ป่วนรักวิญญาณข้ามภพ

ตั้งแต่วิญญาณของทรงกลดเข้ามาอยู่ในร่างของหลิงเซียง          พ่อบ้านและสาวใช้ทุกคนในบ้าน    ก็ต้องแปลกใจกับความเปลี่ยนไปของทั้งนายท่านและนายหญิงของพวกตน                  นายหญิงผู้สงบเสงี่ยมไม่มีปากมีเสียงเป็นแม่บ้านแม่เรือนแต่บัดนี้กลับแต่งกายเป็นชาย   บุคลิกการเดินก็กระฉับกระเฉงชอบเรียกสาวใช้ไปปรนนิบัติแล้วฉวยโอกาสลวนลาม      สีหน้าแววตาราวกับหนุ่มเจ้าสำราญที่มีลีลาในการปลุกเร้าอารมณ์                  ให้หญิงสาวที่เป็นเพศเดียวกันปั่นป่วน                         สาวใช้แต่ละคน ล้วนแล้วแต่หลงใหลเคลิบเคล้มกับสัมผัสที่พาให้อารมณ์กระเจิดกระเจิง            จนพากันชื่นชอบและเฝ้ารอการเรียกหาของนายหญิงกันทุกคน                 ในขณะที่นายท่าน   ที่แต่ก่อนไม่ชอบอยู่ติดกับบ้าน            และมักจะหายไปอยู่กับอนุของตัวเองอีกบ้านหนึ่ง                  ตั้งแต่นายหญิงฟื้นขึ้นมาก็ไม่ค่อยได้ออกไปไหนอีก   เว้นแต่ว่า     นายหญิงจะเป็นฝ่ายออกปากชวนให้ออกเที่ยวก็จะพากันไปเที่ยวด้วยกันและมักจะกลับมาบ้าน      ด้วยสีหน้ารื่นรมย์สนุกสนานในขณะเดียวกันก็ชอบฉวยโอกาสกอดจูบลวนลามนายหญิง       โดยที่มักจะได้รับเสียงด่าทอโวยวายและตามประทุษร้ายของนายหญิงเป็นสิ่งตอบแทนทุกครั้ง   แต่แทนที่จะโกรธกับหัวเราะลั่นเป็นที่สนุกสนาน           และพอมองคนทั้งคู่จากสายตาของคนภายนอก          ก็มักจะเห็นตรงกันว่านายหญิงของบ้านเป็นเหมือนกับภรรยาพ่วงด้วยตำแหน่งสหายรู้ใจ        ที่มักชวนกันดื่มเหล้าและออกไปเที่ยว               โดยระยะหลังมานี้              นายท่านไม่หาเรื่องทำร้ายจิตใจนายหญิงให้ต้องเสียน้ำตาอีก         การเปลี่ยนแปลงของทั้งสองคนเกิดขึ้นเพียงแค่หลังจากที่นายหญิงฟื้นขึ้นมา       ถึงจะแปลกแต่ก็ทำให้บ้านที่เคยมีแต่ความทุกข์ระทมความตึงเครียดและคราบน้ำตาของนายหญิงของบ้านแปรเปลี่ยนไป

ภายในห้องนอนทรงกลดในร่างหลิงเซียงปลดเปลื้องเสื้อผ้า  ที่เป็นชุดสำหรับผู้ชายในยุคจีนโบราณของตัวเองออก          จนร่างกายเปลือยเปล่าอย่างเป็นธรรมชาติต่อหน้าเกาจงด้วยสีหน้าเป็นปกติ   ไร้แววกระดายอายใดๆด้วยเพราะ แม้ว่าทรงกลดจะเข้ามาอยู่ในร่างของหลิงเซียง     แต่ความคิดและการดำเนินชีวิตก็ยังคงเป็นตัวตนของทรงกลดที่เป็นชายอยู่อย่างเดิม      เขาถือว่าตัวเองเป็นผู้ชายจึงไม่มีความจำเป็นต้องเขินอาย   กับการแก้ผ้าต่อหน้าผู้ชายด้วยกัน และเขาก็ไม่ได้คิดว่าเกาจงเป็นสามี         แต่เห็นเป็นสหายที่กินเที่ยวดื่มและมีรสนิยมเป็นหนุ่มเจ้าชู้ที่ชอบสาวงามเหมือนกัน    จึงไม่ได้รู้สึกอะไรกับการที่ต้องมาเปิดเผยร่างกายต่อหน้าเกาจง            แต่สำหรับเกาจงแล้วกลับไม่ได้คิดเช่นนั้น      แม้เขาจะรับรู้ว่าร่างบางตรงหน้าคือวิญญาณของทรงกลดที่เป็นชายมาอาศัยในร่างของภรรยาของเขา        แต่กระนั้นเขาก็ไม่เคยได้แตะต้องหรือมีสัมพันธ์ทางกายกับหลิงเซียงมาก่อน   ดังนั้นเมื่อทรงกลดเปลือยร่างกายของหลิงเซียงให้เขาเห็น  และเมื่อมาประกอบกับตัวตนของทรงกลดที่มีบุคลิกง่ายๆสบายๆและมียิ้มร้ายประดับบนใบหน้าอยู่ตลอด         มันก็มักจะส่งผลให้อารมณ์ในร่างกายตื่นตัว     ด้วยเพราะหลิงเซียงเดิมทีก็จัดว่าเป็นสาวงามเพียงแต่ด้วยบุคลิกเรียบร้อยสงบเสงี่ยบและราบเรียบ      จึงทำให้เขารู้สึกว่าน่าเบื่อ  แต่เมื่อมีตัวตนของทรงกลดที่แสบซ่าและดูร้ายกาจ              มันทำให้เกาจงรู้สึึกมีชีวิตชีวา  และท่าทางของอีกฝ่ายก็ชวนให้รู้สึกอยากแกล้งและปราบพยศ เกาจงก้าวเท้าเข้ามาสวมกอดทรงกลดและลูบไล้ไปมา       จนทำให้ทรงกลดรู้สึกขนลุกและขึ้นเสียงโวยวายเหมือนเช่นเคย       "เฮ้ยเกาจง!   ไอ้บ้านี่เล่นแบบนี้อีกแล้วนะ        อยากโดนเตะมากนักหรือไงวะห๊ะ       ไอ้นี่วอนซะแล้วปล่อยเลยนะไอ้บ้า!"                "โธ่เอ้ยเจ้าก็อย่าทำโวยวายไปหน่อยเลยน่า   เจ้าน่าจะสงสารเห็นใจข้านะ             ร่างที่วิญญาณของเจ้าอยู่นี่มันก็ร่างของหลิงเซียงภรรยาของข้า            ข้าก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูนจะไม่ให้หวั่นไหวได้อย่างไร"                    

"แต่ฉันขนลุกโว้ย!  ปล่อยเลยนะไอ้บ้านี่   ฮึ้ย!แล้วก็ไม่รู้ทำไมสิระยะหลังมานี้ รู้สึกว่าพละกำลังเรี่ยวแรงของฉันมันลดลงยังไงไม่รู้    ทั้งที่แต่ก่อนฉันแข็งแรงกว่านี้เยอะเลยนะ"                           "คงเป็นเพราะเจ้าเข้ามาอยู่ในร่างของหลิงเซียงที่เป็นสตรีน่ะสิ"                       "โธ่เว้ยนี่ต้องเป็นเจตนาของท่านเจ้านรกแน่ๆเลยคงอยากลงโทษฉันล่ะสิ"     ทรงกลดกล่าวอย่างหัวเสียพร้อมกับพยายามสลัดดิ้นรนออกจากการลวนลามของเกาจงอย่างทุลักทุเล