ยัยตัวร้ายกับนายขนมปัง[CBN]
-
เขียนโดย ช็อกโกเลตชิพ
วันที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 17.17 น.
3 ตอน
0 วิจารณ์
5,457 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 17.56 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) บางทีก็ควรดัดจริต...(ฟองมาเดียร์speak)[CBN]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความไอหล่อนี่ขี้หวงชะมัดแค่นี้ก็ให้ผู้หญิงไม่ได้รึไงเนี่ย...
"หนูจะเอา4คะ4ถุง!"ฉันว่าฉันก็พูดดังอยู่นะเพียงแค่ไอบ้านี่ทำหูทวนลมแค่นั้นเอง-_-;ปวดหัวอะ
"เป็นผู้หญิงกินเยอะจังนะเธอน่ะ:)"
ฉันว่าไอบ้านี่วอนหาเรื่องนะแกว่งเท้าหาระเบิดชัดๆ
แต่วันนี้หญิงแม่ไม่อยู่ป้าแคทโทเลียก็ไปดูหลานที่โรงพยาบาลอยู่จะให้ฉันทำอาหารกินเองมันก็คงไม่รอดแน่ๆจะให้พวกยามที่เฝ้าหน้าประตูบ้านทำให้ยิ่งแล้วใหญ่เพราะงั้นฉันต้องเอาขนมปังมาให้จงได้!(มุ่งมั่นไม่เข้าเรื่องแหะ....)
"นี่นายอย่าว่าฉันหน่อยเลยน่าาา..ฉันขอขนมปังหน่อยนะวันนี้ที่บ้านแม่บ้านไม่อยู่ฉันไม่รู้จะกินอะไรดีอะ..."ยาวมาเลยฉันหวังว่าคำพูดยาวๆเมื่อครู่จะช่วยฉันได้...-_-+++
"ไม่!ฉันจะเอาไปหาสูตรเพราะเจ้านี้ขนมปังอร่อยมาก!"
ฟังๆดูแล้วหมอนี่น่าจะเป็นพวกคนทำขนมอะไรปนะมาณนี้แหล่ะ..ซึ่ง...แล้วไง.?
"แล้วไง.?"
ปากฉันไวดีแท้..-^-
"แล้วไง.?เธอถามอะไรปบบนั้นฉันจะเอาสูตรก็ต้องเอาขนมปังเพื่อไปชิมว่าของฉันจะเหมือนต้นตำหรับรึเปล่า"
....
ฉันคงต้องใช้ไม้เด็ด...
"นายน่ะก็แค่เอาไปทำขนม...แต่ฉันหิวมากนะ....."
ดัดจริตมันไม่ใช่ฉันเลยเเหะ....-U-
"แล้วไงเธอหิวนิ.....ฉันไม่ได้หิวกับเธอสักหน่อย^^"o_Oน...นายนี่.................
"กล้าพูดอย่างนี้กับฉันเหรอ!"
"กล้าสิ..อย่างอื่นก็กล้านะ..."
"กล้าอะไรขอ...:Xอุ๊บ!"
อะไรกัน!ฉันตามอารมณ์หมอนี่ไม่ทันอยู่ดีๆเขาก็ประกบปากเรียวบางของเขาลงมาที่ริมฝีปากของฉัน...แต่...นี่มันเป็นจูบที่เต็มด้วยความอ้างว้างไร้ซึ่งความห่วงหา...ไร้ความอบอุ่น
เหมือนเขาจะสื่ออะไรสักอย่าง...
แต่........
ฉันคงโง่เกินกว่าจะรับรู้มัน
-------------------------------------------------------------------------------------
เดี๋ยวมาต่อพรุ่งนี้อีกตอนนะคะ
"หนูจะเอา4คะ4ถุง!"ฉันว่าฉันก็พูดดังอยู่นะเพียงแค่ไอบ้านี่ทำหูทวนลมแค่นั้นเอง-_-;ปวดหัวอะ
"เป็นผู้หญิงกินเยอะจังนะเธอน่ะ:)"
ฉันว่าไอบ้านี่วอนหาเรื่องนะแกว่งเท้าหาระเบิดชัดๆ
แต่วันนี้หญิงแม่ไม่อยู่ป้าแคทโทเลียก็ไปดูหลานที่โรงพยาบาลอยู่จะให้ฉันทำอาหารกินเองมันก็คงไม่รอดแน่ๆจะให้พวกยามที่เฝ้าหน้าประตูบ้านทำให้ยิ่งแล้วใหญ่เพราะงั้นฉันต้องเอาขนมปังมาให้จงได้!(มุ่งมั่นไม่เข้าเรื่องแหะ....)
"นี่นายอย่าว่าฉันหน่อยเลยน่าาา..ฉันขอขนมปังหน่อยนะวันนี้ที่บ้านแม่บ้านไม่อยู่ฉันไม่รู้จะกินอะไรดีอะ..."ยาวมาเลยฉันหวังว่าคำพูดยาวๆเมื่อครู่จะช่วยฉันได้...-_-+++
"ไม่!ฉันจะเอาไปหาสูตรเพราะเจ้านี้ขนมปังอร่อยมาก!"
ฟังๆดูแล้วหมอนี่น่าจะเป็นพวกคนทำขนมอะไรปนะมาณนี้แหล่ะ..ซึ่ง...แล้วไง.?
"แล้วไง.?"
ปากฉันไวดีแท้..-^-
"แล้วไง.?เธอถามอะไรปบบนั้นฉันจะเอาสูตรก็ต้องเอาขนมปังเพื่อไปชิมว่าของฉันจะเหมือนต้นตำหรับรึเปล่า"
....
ฉันคงต้องใช้ไม้เด็ด...
"นายน่ะก็แค่เอาไปทำขนม...แต่ฉันหิวมากนะ....."
ดัดจริตมันไม่ใช่ฉันเลยเเหะ....-U-
"แล้วไงเธอหิวนิ.....ฉันไม่ได้หิวกับเธอสักหน่อย^^"o_Oน...นายนี่.................
"กล้าพูดอย่างนี้กับฉันเหรอ!"
"กล้าสิ..อย่างอื่นก็กล้านะ..."
"กล้าอะไรขอ...:Xอุ๊บ!"
อะไรกัน!ฉันตามอารมณ์หมอนี่ไม่ทันอยู่ดีๆเขาก็ประกบปากเรียวบางของเขาลงมาที่ริมฝีปากของฉัน...แต่...นี่มันเป็นจูบที่เต็มด้วยความอ้างว้างไร้ซึ่งความห่วงหา...ไร้ความอบอุ่น
เหมือนเขาจะสื่ออะไรสักอย่าง...
แต่........
ฉันคงโง่เกินกว่าจะรับรู้มัน
-------------------------------------------------------------------------------------
เดี๋ยวมาต่อพรุ่งนี้อีกตอนนะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ