กำเนิด Kanata Sara

"อรุณสวัสดิ์ค่ะ ท่านโรวาน่า"

"อ้าว อรุณสวัสดิ์ซาร่า ตื่นแต่เช้าเชียว"

"ท่านโรวาน่าอย่าลืมสิ วันนี้วันอะไร??"

"อ่อจริงสิ วันนี้เป็นวันเปิดเทอมป.5 ของเธอหนิ ลืมได้ไงนะ"

"ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย ไปก่อนนะคะ"

"อ้าวไม่ทานข้าวหรอ"

"อ่อพอดีนัดฟุรุยะกับมิสไว้น่ะค่ะ ไว้เจอกันนะคะ"

     วันนี้เป็นวันที่ฉันเปิดเทอมป.5 เมื่อไหร่จะจบประถมซักทีระ จะได้ทำงานเป็นกิจวัตร แล้วก็สบายกว่าด้วย ก็กฎรัฐบาลการเรียนดันออกมาให้ฉันได้ยินว่า'เมื่อขึ้นชั้นมัธยมต้ม-มัธยมปลายแล้ว สามารถทำงานที่ตนถนัด และไม่ต้องเรียนต่ให้จบเมื่อเรียนจบหลักสูตรขั้นสูงของแต่ละสาขาการเรียนหรือสายการเรียนนั้นๆ'เค้าว่ามาอย่างงี้อ่ะ ช่วยไม่ได้ แต่ไม่ต้องสนนะเค้าคือใครฮ่าๆๆ เอ้านั่นมิสกับฟุรุยะนี่

"เฮ้พวกเธอ ไปกินข้าวกัน"

"อ้าวซาร่าหวัดดี ไปกินข้าวกัน พวกฉันนัดกินร้านบะหมี่กันล่ะ"

"ว้าวววว บะหมี่ ของโปรดฉันนน"

"จ้าๆ"

'ฟุรุยะ เมรุ'ชื่อจะเหมือนผู้หญิงเกินไปคนส่วนมากมักจะเรียกนามสกุลมากกว่า ก็ฟุรุยะนั่นแหละ ฉันกับตานี่โดนจับเป็นคู่จิ้นประจำโรงเรียน เพราะสนิทกันมาก จนคนอื่นคิดไปนู้น แต่พวกฉันก็ไม่สนใจ ฟุรุยะมีนิสัยคลายฉันแต่ผิดที่ว่า ตานี่ขี้เก๊กชะมัด อวดสาวคนนู้นทีคนนี่ที ส่วน'มิสเตอร์ มิส' เธอเป็นลูกสาวคนเดียวของ'มิสเตอร์ เจดิสัน' ซึ่งเป็นนักวิจัยโด่งดังของโลกเวทมนต์แต่ได้จากไปตั้งแต่มิสยังเด็ก เธอมีนิสัยเงียบๆ สดใสไปด้านนึง แต่งี่เง่ามาก คนหลายคนเบื่อ แต่มีแค่พวกฉันยอมรับได้เท่านั้น

"เห้ออิ่มจังเลยยย"

"ใช่ไหมล่ะ"

"คิดว่าเราจะได้อยู่เดียวกันอีกไหมอ่ะ"

"ไม่รู้สิ ทุกปีก็อยู่ห้องเดียวกันหนิ"

ใช่พวกฉัน 3 คนอยู่ห้องเดียวกันตั้งแต่ ป.1 จนถึงป.4 ป.5 ไท่รู้ว่าจะได้อยู่เดียวกันหริอเปล่า ถ้าอยู่ก็ อื้มจริงสิ

"นี่ รีบกินแล้วไปดูใบรายชื่อเร็วๆกัน จะได้รู้ว่าอยู่ห้องไหน"

"นั่นสิ ไปกันเถอะมิส"

"อืมๆ ค้าๆ"

~ไปดูรายชื่อ~

"ขอโทษค่ะ ขอไปหน่อย...น..หน่อย ร...ราย...ช...ชื่อ (คนเยอะชะมัด)"

"อ้าวออกมาแล้วๆ เป็นไงซาร่า"

"สมบูรณ์แบบ ห้องเดียวกัน"

"เย่!!!"

'ประกาศค่ะ วันนี้ทางจัสเม้นส์จะมาสาถิตการเป็นจัสเม้นส์ให้พวกเราได้ดูที่ลานวางใหญ่ของโรงเรียนเรา นักเรียนคนไหนต้องการดูก็เชิญเลยค่ะ'

"จัสเม้นส์หรอ หน่วยรักษาความปลอดภัยที่ใหญ่ที่สุดนี่"

"หรอฉันไม่เคยได้ยินเลย ฉันขอไปดูนะ"

"เอ้าซาร่า โธ่วิ่งไปนู้นเลย ฟุรุยะไปตามเหอะ"

"ฮ่าๆๆ ปล่อยเค้าไปเถอะ"

"โธ่ ฟุรุยะนี่ก็"

~ลานว่างใหญ่~

ว้าววว กำลังต่อสู้กันนี่ สุดยอด สมแล้วที่เป็นหน่วยรักษาใหญ่ที่สุด

"ตาเปร่งประกายเชียวนะคุณคานาตะ"

"เ๊ะ เอ้าอาจารย์ ก็มันช่วยไม่ได่ มันเท่และเจ๋งดีนะ หนูชอบมันคะ"

"ดีแล้วล่ะจ้ะ"

ฉันตัดสินแล้ว ซักวันฉันจะเป็นจัสเม้นส์ให้ได้ คอยดูสิ เท่ๆแบบนี้ไปเลย