รักป่วนหัวใจ

หลังจากคนๆนั้นก็เดินออกไปแต่ฉันพยายยามชำเลืองมองแล้วคุณครูจันทร์ฉายก็เดินเข้ามา
ครูเองคิดว่า เธอควรจะกลับบ้านไปพักผ่อนน่ะ
ขอบคุณค่ะคุณครู
หลังจากนั้นคุณแม่ก็มารับฉันกลับบ้าน
เป็นอะไรมากรึเปล่าลูก  เสียงแม่ถามฉัน
ไม่ค่ะแค่เป็นไข้นิดหน่อย
งั้นก็รีบไปนอนพักซะ
อย่าลืมกินยาด้วยน่ะลูก
ค่ะ
ฉันก็เริ่มคิดทบทวนเกี่ยวกับเรื่องต่างๆ
ทำไมฉันจึงได้ยินชื่อเค้าไม่ค่อยชัด
ชั้นชักรู้สึกดีเวลาอยู่ใกล้ๆกับเขาแล้วสิ
เขาก็เป็นคนดีเหมือนกันน่ะ น่ารักเสียด้วย
เขาหน้าแดงเวลาอยู่ใกล้ๆหมายความว่าอะไรกันน่ะ
และเสียงหัวใจนั้นคืออะไร
ฉันไม่อยากจะคิดเข้าข้างตัวเองเลย
แต่มันก็อดไม่ได้
ฉันอยากรู้ชื่อเขาจริงๆเลยจะน่ารักแบบหน้าตารึเปล่า
แถมเขายังอยู่ห้องเดียวกับฉันด้วย
โอ้ย ชีวิตดี๊ ดี.....