ป่วนรักวิญญาณข้ามภพ

หลังจากผ่านเรื่องวุ่นๆ  เกี่ยวกับเรื่องความสับสนทางเพศและการหึงหวงมาได้   ชีวิตของทรงกลด               ในร่างของหลิงเซียงก็กลับมาเงียบสงบจนทำให้ทรงกลดนึกตายใจ       แล้วคิดว่าเคราะห์กรรมของเขาน่าจะจบลงเพียงเท่านี้   แต่หากจะรับกับอะไรเพียงเท่านี้ล่ะก็         ท่านเจ้านรกก็คงจะใจดีกับเขามากเกินไป           ดังนั้นเคราะห์กรรมหนักครั้งยิ่งใหญ่ของทรงกลดก็เลยมีตามมา          ดุจดั่งความเงียบสงบของคลื่นทะเลในฤดูมรสุม ที่กล่าวกันว่าหากคลื่นในทะเลเงียบสงบมากเกินไป      ให้ระวังเพราะมันเป็นสัญญาณเตือนของพายุครั้งใหญ่ที่จะมีตามมาทีหลัง

บนเตียงทรงกลดในร่างของหลิงเซียงนอนอ่อนระโหยโรยแรง     ไม่ใช่เพราะโหมกิจกรรมเข้าจังหวะบนเตียงกับเกาจงมากเกินไปแต่อย่างใด          แต่เป็นเพราะสองวันมานี้เขามีอาการเวียนหัว              คลื่นไส้อาเจียนและเหม็นกลิ่นอาหารอย่างผิดปกติ       ทั้งที่อาหารบนโต๊ะล้วนแล้วแต่เป็นอาหารที่เขาโปรดทั้งสิ้น  เพราะเนื่องจากเกาจง                           ที่ต้องการเอาอกเอาใจเขามากเป็นพิเศษเพราะอยากรั้งให้เขาอยู่ด้วย           จึงพยายามดูแลเท็คแคร์เอาอกเอาใจสุดฤิทธิ์         สั่งให้แม่ครัวทำอาหารที่เขาชอบ                       ลงทุนจ้างแม่ครัวเอก   ระดับภัตราคารมาปรุงให้อย่างดี                เพราะบ้านรวยเป็นถึงลูกชายคหบดีผู้มั่งคั่ง      แค่นี้ขนหน้าแข้งไม่ร่วง               แต่กระนั้นในตอนนี้อาหารที่ปรุงโดยแม่ครัวเอก         ที่เคยอร่อยถูกปากกลับทำให้ทรงกลดรู้สึกเหม็นกลิ่นขึ้นมาได้         นอกจากนั้นยังมีอาการอยากกินของเปรี้ยวจนเกาจงต้องสั่งให้คน     หาผลไม้และของที่มีรสชาติเปรี้ยวมาให้ทรงกลดกิน             และในตอนนี้       เกาจงก็กำลังเฝ้าดูแลทรงกลดอยู่ไม่ห่าง          เขาได้สั่งให้คนไปตามหมอมาดูอาการแล้ว    "ทรงกลดเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง...อดทนหน่อยนะเดี๋ยวหมอก็มาแล้ว"               เกาจงเกาะกุมมือบางยกขึ้นมาจุมพิตและถามอาการด้วยความเป็นห่วง           ไม่นานหมอก็ถูกเชิญให้มาตรวจดูอาการของทรงกลด       หมอยื่นมือมาตรวจดูชีพจร                   เกาจงรีบถามอาการของทรงกลดกับหมอด้วยความเป็นห่วง                        "ภรรยาของข้าเป็นอย่างไรบ้างท่านหมอ"            หมอยิ้มอย่างยินดีก่อนเอ่ยตอบ         "ยินดีด้วยคุณชาย ฮูหยินของท่านกำลังตั้งครรภ์    ข้าจะเจียดยาบำรุงให้เอาไปต้มกินนะ"

ข่าวที่ได้ยินสร้างความดีใจให้กับเกาจงเป็นอย่างมาก           รีบกล่าวขอบคุณหมอด้วยน้ำเสียงปิติตื่นเต้นอย่างมาก         ที่ได้รู้ว่ากำลังจะได้เป็นพ่อคนและกำลังจะมีทายาทกับคนที่เขารัก                  แต่สำหรับทรงกลดกับรู้สึกว่าเป็นข่าวร้ายที่พอได้ยินก็ช็อคเหมือนกับโดนฟ้าผ่ากลางกบาล             มันน่ายินดีซะที่ไหนล่ะ   เขาเป็นผู้ชายนะ แล้วผู้ชายที่เคยเป็นอดีตหนุ่มหล่อตี๋คาสโนว่าอย่างเขากำลังจะมีลูก   ตอนมีชีวิตอยู่จำได้ว่าเขาเคย   ให้ผู้หญิงที่มีสัมพันธ์กับเขาแต่ละคนกินยาคุม      เพื่อป้องกันไม่ให้มีปัญหายุ่งยากตามมา   เพราะเขายังเป็นหนุ่มโสดที่รักสนุกแต่ยังไม่คิดจะเป็นพ่อคน       แล้วเขาก็ไม่อยากสวมถุงยางป้องกันด้วย                   เพราะเขาชอบมีสัมพันธ์แบบเนื้อแนบเนื้อมากกว่า        จึงให้ผู้หญิงเป็นฝ่ายกินยาคุม           มาในตอนนี้เขากลับลืมไปเสียสนิทใจว่า       ตัวเขาในตอนนี้เข้ามาอยู่ในร่างของผู้หญิงอย่างหลิงเซียง  ที่นอกจากเรี่ยวแรงจะอ่อนแอเหมือนกับผู้หญิงแล้ว             ระบบการทำงานของร่างกายก็เป็นผู้หญิงด้วย               เขาไม่เคยคิดถึงเรื่องป้องกันอะไรเลย ในทุกครั้งที่มีอะไรกับเกาจง            เพราะลืมตัวไปว่าเขาเป็นผู้ชาย      เกาจงเชื้อเชิญให้หมอ      กลับไปพร้อมกับมอบเงินให้หมอไปมากโข   แล้วกลับเข้ามาโอบกอดทรงกลดเอาศรีษะแนบกับท้องของร่างบาง      กล่าวด้วยน้ำเสียงปิติยินดี        "ทรงกลด  ข้าดีใจเหลือเกิน  เรากำลังจะมีทายาทด้วยกัน"  

"เฮ้ยเกาจง!      อย่าดีใจอะไรให้มันออกนอกหน้าเกินไปนัก        ฉันเป็นผู้ชายนะโว๊ย              ฉันต้องมาท้องแล้วคลอดลูกเนี่ย           มันน่ายินดีตรงไหนวะ นายไม่ลองมาตั้งท้องคลอดลูกเองล่ะ                 รู้อย่างนี้ฉันควรถามหายาคุมกำเนิดยุคโบราณเอาไว้เสียแต่เนิ่นๆก็ดี  ไม่น่าเลยฉัน"          เกาจงกลับส่งยิ้มให้อย่างเจ้าเล่ห์พร้อมกับสารภาพแผนการที่เขาแอบหวังไว้ออกมา    

"ดีแล้วล่ะที่เจ้าไม่คิดถึงเรื่องยาป้องกันการตั้งครรภ์น่ะ            ไม่เสียแรงที่ข้าตั้งใจขยันมีสัมพันธ์บนเตียงกับเจ้าอยู่ทุกวี่วัน               หากเจ้าตั้งครรภ์และมีทายาทให้ข้าเจ้าจะได้ไม่เรียกหาพวกสาวใช้ให้มาเล่นรักกับเจ้าอีก     และต่อไปนี้  เจ้าก็ไปจากข้าไม่ได้แล้ว"                     ทรงกลดได้ยินถ้อยคำที่อีกฝ่ายบอกก็นึกฉุนขึ้นมา       "หนอย..ไอ้บ้าเกาจงนี่แกตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้หรือวะ  ถึงว่าทำไมช่วงนี้ขยันสะกิดฉันทุกคืน          ที่แท้คิดการใหญ่จะจับฉันเหรอ" "หึ   ก็ใช่น่ะสิ       เจ้าคิดหรือว่าข้าจะไม่รู้สึกอะไรกับการที่เจ้าเรียกหาสาวใช้ให้มาปรนเปรอน่ะ            ถึงแม้ระยะหลังเจ้าจะไม่ทำเช่นนั้นแล้ว   แต่ข้าก็ไม่อยากประมาท    แล้วที่สำคัญข้าก็อยากมีทายาทกับเจ้าที่เป็นคนที่ข้ารักนี่นา ลำบากเจ้าแล้วนะ      ฮูหยินคลอดทายาทที่แข็งแรงให้ข้านะ"          ทรงกลดทำสีหน้าอยากตาย                       ตะโกนอย่างสุดเสียงด้วยความรู้สึกสิ้นหวัง  "ม่ายยยย...!    ท่านเจ้านรกผมสำนึกแล้ว         ท่านมาดึงวิญญาณผมไปที"