Diaryวัยเรียนของลูกสาวมาเฟีย
7.0
เขียนโดย KuroiNamida
วันที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 22.55 น.
7 ตอน
0 วิจารณ์
8,979 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 23.15 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) วันแรกของการพบเจอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เมื่อลูกสาวมาเฟียและยากูซ่าอย่างชั้นต้องมาเรียนโรงเรียนธรรมดา และเจอกับเค้าคนนี้ ซากุราอิ คูกะ ดาราที่มีความลึกลับและสองบุคลิก เมื่อตอนนั้น...
"คุณหนู"เสียงเรียกจากแม่บ้านทำให้หญิงสาวหันมามอง
"มีอะไรเหรอ โอเซ็นซัง"เสียงหวานพูด
"ระวังตัวด้วยนะคะ คุณหนู" โอเซ็นพูดด้วยความเป็นห่วง
พอได้ยินดังนั้นหญิงสาวยิ้มที่มุมปากเล็กๆก่อนจะพูดว่า
"ไม่ต้องห่วงน่า โอเซ็นซัง"
"แต่ว่า..."หญิงสาวไม่รอให้แม่บ้านพูดต่อ รีบเปิดประตูรถลงไปในทันที
ทิ้งท้ายไว้ว่า"ตอนเย็นไม่ต้องมารับนะ เดี๋ยวฉันเดินกลับเอง"
เมื่อก้าวเท้าเข้าโรงเรียนเสียงที่ตามมาคือ
"กรี๊ดดดดด นั่นคุณฮารุกะนี่" ใช่ เสียงกรี๊ด เวลาแบบนี้ไม่อยากเป็นดาราเลย
"อ้าว ฮารุกะ ทางนี้ๆ" มีแต่เสียงพวกนี้เท่านั้นที่ทำให้สบายใจ วันแรกของการเปิดเทอม จะมีอะไรมั่งนะ ฮารุกะคิดพร้อมเดินไปหาเพื่อนๆที่ยืนรออยู่
"ฮารุจังกับอุตาอุจังอยู่ห้องเดียวกันล่ะ ดีจัง" เพื่อนของเธอพูดขึ้น ฮารุกะยิ้มกับการกระทำที่เหมือนเด็กของเพื่อนตัวเอง
"หืมม หนีไม่พ้นอุตาอุเหรอเนี่ยย"ฮารุกะพูดขึ้นแบบปลงๆ
"หาา? หมายความว่าไงยะ" อุตาอุพูดขึ้น
"ก็ตามนั้นแหละย่ะ" เปรี๊ยะๆ ซากุระรู้สึกถึงประกายไฟจากทั้งคู่ที่จ้องตากัน
"เอ่อ ทั้งสองคน พอเถอะนะ" ซากุระพยายามพูดห้าม
"เอาน่าๆ อย่าห้ามเลยค่ะพอว์น คุณก็รู้นี่ว่าควีนกับบิชอปห้ามไม่ได้น่ะค่ะ"มิซากิพูด
"ช่ายยย ฮารุกะกับอุตาอุน่ะ ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุน้าาา"สุมิเระพูดพร้อมกอดคอฮารุกะกับอุตาอุ
"เหอะ ไปเข้าเรียนได้แล้วน่า"ฮารุกะพูดขอสงบศึก จากนั้นทุกคนก็เดินไปห้องเรียน
"ไง โคววว"หนุ่มผมทองเดินเข้ามาทักเพื่อนในวง
"หือ อารมณ์ดีจังนะ คูกะ"หนุ่มแว่นมือเบสของวงพูดเพราะเพื่อนของตนผิดไปจากทุกที
"นั่นสิ ไปเจออะไรดีๆมาเหรอ"ยูจิหนุ่มผมเงินมือกลองเข้ามาร่วมวง
"ก็คงเรื่องที่จะมีเด็กใหม่ย้ายมาล่ะมั้ง"มือกีต้าร์หนุ่มเย็นชาพูดขึ้น
"เห รู้ด้วยเหรอ ใช่แล้วล่ะ" คูกะพูดขึ้นยิ้มๆ
"งั้นแฟนเซอร์วิสก็คงมีเร็วๆนี้สินะ " โควพูด
"เห อีกแล้วเหรออ"ยูจิเริ่มบ่น
ตึก ตึก ตึก เสียงเดินเข้ามาในห้องเรียนของคนสองคน ทั้งห้องเงียบไปพักนึง แม้แต่พวกคูกะเองก็เงียบไป
'สวยชะมัด' คูกะคิด ปกติเขาไม่เคยคิดอะไรแบบนี้นักหรอกแต่กับเธอคนนี้...
"ทุกคนนี่คือคุณโฮชินะ ฮารุกะ กับคุณสึกิโยมิ อุตาอุ เพื่อนใหม่ของเราค่ะ" ครูพูดเกริ่น "ยินดีที่ได้รู้จักนะ แล้วก็ฝากตัวด้วยล่ะ"สองสาวพูดพร้อมกัน สมกับที่ได้ฉายาว่า"ฝาแฝดมายา"เลยแฮะ
ไง ชั้นฮารุกะค่ะ แนะนำตัวช้าไปหน่อย ชั้นเป็นลูกครึ่งอิตาลี-ญี่ปุ่นค่ะ มีอีกชื่อคือมาริโอน่า ท่านพ่อหรือป๊ะป๋าเป็นหัวหน้าของมาเฟียในอิตาลีมีอิทธิพลมากมายทั่วโลกเลยล่ะ ส่วนท่านแม่หรือหม่าม๊าเป็นหัวหน้าแก๊งยากูซ่าค่ะ ซึ่งถ้าอยู่อิตาลีจะเรียกป๊ะป๋า หม่าม๊า ถ้าอยู่ญี่ปุ่นจะเรียกท่านพ่อ ท่านแม่ค่ะ ซึ่งชั้นตอนนี้ต้องสืบทอดทั้งแฟมิลี่และแก๊งยากูซ่าด้วยค่ะ ส่วนนี่อุตาอุค่ะ รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆแล้วล่ะ เธอเลยเป็นคนที่เข้าใจชั้นมากที่สุด เธอเป็นคนสืบทอดแก๊งยากูซ่าเช่นกัน แต่ตระกูลของพวกเราทำงานร่วมกันจึงไม่มีการแก่งแย่งอำนาจกัน พวกเราเป็นเหมือนฝาแฝดเพราะด้วยหน้าตาที่คล้ายกันเพียงแค่แต่งเติมนิดหน่อยก็แยกกันไม่ออกแล้ว และนิสัยที่เหมือนกันเพราะเราถูกขีดเส้นชีวิตตั้งแต่เด็กเหมือนๆกันนั่นแหละ ฉายาของชั้นในแก๊งยากูซ่าคือ"ซากุระสีเลือด" แต่ในวงการบันเทิงน่ะ"ปีศาจแห่งวงการมายา" ส่วนฉายาของชั้นในมาเฟียน่ะ"กุหลาบดำ"ความหมายของมันคือ ความตาย และ รักอันเป็นนิรันดร์...
"คุณหนู"เสียงเรียกจากแม่บ้านทำให้หญิงสาวหันมามอง
"มีอะไรเหรอ โอเซ็นซัง"เสียงหวานพูด
"ระวังตัวด้วยนะคะ คุณหนู" โอเซ็นพูดด้วยความเป็นห่วง
พอได้ยินดังนั้นหญิงสาวยิ้มที่มุมปากเล็กๆก่อนจะพูดว่า
"ไม่ต้องห่วงน่า โอเซ็นซัง"
"แต่ว่า..."หญิงสาวไม่รอให้แม่บ้านพูดต่อ รีบเปิดประตูรถลงไปในทันที
ทิ้งท้ายไว้ว่า"ตอนเย็นไม่ต้องมารับนะ เดี๋ยวฉันเดินกลับเอง"
เมื่อก้าวเท้าเข้าโรงเรียนเสียงที่ตามมาคือ
"กรี๊ดดดดด นั่นคุณฮารุกะนี่" ใช่ เสียงกรี๊ด เวลาแบบนี้ไม่อยากเป็นดาราเลย
"อ้าว ฮารุกะ ทางนี้ๆ" มีแต่เสียงพวกนี้เท่านั้นที่ทำให้สบายใจ วันแรกของการเปิดเทอม จะมีอะไรมั่งนะ ฮารุกะคิดพร้อมเดินไปหาเพื่อนๆที่ยืนรออยู่
"ฮารุจังกับอุตาอุจังอยู่ห้องเดียวกันล่ะ ดีจัง" เพื่อนของเธอพูดขึ้น ฮารุกะยิ้มกับการกระทำที่เหมือนเด็กของเพื่อนตัวเอง
"หืมม หนีไม่พ้นอุตาอุเหรอเนี่ยย"ฮารุกะพูดขึ้นแบบปลงๆ
"หาา? หมายความว่าไงยะ" อุตาอุพูดขึ้น
"ก็ตามนั้นแหละย่ะ" เปรี๊ยะๆ ซากุระรู้สึกถึงประกายไฟจากทั้งคู่ที่จ้องตากัน
"เอ่อ ทั้งสองคน พอเถอะนะ" ซากุระพยายามพูดห้าม
"เอาน่าๆ อย่าห้ามเลยค่ะพอว์น คุณก็รู้นี่ว่าควีนกับบิชอปห้ามไม่ได้น่ะค่ะ"มิซากิพูด
"ช่ายยย ฮารุกะกับอุตาอุน่ะ ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุน้าาา"สุมิเระพูดพร้อมกอดคอฮารุกะกับอุตาอุ
"เหอะ ไปเข้าเรียนได้แล้วน่า"ฮารุกะพูดขอสงบศึก จากนั้นทุกคนก็เดินไปห้องเรียน
"ไง โคววว"หนุ่มผมทองเดินเข้ามาทักเพื่อนในวง
"หือ อารมณ์ดีจังนะ คูกะ"หนุ่มแว่นมือเบสของวงพูดเพราะเพื่อนของตนผิดไปจากทุกที
"นั่นสิ ไปเจออะไรดีๆมาเหรอ"ยูจิหนุ่มผมเงินมือกลองเข้ามาร่วมวง
"ก็คงเรื่องที่จะมีเด็กใหม่ย้ายมาล่ะมั้ง"มือกีต้าร์หนุ่มเย็นชาพูดขึ้น
"เห รู้ด้วยเหรอ ใช่แล้วล่ะ" คูกะพูดขึ้นยิ้มๆ
"งั้นแฟนเซอร์วิสก็คงมีเร็วๆนี้สินะ " โควพูด
"เห อีกแล้วเหรออ"ยูจิเริ่มบ่น
ตึก ตึก ตึก เสียงเดินเข้ามาในห้องเรียนของคนสองคน ทั้งห้องเงียบไปพักนึง แม้แต่พวกคูกะเองก็เงียบไป
'สวยชะมัด' คูกะคิด ปกติเขาไม่เคยคิดอะไรแบบนี้นักหรอกแต่กับเธอคนนี้...
"ทุกคนนี่คือคุณโฮชินะ ฮารุกะ กับคุณสึกิโยมิ อุตาอุ เพื่อนใหม่ของเราค่ะ" ครูพูดเกริ่น "ยินดีที่ได้รู้จักนะ แล้วก็ฝากตัวด้วยล่ะ"สองสาวพูดพร้อมกัน สมกับที่ได้ฉายาว่า"ฝาแฝดมายา"เลยแฮะ
ไง ชั้นฮารุกะค่ะ แนะนำตัวช้าไปหน่อย ชั้นเป็นลูกครึ่งอิตาลี-ญี่ปุ่นค่ะ มีอีกชื่อคือมาริโอน่า ท่านพ่อหรือป๊ะป๋าเป็นหัวหน้าของมาเฟียในอิตาลีมีอิทธิพลมากมายทั่วโลกเลยล่ะ ส่วนท่านแม่หรือหม่าม๊าเป็นหัวหน้าแก๊งยากูซ่าค่ะ ซึ่งถ้าอยู่อิตาลีจะเรียกป๊ะป๋า หม่าม๊า ถ้าอยู่ญี่ปุ่นจะเรียกท่านพ่อ ท่านแม่ค่ะ ซึ่งชั้นตอนนี้ต้องสืบทอดทั้งแฟมิลี่และแก๊งยากูซ่าด้วยค่ะ ส่วนนี่อุตาอุค่ะ รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆแล้วล่ะ เธอเลยเป็นคนที่เข้าใจชั้นมากที่สุด เธอเป็นคนสืบทอดแก๊งยากูซ่าเช่นกัน แต่ตระกูลของพวกเราทำงานร่วมกันจึงไม่มีการแก่งแย่งอำนาจกัน พวกเราเป็นเหมือนฝาแฝดเพราะด้วยหน้าตาที่คล้ายกันเพียงแค่แต่งเติมนิดหน่อยก็แยกกันไม่ออกแล้ว และนิสัยที่เหมือนกันเพราะเราถูกขีดเส้นชีวิตตั้งแต่เด็กเหมือนๆกันนั่นแหละ ฉายาของชั้นในแก๊งยากูซ่าคือ"ซากุระสีเลือด" แต่ในวงการบันเทิงน่ะ"ปีศาจแห่งวงการมายา" ส่วนฉายาของชั้นในมาเฟียน่ะ"กุหลาบดำ"ความหมายของมันคือ ความตาย และ รักอันเป็นนิรันดร์...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ