[มาเฟีย ภาค1]- รักนะท่านประธานนักเรียน

    วันนี้วันเสาร์ซากุระพาฉันมาเที่ยวที่ห้าง นี่มาห้างหรือมา
เอาของฟรีเนี้ยจะซื้ออะไรก็ฟรีไปหมดเพราะพ่อของซากุระเป็น
เจ้าของห้าง
 
“ว่าเเต่มำไมถึงมาร้านล้างรูปละ"ฉันถามซากุระงงๆ
 
“นี่ไงฉันเอารูปเอลจังมาล้างรูปที่ขึ้นคอนเสริต์เมื่อวาน"
 
“ขอบใจนะขอดูรูปหน่อยสิ"
ทำไมทุกรูปถึงมีอสูรอยู่ด้วยทุกรูปเลยอะ
 
“พอดีฉันเห็นว่าเอลจังกับอสูรน่ารักดีก็เลยถ่ายเเต่รูปคู่"
 
“เก็บไวเถอะฉันไม่อยากเอาไปรกห้อง"
 
“เอาไปเก็บไว้เถอะนะ นะ นะ นะ"
 
“ก็ได้ เเต่นี่มันตั้ง10รูปเลยนะ"ซากุระทำหน้าจะร้องไห้
เอาก็ได้เเต่จะเอาไปไว้ในไหนเรี้ยโอ้ยเครียด ไม่ได้เดี่วหน้าเเก่
 
“ว่าเเต่เอลจังเจอมาเฟียตะกูลมังกรรึยังอะ ฉันได้ยินมาว่าหงส์
ขาวต้งคู่กับมังกรดำ"
 
“ยังเลยเเล้วก็ไม่อยากเจอด้วย ว่าเเต่ซากุระจังได้ยินมาจากไหน"
 
“ก็พ่อนะเเหละ โชคดีนะที่ตระกูลฉันไม่ได้เป็นมาเฟียอะ"
 
“เหรอเเล้วถ้าเจอมาเฟียมังกรดำละจะรู้ได้ยังไง"สงสัยจัง
 
“เท่าที่ได้ยินมานะพ่อพูดว่าจะมีรอยสักรูปมังดรสีดำอยู่กลาง
อก ถ้าเค้าให้ผู้หญิงคนไหนดูหรือว่าสัมพัสละก็คนนั้นจะเป็น
ดอกไม้ของมังกรเเละจะเป็นตลอดไปไม่ว่าจะไม่ยินยอมก็ตาม
หรือผู้ชายคนนั้นจะไม่สามารถเลือกคู่ได้อีก"
 
ฉันตั้งใจฟังมากเพราะขนาดฉันเป็นมาเฟียยังไม่รูเลยทำไมป๊าถึง
ไม่เล่าให้ฟังนะ(รูสึกว่าชื่อเรื่งจะน่ารักนะ เเต่เนื้อเรื่องนี่สิเครียด)
 
“งั้นเหรอ"
 
“นี่เอลจัง เธอยังซ้อมยูโดอยู่ไหมอะ พอดีฉันอยากไปเรียนเเต่ไม่
มีเพื่อนไปก็เลยถามเอลจังดู"
 
“ไปอยู่ ทำไมละหรือกลัวเวลาอยู่ใกล้ฉัน"
 
“ใช่สิ ก็เธอนะมาเฟียเลยนะเพื่อถ้ามีใครมาจับตัวฉันไปเพื่อล้าง
เเค้นเธอฉันจะได้มีวิชาป้องกันตัวไง"
 
“5555+ เธอนี่เวอร์สุดๆเลยอะ5555+"
 
“นี่เป็นครั้งเเรกเลยนะที่เอลจังหัวเราะอะ"
 
“ก็เธอตลกนี่น่า ฉันไปละนะเเล้ววันจันทร์เจอกัน"
 
“ใครมารับเธอเหรอ"
 
“เคนนะฉันบอกให้เค้ามารับ"
 
“โอเคเเล้วเจอกันนะบายๆ"
ฉันโบกมือลาเพื่อสาวเเล้วเดินขึ้นรถไป กลับบ้านดีกว่าเหนื่อยจัง
เลยว่าเเต่วันนี้จะทำอะไรกินดีนะ เสาร์อาทิตย์คนรับใช้หยุดด้วย
ไปดูก่อนดีกว่าว่าในตู้ย็นมีอะไรบ้าง
 
   ในขณะทีฉันกำลังมองทสงอย่างเพลินๆก็สะดุดตาไปเห็นอสูร
ที่กำลังยกพวกตีกัน นี่มันอะไรฟ๊ะเนี้ยโรงเรียนเสียชื่อหมด
 
“เคนจอดรถ เอาปืนนายมาด้วย นายนั่งรออยู่ในรถถ้าฉันมีอะไร
เดี่ยวเรียก"ฉันพูดสั่งทุกอย่างเพราะรู้ดีว่าเคนต้องถามซอกเเซก
 
“เออืครับคุณหนู"
 
    ฉันรีบวิ่งลวมาจากรถเเล้วดูสถานะการหม่อนี่เก่งดีฮะคงไม่ต้อง
ช่วยอะไรหลอก ทันทีที่ฉันกำลังหันหน้าหนีก็มีผู้ชายคนละพวก
ของอสูรวิ่งเข้ามาหาฉัน
เฮ้ย!!! ตุบ ปึก ตึก 
พอไอ้หมอนั้นกระเดนไปอยู่กลางวงการต่อสู่ก็หยุดลงทันที
สายตาของทุดคนจับจ้องมาที่ฉัน ฉันยกปืนขึ้น
 
“ใครจะมีปัญหากับฉันออกมา"
ปัง!!!เสียงปืนใครอะไม่ใช่ของฉันนะ ทุกคนต่างตกใจเเล้วหันไป
หาเสียงปืน 
“เวกัส"ฉันตกใจมากที่เห็นมัน
 
“เเหม่พูดเเบบนี้ไม่น่ารักเลยนะจะน้องเอลซ่า"
 
“ฉันมีพี่คนเดี่ยว เเละคนคนนั้นก็ไม่ไช่สเนียดเลวๆอย่างเเก"
 
“โตขึ้นมาเเล้วปากเสียเเบบนี้น่าจะฆ่าให้ตายพร้อมกันไปตั้ง
เเต่ตอนนั้น"
 
“สารเลว หึ เตรียมตัวรอรับผลกรรมที่เเกเคยทำเอาไว้เถอะ
ฉันจะทำให้เเกเจ็บกว่าพี่ฉันเป็นล้านเท่า"
 
“ดีรีบมาละเอล"
ชื่อนี่มีเฉพาะคนที่สนิดกับฉันเท่านั้นถึงจะเรียกได้
 
“อย่าเรียกฉันเเบบนั้นเพราะฉันกับนายไม่เคยสนิดกัน"
 
“เอลซ่า"เสียงอสูรดังขึ้นเอ้าลืมว่าอยู่ตรงนี้
นาย นายถูกยิงนี่
 
“กลับกับเถอะเด็กๆ"เวกัสพูดจบก็เดินหายไป ส่วนลูกน้องของ
อสูรฉันก็บอกให้กลับไป ตอนมีเเต่ฉันกับหมอนี่ นี่นายจะมาสลบ
อะไรตอนนี้เนี้ยตัวหนักเป็นบ้าเลย เสียเลือดเยอะด้วยโรงพยา
บาลก็อยู่ตั้งไกล
 
“คุณหนูเเบกใครมาครับเนี้ย"
 
“อย่าพึ่งพูดมาชวยก่อนหนัก"
  เคนวิ่งมาช่วยเเล้วพาอสูรขึ้นรถไปบ้านฉันก่อนเเล้วกัน
 
ฉันโทรบอกหมอประจำบ้านให้เตรียมตัวผ่าตัด นายนี่มันปัญหา
ชั้นยอดเลยไหมเนี้ยว่าเเต่หม่อนี่เสียเลือดมากขนาดนี้จะหาเลือด
ได้จากที่ไหนละโอ้ย
 
     คืนนี้ฉันไม่ได้นอนทั้งคืนเลยเพราะอีตาบ้าเนี้ยสิเลือดดันมา
ตรงกับฉันอีกเลวต้องบริจากเลือดให้
เเต่หมอนี่เป็นมาเฟียมังกรดำนี่น่าฉันไม่ได้ดูนะเคนบอก
ใครจะกล้าดูละเพื่อฉันกลายเป็นดอกไม้ของหมินั้นเรื่องใหญ่เเน่
เลย ตี่สามเเล้วหมอนั้นปลอดภัยเเล้วไปนอนดีกว่า
 
(ว่าเเต่ตอนนี้เเต่งได้7ตอนเเล้วพระเอกกับนางเอกยังไม่ได้
จูบกันเลย เเต่ตอนต่อไปคือสิ่งที่เฝ้ารอ อิอิ  ฝากติดตามด้วยน้าาาา)