Love of Danger รักอันตรายของยัยหน้ารัก
1.0
เขียนโดย ยองแจ
วันที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 16.07 น.
3 บท
2 วิจารณ์
5,196 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 16.56 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) ความในใจของคิว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่3 ความในใจของคิว
ตึด....ตึด....ตึด
เสีงโทรสับของคิวดังขึ้น คิวหันไปรับโทรศัพท์แล้วกดรับสาย
"ฮาโหลครับ"
(คิวให้ใหมลูก นี!อาเองน่ะ)เสียงปลายสายถามขึ้น
"ครับ คุณอามีอะไรหรือเปล่าครับ"ผมถามขึ้นนานๆทีที่คุณอาของผมจะโทรมา
(อามีเรื่องอยากขอร้องหลานน่ะ)คุณอาบอกด้วยเสียงขอร้อง
"อะไรครับ"
(ดูแลเรย์ด้วยน่ะลูก)คุณอาบอกก่อนจะวางสายทันที่
เมื่อสายถูกวางแล้วผมก็นึกขึ้นว่าจะแกล้งเรย์ยังไง และผมก็อยากดูหน้าเรย์ตอนที่ต้องมาอยู่กับผม
ผมเลยกดโทรหาเรย์ ไม่นานเรย์ก็รับสายผม บอกใครเธอมาหาผม และผมก็วางสายทันที่ เพราะผมกลัวใจผมจะเต้นแรง จนเรย์ได้ยิน
ผมรักเรย์ตั้งแต่เด็ก ผมกับเรย์เราเป็นคู่หมั้นกันตั้งแต่เด็ก พ่อกับแม่ของเราสองคนไม่มีใครรู้หรอก
แต่วันหนึ่งเรย์ก็ย้ายบ้าน ผมเสียใจมากที่เธอไม่บอกผม ผมเลยทำตัวเพลย์บอย เปลียนผู้หญิงเป็นว่าเล่น แต่พ่อแม่ผมไม่รู้หรอกน่ะ
ไม่นานเรย์ก็มาหาผม ผมไม่คิดว่าเรยืจะสวยกว่าเมื่อก่อน เรย์ตอนนี้แตกต่างกับเรย์ต้องเด็กๆ
เพราะเรย์ต้องเด็กๆจะเรียบร้อย ไม่พูดมาก น่ารัก แต่เรย์ต้องนี้ เท่ สวย กะล่อน ต่อปากต่อคำเก่ง
ผมชอบเธอใหนต้องนี้มากเลยหละ แต่เรย์เค้าลืมผมแล้วหรอ ผมไม่ยอมน่ะ
ตึด...ตึด...ตึด
ตอนที่ผมจับมือเรย์อยู่นั้นเสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขี้น
ผมหันไปคุยโทรศัพท์แปปเดี่ยวเอง เรย์ก็หายไปแล้ว
"เราจะได้เจอกันอีก ฉันไม่ปล่อยเธอไปอีกแล้ว"
----------------------------------------------------------------------------------
อัพลงจบแล้วน่ะค่ะบทที่3น่ะค่ะ
ตึด....ตึด....ตึด
เสีงโทรสับของคิวดังขึ้น คิวหันไปรับโทรศัพท์แล้วกดรับสาย
"ฮาโหลครับ"
(คิวให้ใหมลูก นี!อาเองน่ะ)เสียงปลายสายถามขึ้น
"ครับ คุณอามีอะไรหรือเปล่าครับ"ผมถามขึ้นนานๆทีที่คุณอาของผมจะโทรมา
(อามีเรื่องอยากขอร้องหลานน่ะ)คุณอาบอกด้วยเสียงขอร้อง
"อะไรครับ"
(ดูแลเรย์ด้วยน่ะลูก)คุณอาบอกก่อนจะวางสายทันที่
เมื่อสายถูกวางแล้วผมก็นึกขึ้นว่าจะแกล้งเรย์ยังไง และผมก็อยากดูหน้าเรย์ตอนที่ต้องมาอยู่กับผม
ผมเลยกดโทรหาเรย์ ไม่นานเรย์ก็รับสายผม บอกใครเธอมาหาผม และผมก็วางสายทันที่ เพราะผมกลัวใจผมจะเต้นแรง จนเรย์ได้ยิน
ผมรักเรย์ตั้งแต่เด็ก ผมกับเรย์เราเป็นคู่หมั้นกันตั้งแต่เด็ก พ่อกับแม่ของเราสองคนไม่มีใครรู้หรอก
แต่วันหนึ่งเรย์ก็ย้ายบ้าน ผมเสียใจมากที่เธอไม่บอกผม ผมเลยทำตัวเพลย์บอย เปลียนผู้หญิงเป็นว่าเล่น แต่พ่อแม่ผมไม่รู้หรอกน่ะ
ไม่นานเรย์ก็มาหาผม ผมไม่คิดว่าเรยืจะสวยกว่าเมื่อก่อน เรย์ตอนนี้แตกต่างกับเรย์ต้องเด็กๆ
เพราะเรย์ต้องเด็กๆจะเรียบร้อย ไม่พูดมาก น่ารัก แต่เรย์ต้องนี้ เท่ สวย กะล่อน ต่อปากต่อคำเก่ง
ผมชอบเธอใหนต้องนี้มากเลยหละ แต่เรย์เค้าลืมผมแล้วหรอ ผมไม่ยอมน่ะ
ตึด...ตึด...ตึด
ตอนที่ผมจับมือเรย์อยู่นั้นเสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขี้น
ผมหันไปคุยโทรศัพท์แปปเดี่ยวเอง เรย์ก็หายไปแล้ว
"เราจะได้เจอกันอีก ฉันไม่ปล่อยเธอไปอีกแล้ว"
----------------------------------------------------------------------------------
อัพลงจบแล้วน่ะค่ะบทที่3น่ะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
1 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ