Diaryวัยเรียนของลูกสาวมาเฟีย

    เสียงเพลงของวงยูเมะมิชิ นักร้องนำคูกะกวาดสายตามองแฟนๆไปเรื่อยเพื่อหาเป้าหมาย เจอแล้ว คนที่เขารู้จักและการวางแผนของเขาต้องใช้เธอ เมื่อถึงตอนจบคอนเสิร์ต กุหลาบสีขาวสัญลักษณ์ประจำวงได้ถูกโยนขึ้นไป สาวๆต่างยื่นมือเพื่อรับกุหลาบนั้น แต่มันก็ตกลงบนมือของหญิงสาวที่เค้าเล็งไว้พอดี หญิงสาวหน้าแดงทันทีเพราะคนที่โยนกุหลาบให้เธอนั้นขยิบตาให้เธอ ปกติเธอก็ปลื้มมากอยู่แล้ว แต่ตอนนี้มันมากขึ้นกว่าเดิม "ซากุระ"คิดเช่นนั้น    
"นี่ๆฮารุจัง อุตาอุจัง ไปเจอพวกยูเมะมิชิด้วยกันนะ เหมือนปาร์ตี้น้ำชาน่ะ นะๆไปกันเถอะๆ"ซากุระสาวน้อยผู้ปลื้มวงยูเมะมิชิเอ่ยชวนเพื่อนสาวของตน
"อืม ว่าแต่ทำไมคูกะถึงชวนล่ะ"อุตาอุสงสัยจึงถามขึ้น
"น่านะ ไปกันเถอะนะๆ" อุตาอุและฮารุกะมองหน้ากันสุดท้ายก็แพ้ลูกอ้อนจนได้
"โอเคๆ ตอนหลังเลิกเรียนซักพักนะ นัดกันดีๆล่ะ"ฮารุกะพูดยิ้มๆ
"อื้อ รักฮารุจังกับอุตาอุจังที่สุดเลย" 
.
.
.   
"นี่ๆอุตาอุจังผมชั้นดูเปนไงมั่งอ่ะ"
"เธอถามมา5รอบแล้วนะ"อุตาอุพูดแล้วเท้าคางมองออกไปนอกหน้าต่าง
"โถ่ๆ ก็วันนี้วันพิเศษนี่นา"
"ดูดีแล้วล่ะจ้ะ ไร้ที่ติเลยล่ะ"ฮารุกะพูดขึ้น
"อื้อ ขอบคุณนะ"ซากุระกอดฮารุกะแบบอ้อนๆ
กริ๊ง เสียงกระดิงของร้านเป็นสัญญาณบอกให้รู้ว่ามีคนเข้ามา
'เปล่งประกาย' ช่วงเวลานึงที่ฮารุกะเห็นคูกะแล้วคิดอย่างนั้น
"คูก้าคุง"ซากุระเรียก        ตอนนี้ยูเมะมิชิมานั่งอยู่ตรงหน้าพวกเรา สั่งขนมมากินกัน แล้วพูดคุยกัน อุตาอุไม่สนใจเท่าไหร่ เอาแต่มองไปนอกหน้าต่าง พอหันมาอีกที ซากุระยิ้มอย่างมีความสุข ดีแล้วล่ะที่มาน่ะ ฮารุกะเริ่มคุยไปด้วยเพราะโดนซากุระชวนคุย เสียงหัวเราะเบาๆ รอยยิ้มอ่อนโยน เธอไม่รู้เลยว่าการกระทำนั้นอยู่ในสายตา"คูกะ"ตลอดเวลา
'งดงาม'เมื่อคูกะเห็นรอยยิ้มนั้น ดันเผลอคิดไปซะได้     
"เห้อ พาเพื่อนมาแค่สองคนเองเหรอ แล้วนายก็ดันไปชวนคนในวงการเดียวกันมาอีกนะ คูกะ"โควบ่นตอนที่พวกเขาขอตัวมาเข้าห้องน้ำ
"น่าๆ ชั้นน่ะชอบคนผมยาวล่ะ นักร้องคนนั้นน่ะ ฮารุกะจังใช่มั้ย ชั้นจะทำให้เธอเป็นของชั้น"คูกะพูดกับโคว
"หายากนะที่นายจะเอาจริงแบบนี้น่ะ"โควพูด
'คูกะ...หรือว่านาย...'        "บัตรคอนเสิร์ตเหรอ ขอบคุณมากเลยนะ จะไปให้ได้เลยล่ะ " ซากุระพูดออกมาก็วงที่เธอชอบ และคนที่เธอปลื้มชวนทั้งที่นี่นา
"แล้วเธอล่ะ ฮารุกะจัง จะไปรึปล่าว"คูกะพูดเหมือนไม่ได้ฟังคำพูดของซากุระเลย แต่จงใจชวนฮารุกะต่างหาก ใช่แล้ว ฮารุกะต่างหากที่เป็นเป้าหมายของเขา
"อ่ะ...เอ่อ คงไปไม่ได้หรอกค่ะ ชั้นน่าจะไม่มีเว..."
"น่านะ บัตรนั่นน่ะ ผมให้นะ"ยังไม่ทันที่ฮารุกะจะพูดจบคูกะก็ดันขัดซะก่อน
"อ่ะ เอ่อ..."
'กดดันชะมัด หมอนี่...จงใจชวนเราชัดๆ'       ซ่า ซ่า เสียงน้ำไหล หญิงสาววักน้ำล้างหน้า ใช่ ตอนนี้เธอขอตัวมาเข้าห้องน้ำเพื่อล้างหน้าซะหน่อย
'เห้อ ซากุราอิ คูกะ นาย...ตั้งใจจะทำอะไรกันแน่'
"ไง"พอเธอเดินออกมาจากห้องน้ำก็ต้องตกใจเพราะคนที่เธอกำลังนึกถึงดันมาอยู่ตรงหน้า
"พะ พวกคุณมาทำอะไรตรงนี้คะ"
"พวกเราก็แค่จะมาคุยด้วยนิดหน่อยน่ะ"โควพูดขึ้น
"งะ งั้นก็ไปคุยที่โต๊ะก็ได้นี่คะ"ฮารุกะพูด
"หืม ไม่ได้หรอกก็ทางนั้นมีคนปลื้มชั้นอยู่นี่นา"
"นาย...รู้ความรู้สึกของซากุระอยู่แล้วงั้นเหรอ" ฮารุกะพูดแบบไม่เชื่อ
"อ่า ก็นะ แต่ก็ว่าจะปฏิเสธล่ะนะ"คูกะพูดพลางมองไปทางซากุระ
"หะ โหดร้ายที่สุด"เธอพึมพำออกมา
"หืม ใจดีต่างหากล่ะ ถ้าปฏิเสธตั้งแต่ต้นๆก็จะเจ็บน้อยใช่มั้ยล่ะ" คูกะพูดพร้อมกับดันเธอไปติดกำแพง