Sayonara Kaoru (ลาก่อน คาโอรุ)

คืนในความสงสัยซึ้งกันและกันทำให้ทั้งสองต่างกังวลว่าความรักเราสองนี้จะเป็นไปได้หรือป่าวสาวน้อยคาโอรุนั่งกอดเข่าอยู่ที่น่าละเบียงเหม่อมองดูท้องฟ้าที่ประกายไปด้วยดวงดาวที่ส่องตะกาลคิดถึงคำพูดที่ทาเกชิได้กล่าวไว้กับนางแต่ยิ่งคิดเท่าไรก็คิดได้แต่เพียงเขาคงแค่แกล้งเราเท่านั้นเองไม่มีอะไรหรอกส่วนตัวของทาเกชิก็กลัวว่าที่พูดไปนั้นอาจทำให้เขาไม่กล้าที่จะเข้าคุยกับคาโอรุอีก
 
เช้าแห่งความสดใสค่อยๆเปิดแสงอาทิตย์ค่อยๆขึ้น
เหลือเพียงแต่เด็ก2คนที่ยังคงไม่ตื่นใกล้เวลาเข้าโรงเรียนโดยที่ไม่มีใครปลุกเตือน
"เอิ่ม......เช้าแล้วหรอเนี่ย........ห้ะ!นี้มันใกล้เวลาเข้าโรงเรียนแล้วนี่หน่าตายแล้วฉันสายแล้วสิอ๊าย...."
ภายในบ้านแห่งความวุ่นวายกำลังเกิดขึ้นในขณะนั้น
"ซวยแล้วทำไมไม่มีใครปลุกผมเลยล่ะคราบบบบบบบบบ"
 
โอ๊ย!  ขอโทษครับ/ค่ะ
 
อ้าวทาเกชิ/อ้าวคาโอรุ
"นี่นายก็สายหรอ"
"ใช่ไปคาโอรุเดี๋ยวฉันไปส่ง"
"ขอบใจน่า"
นี่พวกเธอสองคนนะมานี่เลยยื่นตากแดงจนกว่าเขาจะปล่อยเข้าเรียนเข้าใจไหม
เสียงของคุณครูฝ่ายปกครองตักเตือนเด็กที่มาสาย
"เอิ่ม...ทาเกชิเรื่องเมื่อคืนนี่อ่ะเธอพูดจริงหรอ"
"เอ่อ...คือ...คือว่าฉัน......ฉัน"
"ฉันก็ชอบเธอเหมือนกันแหละ"
"จริงหรอคาโอรุ"
"จริงดิ"
"แย้....ดีใจที่สุดเลย"
สองมือโอบกอดสาวน้อยไว้แน่นหน้าตาของความสุขออกมาเต็มล้น
"ต่อไปนี้ฉันสัญญาจะไม่ถิ้งเธอไปไหนฉันสาบาน"
"ฉันก็จะไม่จากเธอไปไหนเหมือนกัน"
เด็กสองคนที่กำลังแสดงความรักซึ้งกันและกันและในวันนั้นเด็กสองคนก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขไม่มีอะไรที่จะห้ามไว้ได้
พวกเขาอยู่ด้วยกันจนเวลาล่วงเลยมา
 
 
                                   2ปีผ่านมา
 
 
 
 
 
 
 
โปรกติดตามต่อไปนะค่ะ