สลับร่างข้ามกาล

แรกเริ่มนั้นหลวงเรืองฤิทธิ์ไม่ได้รู้สึกสนใจ          ในอำนาจแห่งความฝันอย่างเป็นจริงเป็นจังเท่าใดนัก                 เขาเพียงแต่หยิบยกมันเป็นข้ออ้างกับพระอาจารย์ปลั่งเพื่อที่จะได้ไปเข้าฝันหาหญิงในดวงใจแต่เพียงเท่านั้น      แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าความฝันที่สะท้อนความเป็นจริง            ที่เกิดจากอำนาจของตำราเล่มนั้นเป็นสื่อ            จะทำให้เขาได้รับรู้ความจริงที่น่าเหลือเชื่ออยู่สองเรื่องด้วยกัน   เรื่องแรกคือความจริงเกี่ยวกับผู้ปองร้ายต่อแม่ผกากรอง    เมื่อคืนวานหลังจากที่ได้พูดคุยกับแม่แพรวาถึงเรื่องที่จะใช้อำนาจของตำราที่เขาได้มา      เข้าไปค้นหาความจริงในความฝัน            หลังจากที่นัดแนะกันอย่างดีแล้ว    ในคืนนี้แม่แพรวาจะเป็นฝ่ายใช้นาฬิกาโบราณ ที่เคยเป็นสื่อชักนำให้คนสองคนที่มีชะตาต้องกันให้ได้มาพบกัน   เข้าฝันเพื่อมาหาเขา      เพราะแม่แพรวาบอกเขาว่าตอนที่แม่แพรวา ได้พบกับแม่ผกากรองในความฝันครั้งแรกนั้น       แม่ผกากรองได้อธิฐานจิตโดยใช้นาฬิกาโบราณเรือนนั้น        แล้วพอหลับหล่อนก็ได้ฝันว่าตัวเองได้เข้าไปในแสงสีขาวและไปโผล่ในห้องนอนของแม่แพรวา              แล้วหล่อนจึงสนใจใคร่รู้ว่าเจ้าของห้องเป็นผู้ใดจึงได้สะกิดและส่งเสียงเรียกปลุก      จนแม่แพรวาตื่นจึงได้พบและพูดคุยกัน         ดังนั้นความฝันที่มีอำนาจแห่งนาฬิกาโบราณเป็นสื่อนั้น           ก็น่าจะเป็นเหมือนกับประตูมิติที่สามารถทะลุไปหากันผ่านกาลเวลาได้            ซึ่งก็เป็นจริงดังที่คิดเพราะหลังจากรับอาหารมื้อเย็นและอาบน้ำเรียบร้อยแล้ว      เขาก็รีบเข้าห้องนอนตั้งแต่ยังหัวค่ำรออยู่เพียงไม่นาน      แม่แพรวาก็โผล่จากลำแสงสีขาวมาหาเขาในร่างของแม่ผกากรอง             หลังจากนั้นเขากับแม่แพรวาจึงร่วมกันอธิฐานจิต ขอให้ค้นพบความจริงในวันเกิดเหตุในวันนั้น  แล้วเขากับแม่แพรวา จึงล้มตัวลงนอนบนเตียงเคียงข้างกันเพื่อเข้าสู่นิทรา          และแล้วเขากับแม่แพรวาก็ได้พบเห็นความจริงที่ไม่อยากเชื่อ   เหตุการณ์ย้อนกลับไปถึงตอนที่แม่ผกากรองร้องไห้ลงจากเรือน   โดยที่มีใครบางคนจ้องมองร่างของแม่ผกากรองวิ่งผ่านไป  ก่อนที่จะตัดสินใจตามไป               แม่ผกากรองนั่งร้องไห้อยู่บริเวณริมบึง    และจิตของหล่อนในตอนนั้นกำลังนึกถึงแม่แพรวา      แม่ผกากรองคร่ำครวญ         ว่าอยากจะมีชีวิตอยู่ในสถานที่เดียวกับแม่แพรวา   และในขณะนั้นคนร้ายก็ใช้ท่อมไม้ขนาดเหมาะมือ         หวดลงไปที่ศรีษะบริเวณด้านหลังของแม่ผกากรองอย่างแรง             จนทำให้แม่ผกากรองวูบตกลงไปในบึง  และคนร้ายก็คือ    แม่ผกามาศ    พี่สาวโดยสายเลือดของแม่ผกากรองนั่นเอง  และสาเหตุที่หล่อนทำเช่นนั้น       ก็เป็นเพราะหล่อนไม่พอใจกับความสนิทสนมชิดเชื้อที่เขามีให้แก่แม่ผกากรอง            ทั้งที่หล่อนเองก็รับรู้ว่าเป็นความสนิทสนมในแบบพี่ชายน้องสาวเท่านั้น          แต่หล่อนก็เกิดความริษยา จนกล้าทำร้ายได้แม้แต่น้องสาวของตัวเอง
ส่วนความจริงอีกเรื่องหนึ่งที่เขาได้รับรู้ก็คือ        หลังจากที่เขาและแม่แพรวาได้รู้ความจริงของเหตุการณ์ในวันนั้น                    แม่แพรวาก็ทำท่าว่าจะกลับทันที    แต่เป็นเขาเองที่รั้งหล่อนไว้เสียก่อน    เพราะยังอยากจะชื่นใจแม่แพรวาคนงาม  ที่ในความฝันหล่อนนั้น    ปรากฏตัวตนในร่างจริงให้เขาเห็น      ซึ่งเป็นร่างของหญิงงามชวนหลงใหล    ใบหน้าหวานดวงตาคมโต    และหน้าอกหน้าใจใหญ่ล้นของหล่อนทำให้เขาฉวยโอกาสรังแกหล่อนตามอำเภอใจ   โดยไม่ฟังเสียงทักท้้วงของร่างบาง             เพราะสาวเจ้าช่างเย้ายวนและงามจนอดใจไม่อยู่  ซึ่งความจริงที่เขาค้นพบก็คือ  ในตอนแรกหล่อนก็ห้ามเขาอยู่หรอก         แต่พอถูกเขารุกหนักเข้าก็พ่ายแพ้ต่ออารมณ์สวาทตามธรรมชาติ และเมื่อหล่อนหลงมัวเมากับแรงสวาทจนไม่คิดต่อต้าน             เขาก็ได้รับรู้ว่าสาวงามที่ดูสุภาพอ่อนหวานและขี้อายอย่างแม่แพรวา              ได้แปรเปลี่ยนเป็นหญิงสาวร้อนรัก           ที่ตอบสนองอารมณ์สวาทกับเขาได้อย่างร้อนแรง  จนเขาที่แต่เดิมเป็นผู้รุกเร้าและรังแกหล่อน  ต้องสั่นสะท้านและตกอยู่ในห้วงอารมณ์ความกำหนัดเสียจนแทบคลั่ง     ลีลาร้อนแรงกระสันสวาทของหล่อนนั้น  ไม่เพียงแต่ตอบสนองเขาในทุกท้วงท่าในขณะเดียวกัน   หล่อนหาญกล้าที่จะปรนเปรอสวาทให้เขาคืนอย่างสิ้นความอาย    จนเขาได้ยินเสียงร้องของตัวเอง          ที่ร้องลั่นและทรมานราวกับสัตว์ป่าที่กำลังบาดเจ็บ       ในฝันเขากับแม่แพรวาผลัดกันปรนเปรอสวาทให้แก่กันอย่างไม่มีใครยอมใคร           เขาได้ค้นพบว่าในยามอยู่ในห้วงอารมณ์กำหนัดที่ยั้งไม่อยู่         จะทำให้สาวเรียบร้อยอ่อนหวานอย่างแม่แพรวา  กลายเป็นหญิงร้อนรักที่เขายอมรับด้วยความจริงใจเลยว่า   มันทำให้เขาติดใจในรสรักร้อนสวาทของหล่อน        จนแทบอยากจะเร่งวันเร่งคืนแต่งกับหล่อนอย่างเร็วที่สุด            และในวันนี้เขาจึงได้ตัดสินใจขอลางานราชการหนึ่งวัน   เพื่อบอกความจริงเกี่ยวกับแม่ผกากรองและแม่ผกามาศ      ให้พระยาราชปกรณ์และคุณหญิงกลีบผกาได้รับรู้ตามความเป็นจริง          และได้พาบิดามารดาของเขาไปแสดงเจตจำนงค์ขอหมั้นหมาย   กับแม่แพรวากับผู้ใหญ่ทางบ้านพระยาราชปกรณ์   และเขาว่าจะขอให้พวกท่านหาฤกษ์แต่งให้เร็วที่สุด  เพราะตัวเขากล้ายอมรับอย่างไม่อายเลยว่า         เขาหลงใหลติดใจในลีลาร้อนสวาทของแม่แพรวาจนไม่อยากให้มันเป็นแค่เพียงความฝันเท่านั้น