I love it. 18+

 
บท พาร์ท
 
 
   เคนเป็นเพื่อนกับพาร์ทที่สนิทกันมากตั้งแต่ ม.1 เคนแอบชอบพาร์ทแต่ไม่กล้าบอกเคนและพาร์ทเป็น-
คนตลกๆ เลยเข้ากันได้ง่ายทำให้คบเป็นเพื่อนได้นาน พาร์ทชอบหยอดใส่เคนเป็นประจำทำให้เคนไม่ได้คิด
พาร์ทแค่เพื่อน..
 
 
(ในวันที่จบม.6 พาร์ทและเคนสอบได้ที่มหาลัยเดียวกันเลยไปเช่าหอพักอยู่)
 
(ในวันที่ย้ายมาอยู่หอ)
 
พาร์ท:ไงมึง! มาพักหอนี้ดีตรงไหนว่ะ? โครตตะระโทรมเลย ห่าเอ้ยย..5555+
เคน:เออ! ก็ไม่รู้นิหว่าา.. ดูดิในเว็บก็ดูดีอยู่หรอก แต่แม่งมาดูจริงๆดิ ตึกล้างหรืออะไรว่ะ555+
พาร์ท:5555+เออ! นั่นสิ
เคน:ป่ะๆขึ้นห้องกัน
พาร์ท:เหี้ย!! มึงจะทำไรกู555+
พาร์ท:กูไม่กินกันเองค่ะๆ555+
เคน:-.- เอาอีกและๆ มึงหื่นก็อย่าลงกับเพื่อนสิว่ะ555+
เคน:ล้อเล่นๆ
พาร์ท:เออ!กูรู้ กูไม่อะไรหรอก
เคน:หรือว่า..มึงน้อยใจงอลกู เอาจริงๆก็ได้นะ555+
เคน:กูยอมม..555+
เคน:กูไม่กินสายพันธุ์เดียวกันหรอก555+ ล้อเล่นๆ (เคนยิ้มและเขินไปด้วย)
พาร์ท:พูดซะกูกลัวเลย สาดดด..5555+
เคน:เชอะ -.-
พาร์ท:โอ๋ๆ กูขอโต๊ดด.. เก๊าล้อเล่น.. มาๆจุ๊ฟหน่อยๆ (พาร์ทเอาหน้าเข้าใกล้และทำท่าจะจูบ) >3<
มามะๆ (พาร์ทเอาหน้าเข้าใกล้เคนเรื่อยๆจนเคนทนไม่ไหวเลยบอกว่า..)
เคน:ถ้ามึงทำแบบนี้กูทำกลับนะ (เคนก็เอาหน้าเอาเข้าใกล้พาร์ทเรื่อยๆจน ทำให้จมูกเคนและพาร์ทชน-
กันในตอนนั้นเคนเขินจนทำอะไรไม่ถูกแต่ก็ไม่ยอมแพ้..)
พาร์ท:มึงๆหยุดเลยยค่ะๆ พอออ.. กูยอมๆ555+
พาร์ท:กรี๊ดดด..คุณแม่ขาา..เคนจะแดกหนูค่ะ คุณแม่ช่วยหนูด้วยค่าา.. T^T
เคน:5555+ร้องเสียงเหมือนจะถูกโดนผสมพันธุ์5555+
พาร์ท:555+มึงหยุดเลย เชอะ -.-
เคน:โอ๋ๆๆ
พาร์ท:มึงหยุดเลยค่ะๆ ไม่ใช่แนวกูค่ะ555555+
เคน:5555+ (แต่ในใจเคนก็ชอบพาร์ทแต่ก็ยิ้มและขำเพื่อไม่ให้พาร์ทสงสัยในตัวเค้า)
พาร์ท:หยุดๆพอๆเลย
เคน:เออ!5555+
พาร์ท:ป่ะๆเข้าห้องๆ
พาร์ท:และวันเสาร์-อาทิยต์นี้มึงกลับบ้านป่ะ?
เคน:กลับ ทำไมว่ะ?
พาร์ท:ป่าวๆ กูถามเฉยๆอ่ะ
เคน:อ่อๆ
พาร์ท:อืม!
เคน:แหม่..ช่วงนี้มีคนจีบตืมเลยนะมึง
พาร์ท:คนหล่อก็เป็นแบบนี้และ555+
เคน:แหวะ! มึงหล่อตายล่ะ5555+
เคน:สู้กูก็ไม่ได้
พาร์ท:ทำไมว่ะ?
เคน:ไม่มีคนจีบ55555+
พาร์ท:5555+
เคน:หน้าตาอาจจะไม่หล่อเท่าณเดชน์ แต่ถ้าลองแล้วจะลืมณเดชน์ไปเลย..5555+
พาร์ท:ไปอาบน้ำไปๆ
เคน:เออๆโอเคๆ
 
(พาร์ทเองก็รู้สึกดีกับเคนไม่น้อยและส่วนเคนก็ไม่กล้าที่จะบอกสักที่ว่า..ตัวเองชอบพาร์ท)
 
(ในวันที่เคนจะกลับบ้าน)
 
พาร์ท:จะจะกลับบ้านแล้วหรอว่ะ?
เคน:อืม! เดี๋ยวอีกแป็บก็กลับ  ทำไมหรอ?
เคน:มีอะไรป่าว?
พาร์ท:ผัวไม่รับผิดชอบหรอ? จำอะไรไม่ได้เลยหรอคะว่า..เราทำอะไรกันเมื่อคืน..
เคน:กินเบียร์ มึงเมากูก็เมา ต่างคนต่างนอน คือว่า..แฮงค์5555+
พาร์ท:5555+
เคน:มึงชอบทำให้กูคิดตลอดด..555+ (เคนยิ้ม)
พาร์ท:ผลัดกันเป็น ลุก เป็น รับ มะ5555+
พาร์ท:กูล้อเล่นๆ5555+
พาร์ท:เดี๋ยวหาว่า..กูเอาจริง555+
เคน:ไม่เอาๆเดี๋ยว..ผีผลัก
พาร์ท:เออๆดีแล้วผีได้ผลักเร็วๆ5555+
เคน:มึงล้อเล่นค่ะๆ
เคน:กรูรู้5555+
พาร์ท:555+รู้ทันอีกกูและ
 
(เคนพูดเพื่อให้เพื่อนสบายใจ แต่ตัวเองเจ็บและทรมานที่แอบชอบพาร์ทและต้องรอ.."ความหวัง")
 
เคน:กูกลับบ้านและ เอาไว้คุยกันใหม่นะ
พาร์ท:อื้ม!
เคน:บายนะ
พาร์ท:ค่ะผัว555+
เคน:มึงนี่ตลอด5555+
เคน:มึงไม่คิด แต่กูคิด5555+
พาร์ท:อย่าๆ5555+
พาร์ท:ไปได้แล้ว บายนะมึง โชคดีนะ
เคน:อื้ม! บายย.. โชคดี..
 
 
 
 
(เรื่องราวของเคนและพาร์ทจะเป็นยังไงต่อ ติดตามกันด้วยนะคร๊าฟฟ.. ><)