The mischance

Chapter  Ten
เป็นห่วง,สอนเล่นบาส,ตกรถ
 
"สงสารพี่พรินซ์อะ เจอผู้ชายไม่ดีแบบนี้"
"รู้ข่าวยัง ไอ้กันย์นอกใจพรินซ์อะ"
เสียงกลุ่มคนพูดถึงเรื่องพรินซ์กับกันย์ ในเวลาแค่ไม่กี่คืน ข่าวพรินซ์กับกันย์ก็ดังไปทั่วโรงเรียน มีแต่คนเห็นใจพรินซ์ และรู้สึกไม่ชอบกันย์
 
-หลังเข้าแถว.-
"พรินซ์เธอไม่เป็นไรใช่มั้ย"
ชั้นถามด้วยความที่เป็นห่วงพรินซ์มาก
"พรินซ์สบายดี ขอบใจที่เป็นห่วงนะ แพรวา"
เธอตอบพร้อมรอยยิ้มเพื่อให้ชั้นหายเป็นห่วง แต่ชั้นก็ยังเป็นห่วงพรินซ์อยู่ดี
"เดี๋ยวพรินซ์ไปซื้อน้ำก่อนนะ แพรวากับธีระจะฝากพรินซ์ซื้ออะไรมั้ย"
เธอถาม
"ไม่จ่ะ ขอบใจนะ" "เราก็ไม่อะ ขอบใจนะ"
ชั้นและธีระตอบ
พอพรินซ์ไป ชั้นและธีระก็ได้คุยกัน
"นี่ธีระ นายไม่เจอเจ้านั่นที่ป้ายรถเมล์หรอวันนี้"
ชั้นถามธีระ
"วันนี้เรายังไม่เห็นกันย์เลย"
ธีระตอบ
"ต่อจากนี้นายต้องดูแลพรินซ์ให้ดีๆนะ ธีระ"
ชั้นฝากธีระดูแลพริ้น
"แพรวาขึ้นเรียนกันเถอะ อาจารมาแล้ว"
พรินซ์เดินมาพร้อมขวดน้ำที่ถืออยู่ในมือ
"ชั้นไว้ใจนายได้ใช่มั้ยธีระ"
"อื้ม ได้สิ"
เขาตอบอย่างมั่นใจ
"ฝากด้วยนะ ธีระ"
จากนั้นชั้นก็แยกกับธีระเพื่อไปเรียน
 
-เลิกเรียน.-
วันนี้กันย์ไม่มาโรงเรียน ชั้นและพรินซ์แยกกันหลังเลิกเรียน
วันนี้มีการซ้อมบาสวันแรกของชมรมบาสเพื่อเตรียมตัวไปแข่งระดับเขต
ชั้นมาดูพี่เคซ้อม และฝึกน้องๆ ชั้นนั่งดูเพลินจนตกรถเที่ยวสุดท้าย
"แพรวาใช่มั้ย"
พี่เคซ้อมเสร็จและเดินมาหาชั้น หัวใจชั้นเต้นรัว
"แพรวาเพื่อนพรินซ์จริงด้วย ทำใมถึงยังไม่กลับบ้านล่ะ"
พี่เคคุยกับชั้นเป็นครั้งแรก
"เอิ่ม คือแพรวาอยากเล่นบาสน่ะ"
ชั้นบอกไปเหตุผลอื่น ด้วยความตื่นเต้น
"หรอ งั้นวันหลังเข้ามาสิ เดี๋ยวพี่สอน แต่มีข้อแลกเปลี่ยนนะ"
พี่เคพูดอย่างมีเลศนัย
"อะไรหรอ"
ชั้นถาม
"แพรวาสนิทกับพรินซ์มาก และแพรวาก็น่าจะรู้เรื่องเกี่ยวกับพรินซ์ ว่าพรินซ์ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร แพรวาช่วยบอกพี่ แลกเปลี่ยนกับพี่สอนเล่นบาสนะ"
ชั้นรู้อยู่แล้วว่าพี่เคชอบพรินซ์ แต่ถ้าข้อแลกเปลี่ยนนี้ทำให้ชั้นได้ใกล้กับพี่เคก็ถือว่าคุ้มแล้วล่ะ
"โอเคร แลกกับพี่เคสอนแพรวาเล่นบาส"
ชั้นตอบตกลง
"งั้นเรามา เกี่ยวก้อยสัญญากันนะ"
พี่เคพูด พร้อมชูนิ้วก้อยขึ้นมา
"จำเป็นต้องเกี่ยวก้อยด้วยหรอ"
ชั้นเขินที่จะทำแบบนั้น
"ขอโทดนะ แต่มันจำเป็นมากเลยหล่ะ เพื่อแสดงว่าเราไม่ได้สัญญาปากป่าวไง"
พี่เคพูดพร้อมจับมือชั้นไปเกี่ยวก้อยด้วย
ถึงแม้ว่าตอนนั้น ชั้นจะไม่ได้ส่องกระจก แต่ชั้นก็รู้ว่าชั้นหน้าแดง
"อื้มแล้วแพรวากลับบ้านยังไงหรอ"
พี่เคถาม
"เอ่อคือ"
ชั้นอ้ำๆอึ้งๆ
"ฮาๆๆ ทำหน้าแบบนี้ ตกรถแน่เลย พี่เอารถมาเดี๋ยวให้พี่ไปส่งละกัน"
พี่เคอาสาไปส่ง แต่ด้วยฟอร์มหรือความที่ชั้นเขิน
"ไม่เป็นไรบ้านแพรวาอยู่ไม่ไกลแพรวากลับเองได้"
ชั้นตอบ
"อื้มก็แล้วแต่นะ นี่ก็มืดแล้ว ทางก็เปลี่ยว น่าจะมีโจรลามกที่ชอบข่มขืนผู้หญิงแล้วฆ่าหั่นศพก็ได้นะใครจะไปรู้ งั้นพี่ขอตัวกลับก่อนนะ"
พี่เคพูดจบพร้อมเดินไปที่รถเวสป้าของเค้าและสตาร์ทรถ ที่เค้าพูดเมื่อกี้มันทำให้ชั้นรู้สึกกลัว
"เดี๋ยว พี่เค"
ชั้นวิ่งไปหาพี่เค
"มีอะไรหรอ"
พี่เคถาม
"คือ.."
ชั้นไม่กล้าพูดให้พี่เคพาไปส่ง
"ฮาๆๆ ไม่ต้องพูดแล้ว รีบขึ้นมาสิ"
 
-ก่อนนอน.-
ชั้นเอาแต่คิดถึงเรื่องวันนี้กับพี่เค มันทำให้ชั้นเขินจนนอนไม่หลับ แต่ถึงยังไงคนที่พี่เคชอบก็คือพรินซ์ เอาเถอะแพรวา อย่างน้อยเราก็จะได้อยู่ใกล้กับคนที่เรารักนะ...
 
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
น่าเบื่อๆ วันนี้ผมมีปัญหาที่อยากให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆช่วยผมแก้หน่อยนะครับ คือผมไม่ชอบอ่านนิยายเอาซะเลย เพราะมีแต่ตัวหนังสืออย่างเดียว ยิ่งทำให้นึกถึงตอนอ่านหนังสือเรียนอย่างไงอย่างงั้น ง่วงจนอยากจะหลับ เพื่อนๆพี่ๆน้องๆนักอ่าน มีวิธีอย่างไรกันบ้าง ช่วยคอมเม้นไว้ด้วยนะครับ ผมจะได้ไปหัดทำดูบ้าง ทักษะในการอ่านนิยายผมจะได้เพิ่มขึ้น ^^ ขอบคุณครับ 
 

 
ขอฝากทุกท่านติชมผลงานด้วยนะครับ
 
เพื่อเป็นกำลังใจและนำกลับไปพัฒนา
 
หากถูกใจฝากกดติดตามผลงานด้วยนะด้วยครับ
 
ขอบคุณครับ