Fic'Got7 รักร้าย..ผู้ชายสารเลว Markbam #ฟิครักร้ายมบ

00   

 
 
        แสงสว่างที่ลอดพาดผ่านชายผ้าม่านเข้ามาตกกระทบถึงเตียงใหญ่ ผ้าห่มสีขาวยับยู่ยี่ปกคลุมสองร่างเปลือยเปล่าที่นอนแข้งขาก่ายกันและกันอยู่ ร่างบางขยับตัวขึ้นอย่างหงุดหงิดและปวดเมื่อยก่อนจะชูไม้ชูมือบิดขี้เกียจจนสุดเอ็นแล้วดันตัวเองเพื่อลุกขึ้นนั่ง แต่ก็ต้อง...
 
 
         "โอ้ย!!"
 
 
         ความเจ็บร้าวที่แล่นริ้วจากปลายเท้าขึ้นมาทั้งตัวเหมือนมีเข็มเป็นพันๆ เล่มทิ่มแทงเข้ามาทั่วร่างไม่มีผิด โดยเฉพาะช่วงสะโพกที่ปวดระบมไปหมดจนแทบไม่มีแรง ผมเบ้หน้าด้วยความเจ็บ ยกมือขึ้นขยี้ตา ขยี้ๆๆๆ ก่อนฉุกคิดอะไรได้บางอย่าง กวาดตามองไปรอบ ๆ ห้องอย่างพิจารณาอีกครั้ง เสื้อผ้าที่ถูกถอดทิ้งไว้สะเปะสะปะ หมอนข้างที่ตกกองอยู่ข้าง ๆ กันรวมถึงโทรศัพท์มือถือของใครสักคนที่ไม่ใช่ของผมแน่ ๆ นอนแอ้งแม๊งอยู่ริมขอบเตียง ยังไม่รวมโคมไฟตั้งโต๊ะที่ล้มระเนระนาดบวกกับโทรศัพท์บ้านที่ตกหล่นสายห้อยระโยงระยางลงจากโต๊ะ  และแล้ว...
 
 
         ความทรงจำเมื่อคืนก็ผุดขึ้นในสมองราวกับแผ่นหนังที่ถูกฉายด้วยระบบสามดีดิจิตตอลไฮเอ็นด์ ทั้งชัด ทั้งคม ทั้งลึก
 
 
         นานทีเดียวกว่าจะจับลำดับภาพได้ตั้งแต่ต้นจนจบ ได้ข้อสรุปที่ชวนให้ตกใจไม่น้อยแต่สุดท้ายก็คิดได้ว่าผมต่างหากที่เป็นคนสมยอมเอง ไม่มีใครบังคับเลย เหี้ยมาก!
 
 
         ผมมีอะไรกับคนแปลกหน้า ที่แม้แต่ชื่อก็ไม่รู้จัก หน้าก็มองไม่ชัด จำได้แค่น้ำเสียงทุ้มติดหูที่กระซิบคำหยาบโลนทว่าอ่อนไหว
 
 
         "เหี้ย!"
 
 
         ผมสบถออกมาด้วยเสียงที่แหบพร่า แทบจะร้องไห้ตอนจะลุกขึ้นยืนต้องนั่งลงบนเตียงเพื่อตั้งหลัก แข้งขาสั่นไปหมด ภาพความทรงจำของเมื่อคืนยังไหลถ่ายเทเข้ามาอีกครั้ง เมื่อคืนผมไปเที่ยวกับเพื่อนที่ผับเดิมจนเมาหัวทิ่ม จำได้ลางๆ ว่ารุ่นพี่ที่รู้จักพาเพื่อนมาแนะนำแต่ผมเสือกมองแม่งไม่ชัด จำก็ไม่ได้ กำลังจะกลับบ้านก็ถูกใครไม่รู้กระชากผมเข้าไปจูบ
 
 
         อยากจะขัดขืนนะแต่แรงแม่งโคตรเยอะอีกอย่างผมเมาด้วย มันจูบแบบรุนแรงแทบจะกระชากวิญญาณผมไปด้วยซ้ำ  เกิดมาผมไม่เคยจูบกับใครได้ร้อนแรงเท่ามันมาก่อนเลยจริงๆ เก่งโคตรๆ มือมันไปอย่างไวจนผมขัดขืนไม่ได้สักอย่างแล้วไหนจะเมาด้วยเรี่ยวแรงหายไปกว่าครึ่ง จนนั้นแหละผมเสร็จมัน อารมณ์ผมตอนนั้นก็อยากด้วยจนได้เสียวกันไปแบบยาวๆ ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่ามาอยู่ที่นี้ได้ไง
 
 
          ผมยอมรับแบบไม่อายเลยว่าเมื่อคืนมันทั้งรุนแรงและป่าเถื่อน แต่กลับมีเสน่ห์ในตัวอย่างร้ายกาจจนผมต้านทานมันไม่อยู่ตามเกมส์มันไม่ทันชนิดแค่เอาตัวเองให้รอดยังยาก 
 
 
          "ไม่น่าเลยกู!"
 
 
         ไม่ต้องเสียเวลามองดูคนข้าง ๆ อีกแล้ว ไม่ว่ามันจะเป็นใครที่นอนมุดผ้าห่มอยู่ตอนนี้ก็ช่างหัวแม่งมัน ผมหน้าเครียดขึ้นในทันทีไม่มีอาการโวยวายไม่มีคว้าคอคนที่นอนอยู่เข้ามาต่อยใดๆ  เมื่อเริ่มขยับแขนขาได้จึงเลิกผ้าห่มขึ้น ภาพที่เห็นทำให้ผมเบิกตากว้างสุดขีดเมื่อทั้งเนื้อทั้งตัวมีแต่รอยสีแดงๆ บวกกับรอยช้ำเต็มไปหมด เป็นหลักฐานที่บอกได้คำเดียวว่าคนทำรุนแรงมากแค่ไหน ผมลุกพรวดขึ้นจากเตียง แต่แข้งขาที่อ่อนแรงรองรับสะโพกที่อ่อนล้าไม่ไหวอีกต่อไปทรุดฮวบลงที่พื้นอย่างช่วยไม่ได้ 
 
 
         “แม่งเอ้ย ตายอดตายอยากมาจากไหนวะ!!"
 
 
         ผมกัดริมฝีปากล่างแน่น กำมืออย่างหงุดหงิด ถ้าผมไม่เมาจนขาดสติ ผมก็คงไม่มาเจอเรื่องเหี้ยแบบนี้
            
         ผมค่อยๆใช้มือยันเตียงไว้และพยายามรวบรวมแรงทั้งหมดที่มีหยัดตัวขึ้นยืนอย่างทุลักทุเล  แต่ก็ต้องกัดริมฝีปากจนเจ็บเมื่อของเหลวที่ว่านั้นไหลอาบไปตามต้นขาด้านใน น้ำสีขาวขุ่นปนสีแดงของเลือดที่เปรอะเปื้อนเรียวขาทำให้ผมเจ็บใจยิ่งกว่าเดิม ได้แต่กำหมัดแน่นเพราะทำอะไรไม่ได้ จะไปโทษไอ้เหี้ยที่นอนอยู่นั่นก็ไม่ใช้ความผิดมันคนเดียว ผมยอมแม่งด้วยจะผิดก็ผิดที่ผมเมาเองนี้แหละ
 
 
        ผมคว้าเอาเสื้อผ้าตัวเองขึ้นมาสวมทั้งที่ร่างกายปวดร้าวไปหมด กัดริมฝีปากตัวเองจนเลือดห่อ ฝืนใส่กางเกงยีนส์รัดๆ ของตัวเองจนเสร็จ ผมอยากอาบน้ำนะแม่งเนอะหนะไปหมด แต่ตอนนี้อยากออกไปจากที่นี้ให้เร็วที่สุดมากกว่า ผมยกมือเสยผมสองสามครั้งค่อยๆ ก้าวขาเดินออกไปได้แค่สองสามก้าวก็ต้องรีบคว้ากรอบประตูไว้ทัน
 
 
          "แม่งเอ้ย! กูอยากจะบ้าตาย"
 
 
          ผมกัดฟันกรอดด้วยความเจ็บใจ ถ้าผมเป็นฝ่ายเสียบมันจะไม่แค้นตัวเองขนาดนี้เลย แต่นี่กูโดนเสียบไงครับ! ใครเป็นคนบอกว่ะโดนเสียบแล้วมันจะเสียวทำไมมึงไม่บอกกูบ้างว่าหลังเอาเสร็จแล้วแม่งจะเจ็บขนาดนี้ ครั้งแรกของกูด้วยสัส เคยแต่เสียบคนอื่นพอโดนเสียบคืนบ้างกูรับรู้เลยว่าแม่งทำไมพวกรับถึงครางปากสั่นปานจะตายขนาดนั้น
 
 
          ผมสบัดหัวนิดๆ ฝืนสังขารพยุงตัวเองออกจากห้อง ที่ที่ผมเหยียบอยู่นี้น่าจะเป็นโรงแรมซักแห่งนี่แหละ แถมหรูอีกต่างหากพรมแดงซ่ะด้วยถือว่าไอ้คนที่พาผมมาแม่งคงรวยน่าดู แต่กูไม่สนว่ะแฟร์ๆ กูเสียวมึงเสียวจบกันนับตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป มึงจะเป็นใครกูขอไม่รับรู้ครับ!!
 
           ...
           ..
           .
 
 
           ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 
 
           “ไอ้สัสยูค เปิดสิวะกูยืนรอนานแค่ไหนแล้วมึงรู้บ้างรึเปล่า” ผมเคาะรัวๆร้องตะโกนโหวกเหวกอยู่หน้าห้องตัวเอง จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าลืมเอากุญแจไปวางไว้ที่ไหน ปกติมันต้องอยู่ในกระเป๋ากางเกงรวมอยู่กับกระเป๋าเงินและโทรศัพท์ แต่ตอนล้วงจะหยิบมาไขเสือกไม่มี ไม่รู้ทำกุญแจห้องตกอยู่ที่ตรงไหน
 
 
           “อะไรของมึงวะ คนจะหลับจะนอน ปลุกเหี้ยไรแต่เช้า” ไอ้ยูคหัวยุ่งเดินตาปรือออกมาเปิดให้ ผมไม่พูดพร่ำทำเพลงเดินแทรกตัวผ่านเพื่อนเข้าไปกำลังจะตรงเข้าห้องนอนตัวเองแต่ไอ้ยูคเรียกเอาไว้ก่อน
 
 
           “เป็นไร หน้าเครียดแต่เช้าเลยนะมึง แล้วเมื่อคืนมึงหายไปไหนกูโทรหาก็ไม่รับ"
 
           “กู....ไปนอนกับเด็กมา สงสัยไม่ได้ยินว่ะ” ผมล้วงเอาโทรศัพท์ที่แบตใกล้หมดในกระเป๋ากางเกงขึ้นมาเสียบชาร์ต กดดูเบอร์ที่ไม่รับสายร่วมสิบสายของไอ้ยูคเสร็จก็กระโจนตัวนอนลงบนโซฟา ยกแขนก่ายหน้าผากไปเงียบ ๆ แน่นอนว่าในใจครุ่นคิดเรื่องราวของเมื่อคืน  กลุ้มจนต้องหลับตาลงแต่ไอ้ยูคคงไม่ทันได้สังเกตเห็น
 
           “ฮ้าววววววว  กูแม่งกลับมาดึกฉิบหายเพราะมึงอ่ะแหละจะไปต่อกับหญิงก็โทรบอกกันบ้างสิวะ กูกับคนอื่นก็รอจนพี่บีเขาไล่ให้กลับ โทรหาก็ไม่ติดรู้ป่ะเนี้ยห่วงนะเว้ย” ไอ้ยูคปิดปากหาวหวอดๆ เดินไปชงกาแฟมานั่งกินปากก็บ่นผมไปเรื่อย มันเอาถ้วยกาแฟวางลงเผื่อผมด้วยหนึ่งแก้ว
 
           "เออๆ ขอโทษ"
 
             “แล้วเป็นเหี้ยไร กลับมาสภาพแบบนี้อ่ะ”
 
 
             ผมลุกพรวดขึ้นจ้องหน้าคนข้าง ๆ ตกใจมากถึงมากที่สุดจู่ ๆ มันก็ถามออกมา สภาพผมมันดูผิดปกติมากนักหรือยังไง แน่นอนว่ายังเจ็บสะโพกไม่หายผมพยายามทำตัวให้ปกติสุดๆ แล้วน่ะ เสื้อผ้าก็ใส่ชุดเดิมแล้วทำไมไอ้ยูคถึงได้ถาม...
 
 
             "ล่อกันมันส์เลยซิมึง รอยเต็มคอเลยสัส ดูท่าผู้หญิงของมึงจะชอบแบบนี้เนอะ"
 
             "เฮ้ออ...เออ โคตรมันส์เหี้ยๆ!" ผมถอนใจโล่งยาวพรืดออกมา ถ้าเป็นผู้หญิงก็ดีซิ
 
 
             นึกถึงเรื่องเมื่อคืนแล้วอยากจะโดดตึกตาย ผมขยี้หัวตัวเองอย่างหงุดหงิด ไอ้ยูคถึงกับมองผมอย่างงงๆ บ้าเอ๊ย  เหี้ยที่สุด ผมลุกขึ้นแล้วคว้าเอาซองบุหรี่ติดมือเดินออกไปจุดสูบอยู่ที่ระเบียง ไอ้ยูคก็มองตามแต่ไม่ถามอะไรอีก มันคงคิดว่าผมเป็นบ้าไปแล้วแหละกลับมาจากเอาหญิงแทนที่จะดี๋ด๋าแต่ผมเสือกทำหน้าเครียดแทน ถ้ามึงได้รู้ว่ากูโดนเอาแทนที่จะไปเอาเขามึงจะช็อคตายไหมวะยูค
 
 
              เพื่อนมึงที่เป็นผัวคนอื่นมาตลอดกับต้องเป็นเมียให้ใครไม่รู้ภายในชั่วข้ามคืน ระยำจริงๆ!!
 
 
             
                TBC.
 

 
                 #ฟิครักร้ายมบ