ป่วนรักวิญญาณข้ามภพ

กว่าที่ทรงกลดจะขืนตัวสลัดออกจากการกอดรัดของเกาจงมาได้      ก็ต้องมายืนออกอาการหอบพร้อมด่าด้วยเสียงสั่นเครือ           "...อ..ไอ้บ้าเอ้ย แฮกๆๆเล่นอะไรทุเรศชะมัด   ฉันจะไปอาบน้ำโว้ย"        พอหยุดหอบได้ก็ยกเท้าขึ้นถืบอีกฝ่ายแรงๆไปทีหนึ่ง               แต่ด้วยแรงถีบที่มาจากร่างของหลิงเซียงซึ่งบอบบางจึงไม่ได้ทำให้เกาจงรู้สึกเจ็บอะไรนัก         ซ้ำยังหัวเราะลั่นพร้อมทำสีหน้าล้อเลียนและก็เอ่ยปากขอหยุดสงคราม          "ฮ่าๆๆ เอาล่ะๆ  ข้าไม่แกล้งเจ้าแล้วก็ได้     แต่เจ้าบอกจะไปอาบน้ำงั้นหรือ      ข้าอาบกับเจ้าด้วยสิ"            ทรงกลดพยักหน้าอย่างส่งๆเป็นการอนุญาติตอบด้วยน้ำเสียง    ที่ยังมีอารมณ์เคืองๆอยู่หน่อยหนึ่ง              "เออๆ  อยากอาบก็อาบ  ไอ้บ้านี่เสียเวลาชะมัด    อย่าให้ต้องออกแรงบ่อยๆได้หรือเปล่าวะ              ช่วงนี้ฉันยิ่งรู้สึกรำคาญ    กับเรี่ยวแรงที่โครตอ่อนแอของตัวเองอยู่เนี่ย จะอาบด้วยก็มาช้ากว่านี้ มันหนาวโว๊ย!"         เกาจงตามเข้าไปภายในห้องอาบน้ำที่มีฉากกั้นด้วย    สีหน้ายิ้มๆ             และถ้าทรงกลดจะหันมาเห็นก็จะได้เจอกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของอีกฝ่าย        
ทรงกลดเอ่ยปากอนุญาติด้วยความรู้สึกไม่คิดอะไรมาก                เพราะเขาคิดว่าตัวเองอาบน้ำร่วมกับเพื่อนผู้ชายของตัวเอง        ถึงแม้ว่าจะมาอยู่ในร่างของผู้หญิงแต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกเขินอายอะไร                แต่เกาจงนั้นเอ่ยปากขออาบน้ำกับทรงกลดด้วยความไม่บริสุทธิ์ใจ               เขารู้ว่าทรงกลดเป็นชายเช่นเดียวกับเขา         และจากที่ได้เรียนรู้นิสัยของอีกฝ่ายมาได้ซักระยะหนึ่ง  เกาจงพบว่าทรงกลดมีนิสัยเรียบง่าย    ไม่คิดเล็กคิดน้อยซึ่งเป็นนิสัยในแบบของชายหนุ่มโดยแท้             แม้ว่าทรงกลดจะเข้ามาอยู่ในร่างของหลิงเซียงแต่ในเวลาที่อยู่กับเขาก็ทำตัวในแบบของความเป็นชายตามเดิม               แต่เขารู้ดีแก่ใจว่าตลอดเวลาที่         ทรงกลดเข้ามาอยู่ในร่างภรรยาของเขานั้น จากเดิมเขามักมีความรู้สึกว่าหลิงเซียงสงบเสงี่ยมขี้อายซะจนน่าเบื่อ        แต่พอมีตัวตนของทรงกลดเข้ามาอยู่ในร่างหลิงเซียง     กลับทำให้เขารู้สึกว่าน่าสนใจและรู้สึก สนุกที่ได้แกล้ง             และชวนกันดื่มเที่ยวเพราะทรงกลดกับเขามีลักษณะนิสัยคล้ายกัน           ด้วยท่าทีอยู่อย่างง่ายๆ  ไม่คิดเล็กคิดน้อย สีหน้าท่าทางร่าเริงและมักมีรอยยิ้มติดร้ายกาจอยู่เป็นนิจ                     จนเป็นลักษณะเฉพาะตัวของอีกฝ่ายทำให้รู้สึกว่าน่ารักดี               จนส่งผลให้พอมาอยู่ในร่างของหลิงเซียงกลับทำให้ความน่าเบื่อ       กลายเป็นความสุขใจที่ได้ใกล้ชิด   เขารู้สึกว่าตั้งแต่ทรงกลดมาอยู่ด้วยก็ได้เข้ามาสร้างความสุขในจิตใจของเขา                จนตอนนี้แม้แต่ความรู้สึกที่อยากจะไปหาความสุข กับสาวอื่นนอกบ้านอย่างที่เคยทำก็ไม่มีอีก                          และพร้อมๆกันนั้นเวลาที่ได้สัมผัสและได้ใกล้ชิด            กับร่างกายของหลิงเซียงที่มีตัวตนของทรงกลดซ่อนอยู่                มันกลับทำให้เขาอยากสัมผัสและใกล้ชิดอย่างน่าประหลาด               ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าตัวตนของอีกฝ่ายเป็นชายเหมือนกันกับเขา