ป่วนนัก! หนูดันรัก "รุ่นพี่"(คู่อริ)
เขียนโดย KATI_JUNG
วันที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 21.01 น.
แก้ไขเมื่อ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 21.13 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) แรกพบ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากที่เรารู้ว่าพี่เค้าอยู่โรงเรียนเดียวกันกับเรานี้ก็ช๊อคสิ แต่...ตอนนั้นมันยังปิดเทอมอยู่นี่นะ เลยไม่กังวลเท่าไหร่ สมัยก่อนไม่เคยเชื่อวลีนี้นะ ว่า ความสุขของคนเรามักไม่ยาวนาน จะมาเชื่อก็วันนี้แหละค่ะ! เพราะวันนี้เป็นวันที่เปิดเรียนเทอม2วันแรก //คงไม่เจอหรอกเนอะ แถมพี่เค้าไม่รู้จักหน้าเราซักหน่อย...
.
.
.
ก็นะสุดท้ายก็ไม่เจอจริงๆนั่นแหละ (มั้ง).....แล้วไหงกูดันลืมหน้าพี่เค้าล่ะวะเนี่ยยยยยยย!!?? กรรม ไม่เป็นไรๆดีแล้ที่ไม่เจอเนอะ กลับบ้านดีก่าาาา
.
.
หลายวันต่อมา
.
.
ณ คาบว่างก่อนจะเรียนวิทยาศาสตร์ แน่นอนแก๊งจัญไรของเราไม่นั่งโง่อยู่บนห้องหรอก พวกเราเลยเดินลงมาซื้อขนมในสหกรณ์ของโรงเรียน และนั่นทำให้มันเกินสิ่งไม่คาดคิดขึ้นค่ะ
" เชี่ยทิ!!!" ยัยปรางที่ยืนรอคิวจ่ายตังค์อยู่ข้างหลังชั้น ร้องเสียงหลงมาจนทำให้ชั้นงงเล็กน้อยว่ามันจะแหกปากทำไม
" อะไรมึง? เรียกซะดังเลยกลัวคนในสหกรณ์ไม่รู้จักกูหรอ?" ชั้นถามติดตลกไปนิดๆเพราะปกติมะปรางมันไม่ชอบแหกปากโวยวายซักเท่าไหร่
"พี่วิว" มันพูดเบาๆ เพราะตอนนี้คนที่ยืนอยู่ตรงข้างนอกหน้าสหกรณ์คือพี่วิว แถมยังมีการเหลือบมาเล็กน้อยด้วย
" อ่อ พี่วิ---!! ห้ะ!!! ไหนๆๆๆๆ คนไหนพี่วิว!!?" แหม๋ เจอหน้าคู่อริทั้งทีนี่นา คิดถึ๊งงงง คิดถึง(ประชด) ตายยยยยยยยยยยยยยยยย ตายแน่ๆๆๆ
"อิหอย! เบาๆ คนที่ใส่เสื้อกันหนาวสีเทา ที่ยืนขวางประตูอยู่อะ" ยัยปรางด่าชั้นมายกนึงก่อนที่จะระบุเป้าหมาให้ชั้นหันไปหาตามที่ปรางบอก....ว้าววววววว พี่เค้าน่ากลัวกว่าที่คิดไว้เยอะเลยย (แล้วชั้นจะว้าวทำไม?) //ชั้นหันไปหาปราง
"ลองเข้าไปทักดูมะ??" แน่น๊อน คนอย่างชั้นเจอคู่อริทั้งทีต้องมีทักทายหน่อย เจ๊เป็นคนมีมารยาทนะ(หรออออออ)
"เอาจริงดิ่มึง? แต่น่าสนใจนะ" ปรางหันหน้ามามองชั้นก่อนที่เราทั้งคู่จะแสยะยิ้มพร้อมกัน แล้วรีบไปจ่ายตังค์ ^_^ สนุกล่ะงานนี้~~~! "พ-พี่วิวคะ!" ชั้นพยายามเปล่งเสียงเรียกเพราะรู้สึกตัวเองหายใจไม่ออกชอบกล ก่อนที่จะหลีกให้ยัยปรางเป็นคนคุย
วิว:ครับ? //หันมามองหน้าเรา
ปราง : หนูเป็นน้องสาวพี่เทลล์ค่ะ
วิว : ออ ครับ //หันไปมองปราง
เรา : //ยืนเอ๋อรับประทาน+มองหน้าพี่วิว (พี่เค้าใช้ครับกับรุ่นน้องด้วยยยยย ว้าววววว...น่ากลัว -..-)
เพื่อนพี่วิว : //เดินมาข้างๆวิวแล้วก็กระซิบอะไรก็ม่ายยุ้ ก่อนที่พี่วิวจะ...
วิว : //หันมามองหน้าเรา เรา : //หลบหน้า มองทำไมเหรอคะะะ!!????// มึงเร็วๆ //สกิดปราง
ปราง: ช่วงนี้พี่ได้ไปบ้านพี่เทลล์บ้างมั้ยคะ? เห็นช่วงนี้เงียบๆไปเลยเป็นห่วง
วิว : ไม่ได้ไป //มองเราแบบดุๆ
[แงงงงงง แม่จ๋า พี่เค้าจะฆ่าหนู น-น่ากลัวมากกกก แถมยังตอบห้วนขึ้นด้วย ตายยยยย]
เรา : ไปเหอะมึงงง เดี๋ยวเข้าห้องสาย//หลบสายตาดุๆ+จับไหล่ปราง
ปราง : เออๆ //หันมาหากะทิ ลาล่ะค่ะ//ไหว้พี่วิว
เรา : ไปนะคะ //ไหว้นิดนึง
วิว : //มองกะทิแบบดุๆ
เรา ://ดึงปรางไปเรียน
ถึงคุณแม่ที่รัก วันนี้ดวงดีกะซวยสุดๆเลยค่ะ หวังว่าพี่เค้าจะไม่รู้จักเรานะ แต่...ถ้ารู้จักก็ดีสิ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ