Sayonara Kaoru (ลาก่อน คาโอรุ)
10.0
เขียนโดย เฟิร์นยลลดา
วันที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 10.08 น.
6 ตอน
3 วิจารณ์
8,627 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 29 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 12.15 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) รักแรกของเรา 4
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"พ่อค่ะ เรารีบไปจากนี้เถะค่ะ"
"ไปสิลูกไป"
"คาโอรุ เธอกับพ่อหลบที่นี่ไปก่อนนะ"
"แล้วเธอจะไปไหน ทาเกชิ"
"ฉันจะต้องออกไปช่วยเหล่าทหาร"
ทาเกชิพาคาโอรุและพ่อของเค้ามาที่อุโมงกันภัยแล้วตัวของเขาต้องออกไปช่วยเหล่าทหารสู้รบกับศัตรู ทาเกชิลำลาคาโอรุและสัญญาว่าจะกลับมาให้ได้คาโอรุเป็นห่วงและไม่อยากให้ทาเกชิไป
เวลวผ่านล่วงเลยไปกว่า1ชั่วโมงคาโอรุสงสัยว่าทำไมทาเกชิยังไม่กลับมาบอกข่าวจึงออกไปด้วยตัวเอง
"คาโอรุจะไปไหนลูกมันอันตรายมากนะ"
"พ่อค่ะหนูขอโทษนะค่ะแต่หนูเป็นห่วงทาเกชิให้หนูไปหาเขานะค่ะพ่อ"
"แต่...."
พ่อของคาโอรุพยายามห้ามเขาไว้แต่ไม่ทันการคาโอรุรีบวิ่งอกไป่อน
"ทาเกชิ.....ทาเกชิ!นายอยู่ไหน"
"คาโอรุ อ้าาาาา"
"ทาเกชิ...!"
"อ...ออกมา...ทำ.....ไม.."
"นายห้ามเป็นอะไรน่ะทาเกชิ"
ทาเกชิเห็นลูกปืนกำลังเข้ามาหาคาโอรุจึงเอาตัวเองไปปกป้องไว้คาโอรุเสียใจร้องไห้ออกมาร้องขอความช่วยเหลือแต่กลับไม่มีใครได้ยินเสียงของเธอ
"คาโอรุ....ฉันขอโทษด้วยนะที่รับปากไม่ได้"
"ไม่ทาเกชิเธอต้องรอดนะทาเกชิเธอต้องรอด"
"ไม่คาโอรุ...ฉันไม่รอดแล้วดูแลตัวเองดีดีลาก่อนคาโอรุฉันรักเธอที่สุดจำไว้"
"ทาเกชิ!!!!!!!!!!!!!!!ไม่......นายฟืนขึ้นมาตื่นมาคุยกับฉันทาเกชิ..ทาเกชิอย่าจากไปแบบนี้ทาเกชิ.."
ฮืออออ คาโอรุร้องด้วยความเสียใจจนเธอสลบไปเมื่อสงครามสิ้นสุดคาโอรุก็เสียใจตั้งแต่วันนั้นและเธอยังคงคิดถึงทาเกชิอยู่ทุกวัน
คำๆนึงที่เธอจำมันมาตลอดคือคำว่า "ลาก่อน คาโอรุ"
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนิยายนี้ได้จบลงแล้วหากไม่ว่ากันจะขอแนะนำอีกสักเรื่อง
"ตำนานรักเเห่งชิลลา" เชื่อว่าหลายๆคนอาจจะชอบนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
"ไปสิลูกไป"
"คาโอรุ เธอกับพ่อหลบที่นี่ไปก่อนนะ"
"แล้วเธอจะไปไหน ทาเกชิ"
"ฉันจะต้องออกไปช่วยเหล่าทหาร"
ทาเกชิพาคาโอรุและพ่อของเค้ามาที่อุโมงกันภัยแล้วตัวของเขาต้องออกไปช่วยเหล่าทหารสู้รบกับศัตรู ทาเกชิลำลาคาโอรุและสัญญาว่าจะกลับมาให้ได้คาโอรุเป็นห่วงและไม่อยากให้ทาเกชิไป
เวลวผ่านล่วงเลยไปกว่า1ชั่วโมงคาโอรุสงสัยว่าทำไมทาเกชิยังไม่กลับมาบอกข่าวจึงออกไปด้วยตัวเอง
"คาโอรุจะไปไหนลูกมันอันตรายมากนะ"
"พ่อค่ะหนูขอโทษนะค่ะแต่หนูเป็นห่วงทาเกชิให้หนูไปหาเขานะค่ะพ่อ"
"แต่...."
พ่อของคาโอรุพยายามห้ามเขาไว้แต่ไม่ทันการคาโอรุรีบวิ่งอกไป่อน
"ทาเกชิ.....ทาเกชิ!นายอยู่ไหน"
"คาโอรุ อ้าาาาา"
"ทาเกชิ...!"
"อ...ออกมา...ทำ.....ไม.."
"นายห้ามเป็นอะไรน่ะทาเกชิ"
ทาเกชิเห็นลูกปืนกำลังเข้ามาหาคาโอรุจึงเอาตัวเองไปปกป้องไว้คาโอรุเสียใจร้องไห้ออกมาร้องขอความช่วยเหลือแต่กลับไม่มีใครได้ยินเสียงของเธอ
"คาโอรุ....ฉันขอโทษด้วยนะที่รับปากไม่ได้"
"ไม่ทาเกชิเธอต้องรอดนะทาเกชิเธอต้องรอด"
"ไม่คาโอรุ...ฉันไม่รอดแล้วดูแลตัวเองดีดีลาก่อนคาโอรุฉันรักเธอที่สุดจำไว้"
"ทาเกชิ!!!!!!!!!!!!!!!ไม่......นายฟืนขึ้นมาตื่นมาคุยกับฉันทาเกชิ..ทาเกชิอย่าจากไปแบบนี้ทาเกชิ.."
ฮืออออ คาโอรุร้องด้วยความเสียใจจนเธอสลบไปเมื่อสงครามสิ้นสุดคาโอรุก็เสียใจตั้งแต่วันนั้นและเธอยังคงคิดถึงทาเกชิอยู่ทุกวัน
คำๆนึงที่เธอจำมันมาตลอดคือคำว่า "ลาก่อน คาโอรุ"
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนิยายนี้ได้จบลงแล้วหากไม่ว่ากันจะขอแนะนำอีกสักเรื่อง
"ตำนานรักเเห่งชิลลา" เชื่อว่าหลายๆคนอาจจะชอบนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ