แก้วกัลยาธรณิน

          เช้าวันรุ่งขึ้นภูรีบแต่งตัวและเดินทางออกมาตลาดโดยหวังว่าจะได้พบกับสองสาวอีกเเละก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ เมื่อพบสองสาวภูก็รีบตรงไปหาอย่างมีอะไรบางอย่างดึงดูด เจ้าเกดรู้ตัวดีว่าคุณพี่ภูแอบหลงรักพี่สาวตนเสียแล้วจึงได้รีบถอยออกมา"เดี๋ยวฉันไปซื้อผ้าไหมก่อนนะจ้ะพี่กนกคุยรออยู่กับคุณพี่ภูตรงนี้แหละนะเจ้าคะ" "อ้าวเจ้าเกด"กนกรีบเรียกเพราะไม่อยากอยู่กับภู 2ต่อ2 ภูจึงได้ทักไปก่อน"เมื่อวานเจ้ารำสวยมากเลยนะเจ้ากนก" "ขอบน้ำใจจ้ะ"กรกนกตอบอย่างยิ้มๆ "เออ เห็นได้ข่าวว่ามีร้านขายของชำเปิดใหม่ไปดูไหมจ้ะ เผื่อจักได้ซื้อของไปฝากคุณหญิงด้วย"ภูชวนยิ้มๆ "เจ้าค่ะ"อีกฝ่ายตอบรับ แต่ระหว่างทางวันนี้มีแดดจัดทำให้กรกนกเป็นลมแต่ภูก็มารับไว้ได้ทัน "เจ้ากนก เจ้ากนก"เสียงภูร้องเรียกกรกนกให้ฟื้นขึ้นมา เกษราเดินผ่านพอดีจึงได้ถามไถ่เรื่องราวจากภูและช่วยพัดจนกรกนกฟื้นขึ้นมาในอ้อมแขนของภู "คุณพี่ภู"กรกนกเรียกเสียงแผ่วเบา "เจ้ากนกฟื้นแล้ว เจ้ารู้ไหมว่าพี่ตกใจเพียงใด หากเจ้าเป็นอันใดพี่คงเสียใจมาก แก้วตาของพี่"ภูพูดพร้อมโน้มคอลงไปบรรจงจูกหน้าผากของหญิงสาว จนกรกนกยิ้มเขินอายส่วนเกษราไม่อยากอยู่เป็นก้างขวางคอจึงรีบเดืนออกไป "ขอบคุณนะเจ้าคะที่ช่วยดิฉันไว้"กรกนกตอบพร้อมมองสายตาอันเป็นห่วงของอีกฝ่าย 
 
//จากwritter 
        รบกวนท่านผู้อ่านทุกท่านค่ะ รบกวนอ่านแล้วแสดงความคิดไว้ได้นะคะ หากมีข้อผิดพลาดหรือคำติชมใดๆ writter จะได้นำไปปรับปรุงให้ดีขึ้นนะคะ ขอบคุณค่ะ