Can't Choose เเล้วชั้นจะเลือกใคร

Chapter 3 : ขึ้นเครื่อง
1 วันผ่านไป
  วันนี้คือวันที่ชั้นต้องไปญี่ปุ่นสินะช้านไม่อยากปายยยTwTเพราะรางวัลนั่นหรอกนะชั้นถึงยอมไป หวังว่าจะไม่มีอะไรเลวร้ายไปกว่านี้เเล้วนะ
ชั้นลากกระเป๋าพลางอุ้มฟารีไปที่ชั้น1ของบ้านที่คุณพ่อคุณแม่กำลังกินข้าวอยู่เมื่อวานก็ไม่ได้กินข้าวเลยหิวจังชั้น้ดินลงไปขณะที่อุ้มฟารีอยู่
   "สวัสดีค่ะ คุณพ่อคุณเเม่วันนี้อากาศดีนะคะ วันนี้มีอะไรบ้างหรอคะ"
   "เอ่อ..วันนี้มีสปาเก็ตตี้ สเต็ก ไก่ทอด พิซซ่า บลาๆ"คุณพ่อบอกชั้นเเล้ววางช้อนจากการกินข้าว เเต่ชั้นว่าทำไมวันนี้อาหารมันเยอะกว่าปกตินะ
   "ทำไมอาหารมันเยอะจังเลยคะคุณเเม่ เนื่องในโอกาสอะไร"ชั้นถามเเม่ด้วยความสงสัย
   "กินให้หมดนะคะ คุณหนูป้าเชียร์อยู่555+^o^"คุณป้ามาเรียพูดเเต่มันจะช่วยให้หนูกินได้เร็วขึ้นมั้ยเนี่ย อีก2ชั่วโมงเครื่องจะออกเเล้วนะ
   "ก็ได้ค่า~เห็นว่าป้าเชียร์อยู่นะ"ในที่สุดชั้นก็ต้องยอมสินะม่ายยย
ประมาณ 30 นาทีผ่านไป
   "อิ่มเเล้วค่า~+w+"ชั้นพูดในขณะที่พุงกำลังป่องอยู่ ชั้นอิ่มจริงๆนะเนี่ย เเต่ถึงชั้นจะกินเยอะยังไงก็ไม่อ้วน ตั้งเเต่เด็กเเล้วที่ชั้นเป็นเเบบนี้มีคนบอกว่าชั้นมีพยาธิในลำไส้ เเต่ความจริงไม่มีนะเฟ้ยย!!
   "เเอริสได้เวลาเเล้วนะ ลูกรีบไปสนามบินเถอะอีก1ชั่วโมงครึ่งเอง"พ่อบอกชั้นด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
   "งั้นหนูไปนะคะทุกคน"ชั้นบอกลาทุกคนก่อนจะลุกจากเก้าอี้เเล้วลากกระเป๋ากับฟารีออกมาเเล้วเดินหายไปในรถ ประจำของตระกูล ไทน์
 1 ชั่วโมงผ่านไป
 ณ สนามบินLondon Airline
  ชั้นคงต้องไปจริงๆสินะ ชั้นไม่อยากไปTwT ชั้นเหลือบมองไปที่ทางซ้ายเพื่อหารอนจากเเว่นกันเเดดสีเขียวน้ำตาลของชั้น เเต่ชั้นก็ไปหยุดชะงักที่ทางร้านค้าชั้นเห็นรอนกำลังซื้อของกับผู้หญิงคนหนึ่ง
    ชั้นคิดอยู่นานว่าเธอคือใคร ชั้นตัดสินใจเดินเข้าไป เธอคือนานเเพื่อนลีดเดอร์ของชั้น ว่าเเต่เธอไปอยู่กับรอนได้ไง เเถมยังจับมือกันอยู่อีกนั่นมันเเฟนชั้นนะยัยนานะ(กำมือเเน่น ตามองแรง)ชั้นเดินเข้าไปหารอย เเล้วทักทายเเบบยิ้มให้ทั้งที่จริงๆอยากจะตบหน้าของเขามากเเต่พอดีคนอยู่เยอะเลยทำไม่ได้
   "ไง รอน"ชั้นทักทายเขาอย่างสั้นๆจนเขาหันมาเเล้วรีบสบัดมือออก
   "ไง เเอริสสบายดีมั้ย"เขาทักทายชั้นอย่างตะกุกตะกักก่อนที่จะเอามือใส่ในกระเป๋ากางเกงยีนของเขา
   "ชั้นสบายดี"ชั้นพูดจบเเล้วเดินออกไปจากสถานที่ที่รอนยืนอยู่เเล้วไปนั่งตรงที่รอเครื่องบินไฟต์ krt-31ชั้นอยากจะตบหน้าของเขาจริงๆ
ประมาณ1ชม29นาทีผ่านมา
  "ท่านที่จะไปญี่ปุ่นไฟท์krt-31"เครื่องจะออกเเล้ว ให้ทุกท่านรีบมาที่เครื่องโดยด่วน"เสียงเเอร์โฮสเตสกล่าวขึ้นทำให้ชั้นต้องรีบ รีบ แล้วก็รีบสุดชีวิตชั้นนั่งเหมอลอยเพราะเรื่องเกิดขึ้นเมื่อกี้
   "ฝากกระเป๋าด้วยนะคะเเฮกๆ"ชั้นพูดด้วยท่าทางสะบัดสะบอมหมดเลยลุกลูกคุณหนูเเอริส ไทน์ ส่วนฟารีอยู่ที่ห้องสัตว์เลี้ยงที่ทางสายการบินเตรียมไว้เพื่อนำสัตว์ของผู้โดยสารไปยังประเทศต่างๆถ้าเอามามีหวังเจ้าฟารีได้คอขาดเเน่(เพราถ้าเอามาเเอริสก็คงจะวิ่งลากฟารีมา)
ประมาณ 12 ชม.ผ่านไป
ตื้ด ตื้ด ตื้ด
ชั้นตื่นขึ้นมาเพราะเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นในขณะที่ท้องฟ้ามืดสนิทใครโทรมานะดึกขนาดนี้
  "ฮัลโหลใครคะ"