รักป่วนหัวใจ

หลังจากคนๆนั้นก็เดินออกไปแต่ฉันพยายยามชำเลืองมองแล้วคุณครูจันทร์ฉายก็เดินเข้ามา

ครูเองคิดว่า เธอควรจะกลับบ้านไปพักผ่อนน่ะ

ขอบคุณค่ะคุณครู

หลังจากนั้นคุณแม่ก็มารับฉันกลับบ้าน

เป็นอะไรมากรึเปล่าลูก  เสียงแม่ถามฉัน

ไม่ค่ะแค่เป็นไข้นิดหน่อย

งั้นก็รีบไปนอนพักซะ

อย่าลืมกินยาด้วยน่ะลูก

ค่ะ

ฉันก็เริ่มคิดทบทวนเกี่ยวกับเรื่องต่างๆ

ทำไมฉันจึงได้ยินชื่อเค้าไม่ค่อยชัด

ชั้นชักรู้สึกดีเวลาอยู่ใกล้ๆกับเขาแล้วสิ

เขาก็เป็นคนดีเหมือนกันน่ะ น่ารักเสียด้วย

เขาหน้าแดงเวลาอยู่ใกล้ๆหมายความว่าอะไรกันน่ะ

และเสียงหัวใจนั้นคืออะไร

ฉันไม่อยากจะคิดเข้าข้างตัวเองเลย

แต่มันก็อดไม่ได้

ฉันอยากรู้ชื่อเขาจริงๆเลยจะน่ารักแบบหน้าตารึเปล่า

แถมเขายังอยู่ห้องเดียวกับฉันด้วย

โอ้ย ชีวิตดี๊ ดี.....