[มาเฟีย ภาค1]- รักนะท่านประธานนักเรียน
9.7
เขียนโดย ดินสอสีดำ
วันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 21.29 น.
10 ตอน
7 วิจารณ์
12.49K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 31 มกราคม พ.ศ. 2559 00.26 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) ประธานร้องเพลง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ไปหาอะไรกินก่อนดีกว่าจะได้มีเเรงร้องเพลง
ว่าเเต่ซากุระอยู่ไหนนะ ตูม!!หลังจากนั้นหน้าของฉัน
ก็หันไปตามเสียงโดยอัตโนมัตคือนี่ ม.5/7 จัดเกม
สาวน้อยตกน้ำเหรอเนี้ยให้ตายสิ
“ประธานมาเป็นสาวน้อยให้เราหน่อยได้ไหมครับ"
ใจจริงก็อยาก เฮ้ย ไม่อยากเเต่ต้องทำให้ทุกคนเห็นว่าเรากล้า
เอาละถ้าตก ก็สะบัดผมโชว์เลย(นางเอกของเราบ้าไปเเล้ว)
“ได้สิ"
“เฮ้!!!! ลูกนี้แระธานของเราเป็นสาวน้อยใครจะเล่นครับ"
เงียบ~~~~~
“ฉันเอง"อสูรเวรเเล้ว
“เชิญครับ พี่อสูร"
ตูม!!!เต็มๆ เฮ้ยเสื้อเเจ็คเก็จอยู่กับไคตะนี่หว่าเวรเเล้ว
“นี่ประธาน"อสูรถอดเสื้อเเจ็คเก็จของตัวเองออกเเล้วคลุมให้ฉัน
กรีดดดดดด!!!! คู่นี้น่ารักอะ เอลสูร ใครเเต่ฟ๊ะ อย่าให้รู้นะ
เเล้วไอ้ที่คู่นี้หมายความว่าไง
“ขอบใจ"ฉันพูดเเล้วเดินผ่านฝูงชนที่กำลังกรีดกราดเรื่องของ
ฉันกับอสูร
$&%#@@#%*-+++&%##@$%**---
ฉิ้ง++ สายตาพิคาด
เงียบกริบ~~~เฮ้ออออนี่ฉันกลายเป็นปีศาจของโรงเรียนไปแล้ว
เหรอเนี้ย
“ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนดีกว่า หลังเวทีมีเสื้อผ้าอยู่"
“อื้อ" ฉันตอบสั้นๆเเล้วเดินไปหลังเวที เฮ้ยฉันไม่ใส่เสื้อผ้าเเบบนี้
เด็ดขาด “นายจะให้ฉันใส่ไปเดินเเฟชั้นโชว์รึไงห๊ะ"ฉันพูดพร้อม
กีบชี้ไปที่ชุดเดรสพวกนั้น
“ก็มันมีเสื้อผ้าผูหญิงเเต่เเบบนี้จะให้ทำไงตรงนูนมีเเต่เสื้อผ้าผู้ชาย"
“ถ้าอย่างงั้นฉันจะใส่เสื้อผ้าผู้ชาย"
“อะไรนะ"
ฉันยักคิ้วให้เเล้วเดินไปมี่เสื้อผ้าผู้ชาย ก็ไม่เลวดีกว่าเสื้อผ้า
พวดนั้นเยอะ
ฉันเลื่อใส่กางเกงขายาวสีดำสนิดเสื้อกามสีขาวสะอาดเเล้ว
ก็เเจ็คเก็จเเขนกุดสีดำกับปลอกเเขนสีดำไว้ที่ข้างซ้ายเเล้วปล่อย
ผมลง
“เสร็จเเล้วว่าเเต่นายมีร้องเท้าสนสูงสีดำไหม"ฉันเปิดประตูออกมา
เเล้วพูดกับอสูรที่ยืนตัวเเข็งทื่อ
“นี่ อสูร อสูร อสูร!!!!"ฉันตะคอกใส่เค้า
“ห๊ะๆ เมื่อกี้เธอว่าไงนะ "ฉันทำหน้าโมโห“ออ มีอยู่ตรงนูนอะ"
เเล้วฉันก็เดินไปหยิบร้องเท้าสนสูงสีดำมาใส่ พอดีเลยอะ
อ้สวเเล้วอสูรหายไปไหนนะ ตอนนี้ฉันอยู่ในห้องเเต่ตัวคนเดี่ยว
เพราะคนอื่นไปจัดเวทีเเละสถานที่ให้คนดู
“นี่ประธานเป็นไงเท่ไหม"
“0[]0 นายเเต่งตัวเหมือนฉันเลยอะ"
“ใช่เจ๋งดีเนาะ"
ก๊อกๆๆๆๆๆ
“เข้ามาได้"อสูรพูด
“ฮันน่าๆๆๆๆๆเเต่งตัวเหมือนกันด้วย"
“ไคตะรู้ได้ไงว่าฉันอยู่นี้"
“ออ พีเตอร์บอกนะ"
เรียงลำดับเเป๊บจะได้ไม่งง
เคียวตะเป็นฝาเเฝดกับไคตะ
เคียวตะเป็นมือกลอง
อสูรเป็นนักร้อง
พีเตอร์เป็นมือเบส
ซีเคเป็นมือคีย์บอด
นัตเต้เป็นมือกีตาร์
เเละนี่ก็คือวง akpcn(เอเคพีซีเอ็น)เป็นตัวย่อของชื่อทุกคนในวง
ส่วนไคตะเป็นกรรมการนักเรียน จบ
ว่ากันต่อ
“นี่เสื้อประธานครับ"
“ขอบใจนะ"
“ทุกคน ว้าวววว ประธาน อสูร เเต่งตัวเหมือนกันเลย"
เสียงของซีเคมาเเต่ไกล
“เเกมีไร"อสูรพูด
“ฉันจัดเวทีเสร็จเเล้วอีก5นาทีขึ้นเตียงเฮ้ยขึ้นเวที"
นี่มันหื่นทั้งวงเลยปะเนี้ย
“อือ ขอบใจ ว่าเเต่แระธานร้ งเพลงอะไรจะได้เตรียม
โน้ตไว้ก่อน"
“เพลง เธอเดินเข้ามา ของ พลอยชมพู ญาณนีน ภารวี ไวเกล"
เพื่อใครอยากลองเข้าไปฟังเพลงประกอบหนังเรื่อง รุ่นพี่
“อืม เเค่เพลงเดี่ยวเหรอ"
“ใช่ เเค่เพลงเดี่ยว เท่านั้น"
ได้เวลาขึ้นเวทีเเล้ว
กรีดดดดประธานเท่อะ กรีดดดดดดเสียงกรีดจากมวลชน
ดนตรีมาเเล้ว
♪เธอเดินเข้ามาในวันที่ฉันไม่มีใคร
เธอเดินเข้ามาในวันที่ฉันร้องไห้
ไม่มีผู้ใดจะเหลียวเเล
เธอเดินเข้ามาในวันที่ฉันสิ้นเรียวเเรง
เดินเข้ามาในวันที่ฉันต้องการ
ใครสักคน ช่วยปลอบใจ โฮ โอ
เเม้ว่าฉันรู้เเท้จริงเเล้วเธออยู่เเสนไกล
ทั้งๆที่รู้ว่าเราสองไม่อาจชิดใกล้
เเม้ว่าฉันรู้เเท้จริงเเล้วเธออยู่เเสนไกล
ทั้งๆที่รู้ว่าเราสองไม่อาจชิดใกล้ เเต่หัวใจ ยังผูกพัน♪
เเละงานก็จบลงไปได้ด้วยดี
อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะ เพราะตอนต่อไปเข้มข้น
มากกกกกกกกกก มาเฟียบุกกกก
ว่าเเต่ซากุระอยู่ไหนนะ ตูม!!หลังจากนั้นหน้าของฉัน
ก็หันไปตามเสียงโดยอัตโนมัตคือนี่ ม.5/7 จัดเกม
สาวน้อยตกน้ำเหรอเนี้ยให้ตายสิ
“ประธานมาเป็นสาวน้อยให้เราหน่อยได้ไหมครับ"
ใจจริงก็อยาก เฮ้ย ไม่อยากเเต่ต้องทำให้ทุกคนเห็นว่าเรากล้า
เอาละถ้าตก ก็สะบัดผมโชว์เลย(นางเอกของเราบ้าไปเเล้ว)
“ได้สิ"
“เฮ้!!!! ลูกนี้แระธานของเราเป็นสาวน้อยใครจะเล่นครับ"
เงียบ~~~~~
“ฉันเอง"อสูรเวรเเล้ว
“เชิญครับ พี่อสูร"
ตูม!!!เต็มๆ เฮ้ยเสื้อเเจ็คเก็จอยู่กับไคตะนี่หว่าเวรเเล้ว
“นี่ประธาน"อสูรถอดเสื้อเเจ็คเก็จของตัวเองออกเเล้วคลุมให้ฉัน
กรีดดดดดด!!!! คู่นี้น่ารักอะ เอลสูร ใครเเต่ฟ๊ะ อย่าให้รู้นะ
เเล้วไอ้ที่คู่นี้หมายความว่าไง
“ขอบใจ"ฉันพูดเเล้วเดินผ่านฝูงชนที่กำลังกรีดกราดเรื่องของ
ฉันกับอสูร
$&%#@@#%*-+++&%##@$%**---
ฉิ้ง++ สายตาพิคาด
เงียบกริบ~~~เฮ้ออออนี่ฉันกลายเป็นปีศาจของโรงเรียนไปแล้ว
เหรอเนี้ย
“ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนดีกว่า หลังเวทีมีเสื้อผ้าอยู่"
“อื้อ" ฉันตอบสั้นๆเเล้วเดินไปหลังเวที เฮ้ยฉันไม่ใส่เสื้อผ้าเเบบนี้
เด็ดขาด “นายจะให้ฉันใส่ไปเดินเเฟชั้นโชว์รึไงห๊ะ"ฉันพูดพร้อม
กีบชี้ไปที่ชุดเดรสพวกนั้น
“ก็มันมีเสื้อผ้าผูหญิงเเต่เเบบนี้จะให้ทำไงตรงนูนมีเเต่เสื้อผ้าผู้ชาย"
“ถ้าอย่างงั้นฉันจะใส่เสื้อผ้าผู้ชาย"
“อะไรนะ"
ฉันยักคิ้วให้เเล้วเดินไปมี่เสื้อผ้าผู้ชาย ก็ไม่เลวดีกว่าเสื้อผ้า
พวดนั้นเยอะ
ฉันเลื่อใส่กางเกงขายาวสีดำสนิดเสื้อกามสีขาวสะอาดเเล้ว
ก็เเจ็คเก็จเเขนกุดสีดำกับปลอกเเขนสีดำไว้ที่ข้างซ้ายเเล้วปล่อย
ผมลง
“เสร็จเเล้วว่าเเต่นายมีร้องเท้าสนสูงสีดำไหม"ฉันเปิดประตูออกมา
เเล้วพูดกับอสูรที่ยืนตัวเเข็งทื่อ
“นี่ อสูร อสูร อสูร!!!!"ฉันตะคอกใส่เค้า
“ห๊ะๆ เมื่อกี้เธอว่าไงนะ "ฉันทำหน้าโมโห“ออ มีอยู่ตรงนูนอะ"
เเล้วฉันก็เดินไปหยิบร้องเท้าสนสูงสีดำมาใส่ พอดีเลยอะ
อ้สวเเล้วอสูรหายไปไหนนะ ตอนนี้ฉันอยู่ในห้องเเต่ตัวคนเดี่ยว
เพราะคนอื่นไปจัดเวทีเเละสถานที่ให้คนดู
“นี่ประธานเป็นไงเท่ไหม"
“0[]0 นายเเต่งตัวเหมือนฉันเลยอะ"
“ใช่เจ๋งดีเนาะ"
ก๊อกๆๆๆๆๆ
“เข้ามาได้"อสูรพูด
“ฮันน่าๆๆๆๆๆเเต่งตัวเหมือนกันด้วย"
“ไคตะรู้ได้ไงว่าฉันอยู่นี้"
“ออ พีเตอร์บอกนะ"
เรียงลำดับเเป๊บจะได้ไม่งง
เคียวตะเป็นฝาเเฝดกับไคตะ
เคียวตะเป็นมือกลอง
อสูรเป็นนักร้อง
พีเตอร์เป็นมือเบส
ซีเคเป็นมือคีย์บอด
นัตเต้เป็นมือกีตาร์
เเละนี่ก็คือวง akpcn(เอเคพีซีเอ็น)เป็นตัวย่อของชื่อทุกคนในวง
ส่วนไคตะเป็นกรรมการนักเรียน จบ
ว่ากันต่อ
“นี่เสื้อประธานครับ"
“ขอบใจนะ"
“ทุกคน ว้าวววว ประธาน อสูร เเต่งตัวเหมือนกันเลย"
เสียงของซีเคมาเเต่ไกล
“เเกมีไร"อสูรพูด
“ฉันจัดเวทีเสร็จเเล้วอีก5นาทีขึ้นเตียงเฮ้ยขึ้นเวที"
นี่มันหื่นทั้งวงเลยปะเนี้ย
“อือ ขอบใจ ว่าเเต่แระธานร้ งเพลงอะไรจะได้เตรียม
โน้ตไว้ก่อน"
“เพลง เธอเดินเข้ามา ของ พลอยชมพู ญาณนีน ภารวี ไวเกล"
เพื่อใครอยากลองเข้าไปฟังเพลงประกอบหนังเรื่อง รุ่นพี่
“อืม เเค่เพลงเดี่ยวเหรอ"
“ใช่ เเค่เพลงเดี่ยว เท่านั้น"
ได้เวลาขึ้นเวทีเเล้ว
กรีดดดดประธานเท่อะ กรีดดดดดดเสียงกรีดจากมวลชน
ดนตรีมาเเล้ว
♪เธอเดินเข้ามาในวันที่ฉันไม่มีใคร
เธอเดินเข้ามาในวันที่ฉันร้องไห้
ไม่มีผู้ใดจะเหลียวเเล
เธอเดินเข้ามาในวันที่ฉันสิ้นเรียวเเรง
เดินเข้ามาในวันที่ฉันต้องการ
ใครสักคน ช่วยปลอบใจ โฮ โอ
เเม้ว่าฉันรู้เเท้จริงเเล้วเธออยู่เเสนไกล
ทั้งๆที่รู้ว่าเราสองไม่อาจชิดใกล้
เเม้ว่าฉันรู้เเท้จริงเเล้วเธออยู่เเสนไกล
ทั้งๆที่รู้ว่าเราสองไม่อาจชิดใกล้ เเต่หัวใจ ยังผูกพัน♪
เเละงานก็จบลงไปได้ด้วยดี
อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะ เพราะตอนต่อไปเข้มข้น
มากกกกกกกกกก มาเฟียบุกกกก
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ