอกคอราวกับโจรปล้นสวาทกระหายรัก      "แม่แพรวา  น้องจงใจหลบหน้าพี่  ให้พี่รักน้องเสียดีๆเถิด "   และก็ราวกับไฟใกล้น้ำมันที่เมื่อใกล้กันแล้วก็สุดจะต้าน  เพราะเพียงแค่ถูกกระตุ้นก็เหมือนจิตใต้สำนึกทุกอย่างเลือนหาย  ไม่มีการห้ามปรามใดๆ   สาวเจ้ากลับใช้มือของเธอโอบรอบลำคอชายหนุ่ม         "พี่เรืองความฝันเมื่อคืนทำให้แพรเป็นหญิงร่านรักไปแล้ว   แพรควรห้ามพี่แต่ตอนนี้ร่างกายมันกลับทรยศ แพรไม่ไหวแล้ว  แพรอยากทำเหมือนในฝัน"     "พี่ขอบอกน้องจากใจเลยนะว่าพี่ไม่รังเกียจที่แพรเป็นอย่างนี้   และก็ไม่จำเป็นต้องกังวลอะไรอีก  เพราะที่พี่เร่งให้พ่อแม่มาหมั้นหมายน้อง  ก็เพราะพี่รู้ตัวเองดีว่าพี่ปรารถนาอยากรักแพรจนแทบคลั่ง  จึงต้องมาขอหมั้นเตรียมไว้ก่อน  ไม่ต้องห้ามความรู้สึกแล้วนะคนดีทำอย่างที่น้องอยากทำเถิด"   และแล้วหนุ่มกลัดมันกับสาวร้อนสวาทก็ปลดปล่อยลีลารักอันเร่าร้อน   ที่ผลัดกันปรนเปรอสวาทให้แก่กันอย่างยาวนานเสียงครวญครางอย่างสุขสมผสานกับจังหวะสอดประสานดังหลายต่อหลายรอบที่เหมือนไม่ว่าจะพากันไปสวรรค์กันกี่รอบก็ยังไม่ยุติลงโดยง่าย   กว่าที่อารมณ์สวาทจะจบลงก็พาให้ร่างของคนทั้งสองนอนหอบหมดแรงคาอกของกันและกัน    เช้าวันรุ่งขึ้นพวกผู้ใหญ่ก็พากันตกใจ  ที่ฝ่ายชายใจร้อนครอบครองคู่หมายเพียงแค่ช่วงวันเดียวที่มาทำการหมั้นหมาย   ซึ่งหลวงเรืองฤิทธิ์ก็ถูกตำหนิพอเป็นพิธีเท่านั้น   เพราะอารมณของพวกท่านออกจะรู้สึกขันเสียมากกว่าโกรธ   เห็นที่ว่าคงจะได้อุ้มหลานกันเร็วเสียแล้ว  แพรวารู้สึกขอบคุณอำนาจแห่งกาลเวลและโชคชะตาที่ทำให้เธอได้มาอยู่ในสถานที่ที่เหมาะกับสาวตกยุคอย่างเธอและได้มาพบกับความรักแท้  และเธอก็เชื่อว่าผกากรองในยุคปัจจุบันก็คงมีความสุขกับนนท์เช่นเดียวกัน