[Rapisnow]แร็พเปอร์หน้าเยี้ย กับสาวน้อยหน้าหวาน

ณ รถแรมโบกินนี่

“โอ๊ยยย!! ฉันนั่งเองได้!!” ฉันโว๊ยว๊าย พร้อมจะไปหามิไซค์ที่อยู่ตรงหน้าฉันแต่เขาลากฉันขึ้นรถก่อน

“ไม่เว้ยยย”

“หือ!” ฉันสบัดหน้า เขาจึงสตาร์รถ

  ปอนด์มีรถสปอตร์คันหรู ส่วนพี่แชมป์บิ๊กไบต์ แมร่งมีแต่คนรวยๆ เห้ออ

 

“เป็นไร?”

“นายแร็พแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร?” ฉันเข้าประเด็น

“นานแล้ว"

“แล้วทำไหมไม่บอกฉัน"

“ฉันไม่อยากให้เธอลำบากใจ"

“ลำบากหรอ? แค่บอกแค่นี้เอง?”

“ก็เธอชอบห่วง ขนาดฉันรถล้มเธอขนาดฉันรถล้มเธอยังไม่ไปเรียนเลย" ใช่เขาพูดถูกเขารถล้มฉันดูแลเขาตลอด จนพยาบาลต้องลาออกไม่มีงานทำ “ฉันเลยไม่อยากให้เธอลำบากมาก"

“แต่ฉัน....”

“ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้คิดอะไร ด้วยความเป็นเพือนของฉันมันเยอะ ตอนนี้ไม่อยากจะอวดนะ แต่ตอนนี้ฉันดังในวงการแล้ว”

“ก็ดีสำหรับเธอนิ?”

“ตรงไหน!”

“หรือเธอห่วงฉันมาก?”

“ปล้าววว 0/////0” ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้น

“แหม่ๆ เขินจนเล่นโทรศัพท์!” ฉันเงียบพร้อมถ่ายรูปเซลฟี่

“เก่งงงงง" เขาหันมาพร้อมมองกล้องแล้วชูสองนิ้ว

แช๊ะ!!

“สวยยยยยยยย"ฉันพูด

“คนถ่ายน่ารัก"

“อยู่แล้ว" ฉันเปิดเพลงฟัง ส่วนใหญ่รถนี้มีแต่เพลงแร็พๆ เปิดด้วยเล่นโทรศัพท์ไปด้วย

 ‘เบื่อพวกเก่งแต่ปาก.......’

“เบื่อพวกเก่งแต่ปากก็ไม่อยากจะจุ้นจี้....”

“เพลงแกเหรอ?”

“ใช่ๆ เวลาออนดิชั้นเขาจะให้ส่งคริปเพลงของแต่ละคน"

“ก็แปลว่า?”

“ใช่ๆ ของพี่แชมป์ก็มี ปอนด์มันก็มี"

“โฮ้วววว MVแร็พเลยว่ะ”

“ประมานนั้นและแต่ก็บอกเลยนะ มันยากที่จะทำจะทำมาแต่ละคริป"

“ซีซั่นหน้ามีอีกป้ะ"

“มี"

“จะไปแข่งอีป่ะ?”

“ไปดิ"

“ไปทำอะไรว่ะ แข่งหรือเอาประสบการณ์”

“ทั้งสองอย่าง"

“มีอีกวันไหน? เพราะฉันต้องไปทำ..”

“งานให้หลิว"

“ใช่ๆ นายก็รู้" ฉันเงียบสักพัก “แต่เวลานายขึ้นยอมรับเลยว่านายแม่งน่ารักสัส!”

“ไม่ต้องบอกฉันก็รู้" เขายิ้ม

“อีบ้า!” ฉันนั่งฟังเพลงของเขาแล้วนั่งเล่นโทรศัพท์ ปัดไปเจอหน้าเก่งเต็มไปหมด 

 ‘ผัวววกุค่ะ' ตั้นขึ้น

 ‘นิลอะผัวใครไม่รู้ แต่ที่รู้ๆผัวกุแน่นอน’

 ‘(ภาพ) คนนี้ผัวในอนาตค’ โฮ้ววววว

“ขนาดนี้เลยเหรอว่ะ?” ฉันลั้นขึ้น

“อะไรเหรอ?”

“ภาพแกอะดิเต็มเฟรส!”

“ฮ่าๆ เห็นจนบ่อย" ฉันเปลื่ยนท่านั่งแล้วหันไปหาเขา

“นี้เอาจริงๆนะ นายมันดังมากเลยว่ะยอมรับ"

“อยู่แล้ว ตอนนี้ทุกคนเรียกว่า นิลโลหิต ง่ายๆเวทีนี้เป็นเวทีแจ้งเกิดของเราเลยละ"

“เหมือนดาราเลยว่ะ"

“ทางอ้อมเว้ย Mc-king อะดาราแล้ว"

“MC นี่ใครว่ะ"

“คนที่ได้แชมป์ปีที่แล้ว”

“เทพแน่นอน"

“ใช่ๆ แต่ปีที่แล้วฉันไม่ได้สมัครที่นี้ แต่สมัครอีกเวทีหนึ่ง"

“แล้วปอนด์กับพี่แชมป์ละ?”

“ปอนด์กับฉันมาด้วยกัน พี่แชมป์อยู่ตั้งแต่ปีแรก"

“โอ๊ววว เก่งแก่จริงๆ" ฉันหันไปทางหน้ารถ พร้อมสถานที่ก็ถึง

 ‘Siam Parakon’

“มาสยามทำไหมว่ะเนื้ยย" เก่งพูด “ทิพย์หยิบผ้าปิดปากตรงหลังรถให้หน่อยๆ"

“ทำไหมใส่ว่ะ"

“เอ้า! เดียวก็รู้ตัวจริงไง"

“โห้ววว" ฉันนั่งรอให้หยุด พวกเราลงรถมาพร้อมกัน ฉันเดินไปหน้ารถพร้อมขนกระเป๋าว่าลืมอะหรือป่่าว เก่งจับมือฉัน

“เดียวรถชน"

“ปล่อยนะ!” คนอื่นมองฉันแล้วยิ้ม

“คนอื่นมองหมดแล้ว อยู่เฉยๆ"

“เอียยย!!” ฉันหน้าแดงมากๆตอนนี้ แต่เก่งเดินยิ้มพร้อมจุงถึงหน้าประตูทางเข้า 

“แล้วพวกนั้นละ?” ฉันถาม

“เดียวตามมา"

“เขานัดเจอกันที่ไหน?”

“น่าาาา ตามมา" เขาจับมือฉันพร้อมเดินเขาไป แต่..

“ขอโทษน้ะค้ะ^^” ผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาทักพวกเราสองคน “พี่นิลหรือป่าวค่ะ?”

“ครับ"

“ขอถ่ายรูปด้วยได้ไหมค่ะ?”

“ได้ครับๆ" เขาเดินเขาไกลๆพร้อมเอาหน้าไปไกลๆเตรียมตัวถ่ายรูป 

 1 2 3! 

หน้าของเขาโดนผู้หญิงแปลกหน้าหอมแก้ม =[]=!

“อุ๊ยย! ขอโทษค่ะ”

“ครับ 0_0!” นางก็เดินจากไป พร้อมหันมาหาเขาแล้วยิ้มให้ “น่ารักสัส"

“เพรี้ย!!!” มือฉันฟาดไปที่ไหล่

“โอ๊ยยย ล้อเล่น!”

“อ้ออออ!!” เขาเดินจูงมือฉันเข้าไปสยาม

“หึงเหรอ?”

“ไม่!”

“จริงหราา”

“อือ”

“ไม่เชื่อ!”

“ทำไงถึงจะเชื่อ” ฉันมองไปหาเขา

“จูบฉันก่อนๆ"

“ตลกแล้วอีดอก" ฉันดันหน้าครับ

“แบร่ๆ"เขายิ้ม “เอ่อ! พรุ่งนี้ไปด้วยกันนะ"

“ไปไหน?”

“ไปอัดเพลงกับ TTP”

“เพลงไรว่ะ?”

“เพลงหนูยัง"

“ใครร้องบ้าง?”

“มีฉัน พี่ แล้วก็ผู้หญิงคนหนึ่งๆ”

“ผู้หญิงคนนั้นชื่อไรว่ะ"

“ก็มึงไง! อ้ออถึงแล้ววววว" ฉันพาในร้านสเต็กฉันพาในร้านสเต็กที่โลโกสีเขียวแดง

“นี่หิวเลยย" เขาดึงมึงฉันเข้าไปในร้านพร้อมเดินเข้าไปที่โต๊ะ6ตัว มีปอนด์นั่งอยู่

“ไปหาไรกินดิ"ปอนด์พูด

“มึงสั่งไรยังว่ะ"เก่งถาม 

“สั่งแล้ว เหลือพวกมึงสองคนนั้นและ" เก่งโบกมือให้พนักงาน ฉันจึงนั่งข้างๆเก่ง

“เอาไรดิค่ะ?...นิลโลหิตตต!! มังกี้พี!!!” พี่แชมป์เดินมาพร้อมซุมหัวหอม “ไมยราบบ!!”

“เป็นไรเหรอครับน้อง?” พี่แชมป์ถาม

“คือ...หนูแฟนพันธุ์พวกพี่ค่ะ ขอถ่ายรูปได้ไหมค่ะ?” ฉันเตรียมตัวออกจากสถานที่ตรงนี้ แต่โดนเก่งดึงเอาไว้ทำให้ฉันต้องอยู่ตรงนี้ 

“เอ้า 1 2 3”

แช๊ะๆ! 

“ขอบคุณค่ะ...หนูมีเมนูแนะนำค่ะ"

“ง้้นฉันเอาอันนี้ค่ะ"

“ผมเอาอันนี้ครับ"เก่งพูดพร้อมชี้ไปทางพนักงาน พนักงานเอาหน้ามาใกล้ๆเก่ง โดนไม่แกล้งใจที่อยู่ตรงกลาง ปินด์หัวเราะฉัน ฉันมองจิกเขา

“โอเคค้ะเชิญหาไปอะไรทานได้เลยค่ะ" พนักงานเดินออกไปจากโต๊ะ

“ทำแบบนี้ไม่อ่อยเลยละ" ฉันพูดพร้อมมองแรงใส่

“หึงเหรอ?”ฉันเงียบๆแล้วลุกไปหาซุปที่เขาทำให้ “เห้ยยย หึงเหรอ?”

“ไม่!”

“จริงเด้ เมื่อกี้บ่นอะไรนึกว่ากูไม่ได้ยินเหรอ"

“ไม่!”

“เป็นแฟนกับกูไหม?”

“ไม่! เฮ้ยยย!!” ฉันหันไปหาเขา เขายิ้มแล้วหัวเราะ พร้อมถึงซุป

“ไปหยิบถ้วยสองใบนะ"

“ใช่ฉันหรอ?” ฉันชี้ตัวเอง พร้อมเดินไปเอาถ้วยช้อนเพื่อเอามาให้เขา พอฉันหันไป แถบจะเป็นลม

   ทุกคนรวมตัวกันถ่ายรูปกับเก่งหรือนิลของเขา ห้ออออ ตักเองภูมิใจกว่าเยอะ = = ฉนเลยเดินไปอีกฝังหนึ่งแง้วไปตักให้เขาแล้วฉันก็เดินกลับโต๊ะ

“เอ้า? เก่งละ?”พี่แชมป์ ทุกคนนั่งพร้อมหน้าพร้อมตา

“ปล่อยมันไปเถอะค่ะ"

“ชั่งหัวแมร่ง =…=” ปอนด์พูด

“งั้นเรามาถ่ายรูปดิกว่า เพราะตอนนี้คนดังเป็นเพื่อนกับเราแล้ว" หลิวบอก

แช๊ะ! 

ภาพติด...

“ไอ้เก่ง!!!” ทุกคนร้อง

“อะไรหรอครับ? อิอิ" หลิวตรวงมองภาพดีๆ 

“อีบ้า!เก่ง!”

“ครับ?” ทุกคนยกเว้นฉันมองภาพ เห็นเก่งจูบฉันในกล้อง 

“มึงจะเอาจริงๆเหรอ?” 

“ปล่อยแมร่งไปเถอะ” ฉันบอกแต่หน้าฉันซี๊ดอย่างกับปลาต้ม

“งั้นเอาอีกรูปไหม?” น้อยพูด

“ไม่ต้องหรอกๆ"ปอนด์พูด

“ลงไปเลยย”เสียงปริศนา

“พี่หลุยห์!?!?” ปอนด์ เก่ง และ พี่แชมป์ทักพี่หลุยส์ พี่หลุยส์มาพร้อมกับพี่แว่น

“อะไรหรอจ้ะ?” พี่แว่น

“พวกพี่มากันยังไงเนื้ย"

“กูเห็นพวกหนึ่งมานานและ ทะเลาะเรื่องภาพเนื้ย?!” พี่หลุยส์หยิบโทรศัพท์หลิวจากมือปอนด์ไป หน้าของเขายิ้มรื่นปรีดา

“เป็นไงบ้างหลุยส์" พี่แว่นถาม

“มึงเอาไปดู" พี่หลุยส์ส่งไปทางพี่แว่น พี่แว่นยิ้มแล้วหัวเราะ

“น้องพี่แน่นำให้เอาลง มันจะเป็นสิ่งที่ดีของนิลเขา"

“พี่จะบ้าเหรอ?” ฉันพูด “ศักดิ์ศรีหนูก็มีน้ะค่ะ"

“ศักดิ์ศรีน้องยังมีครับ แต่ตอนนี้ตอนที่น้องไปนั่งที่กรรมการพิเศษ ทุกคนทักว่าน้องเป็นใคร ทุกคนได้พูดว่า"

“แฟนนิลโลหิต!!” ทุกคนพูดพร้อมกัน

“เอ้าาาาาา!!!”

“งั้นลงเลยหลิว”พี่แชมป์พูด หลิวจึงกดโทรศัพท์อัพโหลด โทรศัพท์ของฉันเด้งกันระนาว 

 

 ‘กินข้าววววววววววว @nillhohiz @tatim @liweeiei @maiyarap @monkeyp @nioeing’

   รูปเด้งอย่างสวย ทุกคนวิจารณ์ตรงคู่ฉันหมดเลย

 

     ‘ฟรุงฟริ้ง : โอ๊ยยยพี่นิลลลล<3

     เด็กแนว : มังกี้พีเว้ยยย

     สาวน้อยน่ารัก : ไมยราบ รูปนี่น่ารักที่สุดแล้ววววว

     รูปไม่หล่อมีสิทธิ์ไมครับบ : ด้านหลังอะไรของเขาอ้ะ 

     จูบกันไม่แคร์เลยย #พี่นิลของกู’

   

คอมเมนต์มัน.... -0-

“หืออออ ส่วนใหญ่เชื่อกันหมดเลยว่าตอนนี้น้องคนนี้เป็นแฟนกับนิล"พี่หลุยส์

“ใช่ๆดีงามมากๆ" ปอนด์พูด 

  ตอนนี้สองโต๊ะมารวมกันกลายเป็นโต๊ะเดียว อาหารพร้อมทุกคนกินอยางอร่อย ทุกคนพากันหวาน ส่วนพี่หลุยส์คุยกับพี่แว่นเรื่องงาน.ส่วนฉันเหรอ นั่งเล่นเฟส

“ทิพย์ กินได้ยังหายร้อนแล้ว"

“เอ้า! ตอนนี้กำลังยุ้งๆกับเฟสอะดิ ไล่ตอบคำถามเรื่องที่มันคำถามเดิมๆ” เขาถอนหายใจพร้อม เอาจานของฉันไปหันเนื้อให้

“อ้าปากดิ" เขาเอาเนื้อมาใกล้ๆปาก ฉันมองเนื้อแล้วมองหน้าเขา เขายิ้มฉันจึงอ้าปากรับคำ

“อ๊ายยยย หวานว่ะเลี้ยนนนนน" พี่แชมป์ล้อฉัน 

“แหม่ๆ อิจฉาาาาาาาาาา" สระอายาวๆ สำหรับน้อย

“น้อยๆ มึงอะเบาๆด้วย" เก่งพูดพร้อมชี้ไปที่โทรศัพท์ “นั้นโทรศัพท์ปอนด์นิ"

“อะไรรร สลับแคสสส!!”

“หราาาาา มึงใช่ไอโฟน5 ปอนด์ใช่ไอโฟน6 มึงถือไอโฟน6” หลิวแทรกต่อ

“สัสหลิวแดรกไปมึงอ่ะ”

“อีเหี้ยย"

“ทุกคนๆ" พี่หลุยส์พูดถามหันมาทางเดียวกับพี่หลุยส์ “พรุ่งตอนกลางคืน Rapisnow งานแข่งอ่ะ ก็คือมึง!” พี่หลุยส์ชี้พี่แชมป์

“ทำไหมพี่” พี่แชมป์ถาม

“มึงต้องแข่งกับ RePaze!”

“สบาย” พี่แชมป์พูด

“จริงเหรอพี่แชมป์ ผมว่ามันยากนะ" ปอนด์กล่าว

“ยากเหรอว่ะพี ไม่ยากหรอกเว้ย ถ้าเรารู้จุดด้อยแมร่งก็จบ"

“ดีๆ แต่เมื่อไรน้องคนนี้จะกินเสร็จ" พี่หลุยส์พูดแล้วชี้ไปมาทางฉัน “ยังไม่ได้รู้ชื่อน้องสามคนเลย ชื่ออะไรกันบ้าง”

“หนูชื่อน้อย ส่วนคนนี้ชื่อหลิว คนที่โดนจูบชื่อทิพย์"

“โดนจูบ ฉายาใหม่น้องของเขาเลยนะ งั้นพี่เรียกว่า ‘น้องเฟริสคริส'" ชื่อกูวววว -*-

“ฮ่าๆๆ ชื่อน่ารักว่ะพี่ผมชอบๆ” เก่งพูด แล้วป้อนเนื้อเข้าปาก ฉันก็นั่งตอบคำถาม บวกกับโพสต่างๆที่เป็นจริงเช่น 

  Q : พี่เป็นแฟนกับพี่นิลหรือป่าวค่ะ?

  Me : ปล่าวคะ

  Q: ทำไหมจูบกันค่ะ

  Me: ไม่ได้จูบกันค่ะ แค่เขาเก็บของแล้วภาพซ้อนเลยเห็นแบบนี้ค่ะ

  Q:ถ้าพี่เป็นแฟนกันจริงๆ หนูเชียร์เต็มทีนะ

 ประมาณนี้และ บางครั้งมาด่ากันถึงแชท โห้ยยย เหนื่อยกับการตอบคำถาม

“เหนื่อยยัง?” เขาถาม

“หื้มม?”

“เหนื้อยแล้วก็พักได้แล้ว สงสาร"

“ไม่ต้องมาสงสารเลย" 

“พวกพี่ครับบ ถ่ายรูปรวมหน่อยครับ~” ตากล้องของทางร้านขอถ่ายรูป เก่งอ้อมมือมากอดไหล่ฉันพร้อมชูสองนิ้ว

แช๊ะ! 

“ขอบคุณครับ เดียวผมของเอาภาพนี้ลงเฟส และก็ติดไว้หน้าร้านนะครับ"

“น้องๆ” พี่หลุยส์เรียกตากล้องคนเมื่อกี้ ของในกระเป๋า “เอาเสื้อตัวนี้ไปใส่นะ"

“โอ้วววพี่ใจบุญว่ะ" ปอนด์พูด

“ไอ้ลิงพูดดี งั้นวันนี้พี่เลี้ยงข้าวก็แล้วกัน งั้นมีงอ้ะไปจ่ายด้วย!” พี่หลุยส์หยิบเงิน 3000 บาทแล้วให้ปอนด์จ่าย จากนั้น ปอนด์จึงจูงมือน้อยไปด้วย “นิลมึงจะไปไหนป่ะว่ะ"

“ไม่ครับ”

“เดียวพี่มีเรื่องจะคุยด้วย"