ป่วนนัก! หนูดันรัก "รุ่นพี่"(คู่อริ)

                 หลังจากที่เรารู้ว่าพี่เค้าอยู่โรงเรียนเดียวกันกับเรานี้ก็ช๊อคสิ แต่...ตอนนั้นมันยังปิดเทอมอยู่นี่นะ เลยไม่กังวลเท่าไหร่  สมัยก่อนไม่เคยเชื่อวลีนี้นะ ว่า ความสุขของคนเรามักไม่ยาวนาน  จะมาเชื่อก็วันนี้แหละค่ะ!  เพราะวันนี้เป็นวันที่เปิดเรียนเทอม2วันแรก   //คงไม่เจอหรอกเนอะ แถมพี่เค้าไม่รู้จักหน้าเราซักหน่อย...
...
                   ก็นะสุดท้ายก็ไม่เจอจริงๆนั่นแหละ (มั้ง).....แล้วไหงกูดันลืมหน้าพี่เค้าล่ะวะเนี่ยยยยยยย!!??  กรรม  ไม่เป็นไรๆดีแล้ที่ไม่เจอเนอะ กลับบ้านดีก่าาาา
..หลายวันต่อมา..
                        ณ  คาบว่างก่อนจะเรียนวิทยาศาสตร์  แน่นอนแก๊งจัญไรของเราไม่นั่งโง่อยู่บนห้องหรอก  พวกเราเลยเดินลงมาซื้อขนมในสหกรณ์ของโรงเรียน และนั่นทำให้มันเกินสิ่งไม่คาดคิดขึ้นค่ะ
" เชี่ยทิ!!!" ยัยปรางที่ยืนรอคิวจ่ายตังค์อยู่ข้างหลังชั้น ร้องเสียงหลงมาจนทำให้ชั้นงงเล็กน้อยว่ามันจะแหกปากทำไม
 " อะไรมึง? เรียกซะดังเลยกลัวคนในสหกรณ์ไม่รู้จักกูหรอ?" ชั้นถามติดตลกไปนิดๆเพราะปกติมะปรางมันไม่ชอบแหกปากโวยวายซักเท่าไหร่  
"พี่วิว" มันพูดเบาๆ เพราะตอนนี้คนที่ยืนอยู่ตรงข้างนอกหน้าสหกรณ์คือพี่วิว แถมยังมีการเหลือบมาเล็กน้อยด้วย 
" อ่อ พี่วิ---!! ห้ะ!!! ไหนๆๆๆๆ  คนไหนพี่วิว!!?" แหม๋ เจอหน้าคู่อริทั้งทีนี่นา คิดถึ๊งงงง คิดถึง(ประชด)  ตายยยยยยยยยยยยยยยยย  ตายแน่ๆๆๆ
"อิหอย! เบาๆ คนที่ใส่เสื้อกันหนาวสีเทา ที่ยืนขวางประตูอยู่อะ" ยัยปรางด่าชั้นมายกนึงก่อนที่จะระบุเป้าหมาให้ชั้นหันไปหาตามที่ปรางบอก....ว้าววววววว  พี่เค้าน่ากลัวกว่าที่คิดไว้เยอะเลยย (แล้วชั้นจะว้าวทำไม?)  //ชั้นหันไปหาปราง 
"ลองเข้าไปทักดูมะ??"  แน่น๊อน คนอย่างชั้นเจอคู่อริทั้งทีต้องมีทักทายหน่อย  เจ๊เป็นคนมีมารยาทนะ(หรออออออ)  
"เอาจริงดิ่มึง?  แต่น่าสนใจนะ" ปรางหันหน้ามามองชั้นก่อนที่เราทั้งคู่จะแสยะยิ้มพร้อมกัน  แล้วรีบไปจ่ายตังค์  ^_^ สนุกล่ะงานนี้~~~!  "พ-พี่วิวคะ!" ชั้นพยายามเปล่งเสียงเรียกเพราะรู้สึกตัวเองหายใจไม่ออกชอบกล  ก่อนที่จะหลีกให้ยัยปรางเป็นคนคุย 
วิว:ครับ? //หันมามองหน้าเรา
ปราง : หนูเป็นน้องสาวพี่เทลล์ค่ะ 
วิว : ออ ครับ //หันไปมองปราง
เรา : //ยืนเอ๋อรับประทาน+มองหน้าพี่วิว (พี่เค้าใช้ครับกับรุ่นน้องด้วยยยยย  ว้าววววว...น่ากลัว -..-)
เพื่อนพี่วิว : //เดินมาข้างๆวิวแล้วก็กระซิบอะไรก็ม่ายยุ้ ก่อนที่พี่วิวจะ...
วิว : //หันมามองหน้าเรา    เรา : //หลบหน้า มองทำไมเหรอคะะะ!!????// มึงเร็วๆ //สกิดปราง
ปราง: ช่วงนี้พี่ได้ไปบ้านพี่เทลล์บ้างมั้ยคะ?  เห็นช่วงนี้เงียบๆไปเลยเป็นห่วง
วิว : ไม่ได้ไป //มองเราแบบดุๆ  
[แงงงงงง  แม่จ๋า พี่เค้าจะฆ่าหนู น-น่ากลัวมากกกก แถมยังตอบห้วนขึ้นด้วย ตายยยยย]  
เรา : ไปเหอะมึงงง เดี๋ยวเข้าห้องสาย//หลบสายตาดุๆ+จับไหล่ปราง
ปราง : เออๆ //หันมาหากะทิ   ลาล่ะค่ะ//ไหว้พี่วิว
เรา : ไปนะคะ //ไหว้นิดนึง 
วิว : //มองกะทิแบบดุๆ
เรา ://ดึงปรางไปเรียน
  ถึงคุณแม่ที่รัก วันนี้ดวงดีกะซวยสุดๆเลยค่ะ  หวังว่าพี่เค้าจะไม่รู้จักเรานะ แต่...ถ้ารู้จักก็ดีสิ