Sweet Hearts ใช่เธอหรือป่าว

นี่คงจะเป็นการมาเรียนวันที่สองของฉันที่โดนเรียกว่ายัยเฉิ่มทุกๆวัน จนฉันถึงขั้นเก็บไปฝันกันเลยทีเดียว นี่ฉันเฉิ่มตรงไหน ฉันก็แค่ใส่แว่นเหมือนอาม่าข้างๆบ้านเอง และก็แต่งตัวถูกระเบียบโรงเรียนมันน่าแปลกตรงไหน -..- หึ ฉันจะเปลี่ยนตัวเองให้คนพวกนั้นเรียกฉันว่ายัยเฉิ่มไม่ถูกเลย วันนี้แหละจะเป็นการมาเรียนที่ทุกคนต้องตกใจเพาะฉันเลือกที่จะใส่กระโปรงสั้นเหนือเข่า ปล่อยผมสีน้ำตาลของตัวเอง แว่นของฉันก็เลือกที่จะถอดมันออกแล้วหันมาใส่คอนแทคแทน 
ณ ทางเข้าโรงเรียน...                                                         เเซ่ดๆๆ สายตาทุกคู่หันมามองทางฉันโดยไม่ได้นัดหมายแล้วก็มีเสียงซุบซิบกันว่านี่เด็กใหม่หรอ ทำไมไม่เคยเห็นหน้าเลยอ่ะ หึ !! สงสัยจะได้ผลแฮะ ;p  
แต่ฉันก็ไม่สนใจหรกน่ะว่าใครจะนินทาหรืออะไรเพราะตอนนี้ฉันไม่ใช่ยัยเฉิ่มอีกต่อไป ฉันเดินตรงมาที่ห้อง A เกรด 11 เมื่อฉันเปิดประตูห้องทุกๆเสียงก็เงียบกันโดยไม่ได้นัดหมายฉันเลยเดินตรงไปเพื่อที่จะนั่งโต๊ะของตัวเองแต่ทว่ามีกลุ่มผู้ชายก็เดินเข้ามาหาฉัน"มาใหม่หรอจ่ะน้องสาว มานั่งกับพี่ไหมไปนั่งที่ยัยเฉิ่มแบบนั้นเดี่ยวเชื้อโรคติดน่ะจ่ะ" อีตาหน้าปลาไหลที่เดินเข้ามาคุยกับฉันพร้อมกับฉุดเเขนให้ฉันไปนั่งด้วย หึ เมื่อกี้ว่าอะไรน่ะ เชื้อโรคงั้นหรอ? เดี่ยวฉันหายเชื้อโรคเอง "หรอ จำยัยเฉิ่มที่พวกนายต้อนรับไม่ได้หรือไงหรือต้องทวนความจำ"
ฉันที่กำลังนั่งงับอารมณ์ของตัวเองไม่ให้มันพุ่งออกมาซ่ะก่อนที่จะเกิดเรื่อง ส่วนอีตาหน้าปลาไหลก็ถึงกับทำหน้าอึ้งกิมกี่ไปเลย ส่วนคนๆอื่นก็ถึงกับยกโทรศัพท์เก็บกันทันทีที่ฉันหันไปมอง นี่มันจะอะไรกันนักหน่าเนี้ยย -*- เฮ้ออ 
 
ในช่วงคาบเรียน...
อาจาร์ยที่สอนภาษาอังกฤษเดินเข้ามาก็เเนะนำนักเรียนอย่างงั้นอย่างงี้ยาวจนเกือบจะหมดคาบเรียน จนทำให้ฉันหลับไปได้หนึ่งตื่น โห๊ยย อาจาร์ยมาสอนหรือมาเล่าประสบการ์ณค่ะเนี้ยย 'o' 
พรืดด ! ประตูห้องเรียนถูกเปิดออกโดยผู้ชายคนหนึ่งที่ฉันเองเคยเห็นหน้ามาก่อน เฮ้ยย!! นั้นมันอีตาบ้าขี้เก๊กหนิ -[]-!่ มาเจออะไรตอนนี้เนี้ยย หันหน้าหนีดีกว่า "ขอโทดฮ่ะ อาจาร์ยที่มาช้า " นายขี้เก๊กที่อยู่หน้าประตูเอ่ยขึ้น 
"เข้ามาๆๆ มาช้าตลอดเลยน่ะนายไกด์" ฮ่ะ ไกด์ คนที่ยัยผู้หญิงผมทองนั้นพูดหรือป่าว เฮ๊ยย ไม่ใช่หรอกหน่าา ครืดด! เสียงเก้าอี้ที่อยู่ข้างๆฉันถูกลากโดยผู้ชายที่ฉันได้ไปเตะก้านคอมานั่นเอง แล้วอีตาบ้านั้นก็นั่งลงตรงข้างฉัน อะไรจะบังเอิญขนาดนี้เนี้ย เฮอะ -//- 
"นี่ เธอมาใหม่หรอชื่อไรอ่ะ สวยจังขอเบอร์ได้ป่ะ เราชื่อไกด์น่ะ" - - ฉันไปอยากรู้จักนายตอนไหนไม่ทราบย่ะ -*- 
"......"
"โหยย หยิ่งหรอเราปลอดภัยน่ะ เราไม่ทำไรเธอหรอก ^-^"่ ไม่ทำไรหรอ น้อยไปสิไม่ว่า อีตาบ้าลิงกัง
"อือออ" จะถามไรนักหน่าฟ่ะเนี้ยย เดี่ยวโบกหลับหรอก = =*
"แต่เดี่ยวน่ะ หน้าเธอมันก็คุ้นๆน่ะ เราเคย..รู้จักกันมาก่อนไหม?"นั่นไง
"เอ่อ ไม่นี่ฉันเคยรู้จักนายเมื่อกี้เอง แฮร์ๆๆๆ:] " โหยย เกือบไปแล้วไงหล่ะ 
"แต่ว่าฉันจำหน้าเธอได้น่ะ ไม่ผิดแน่ "
".........."
"เธออ!! ใช่ เธอแน่ๆ ยัยเฉิ่มขาโหด 0[]0 หึ เจอจนได้น่ะยัยตัวแสบคิดว่าจะหนีฉันพ้นซ่ะอีก นี่เปลี่ยนแปลงตัวเองแล้วนี่ก็...สวยดีน่ะ เเต่เธอมันก็บ้าพลังอยู่ดีนั่นแหละ"
"นี่!! นายว่าไงน่ะ อยากโดนเหมือนครั้งนั้นใช่ไหม"ฉันยืนขึ้นเตรียมท่าที่จะเตะนายหมอนี่อีกครั้ง แต่ทว่าหมอนี่ดันรู้ทันเลยหลบมายืนอยู่ข้างหลังฉัน เอ๊ยย นี่มันจะใกล้เกินไปแล้วน่ะ "จุๆๆ ฉันรู้ทันเธอหรอกหน่าว่าเธอคิดจะทำอะไร แต่ฉันไม่ยอมโดนครั้งที่สองเเน่ " จ๊วบบ!! 0.0 เห้ยย นี่กล้าหอมแก้มฉันเลยหรอ นายตายเเน่ "นะนี่นาย -//-  หึ๊ยยย ตายซ่ะเถอะ อีโรคจิต" ปั๊กก!! ฉันต่อยไปที่หน้าอันหล่อเหลาของอีตาไกด์นั่น หึ อยากลองดีกับฉันเองน่ะ หึ๊ยย
"เลิกถ่ายได้หรือยัง! ไม่งั้นฉันจะเอาไปทิ้งลงคลองให้ปลาเอาไปเล่นไลน์แทนเลยหนิ - - " ฉันที่โมโหจนพาลไปที่ทุกคน จนไม่อาจระงับอารมณืตัวเองได้จึงลุกขึ้นไปสูดอากาศซ่ะหน่อย อยู่ตรงนี้เเล้วฉันอยากกระทืบอีตายนี่ให้ตายไปข้างเลย หึ๊ยย !! 
 
 
โป๊กก! โอะ ไรฟ่ะเนี้ยย "เป็นไรไหมคับ ขอโทดแทนเพือนผมด้วยน่ะ พอดีว่ามันไม่ทันเห็นว่าคุยกำลังเดินออกมาจากห้อง " 
"เอ่ออ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พอดีว่าฉันก็ไม่ทันระวังด้วย"
"แล้วนี่คุณจะไปไหนหรอคับ"
"ก็กะว่าจะไปสูดอากาศสักหน่อยอ่ะค่ะ แล้วนี่คุณ.."
"อ๊ออ ผมลืมแนะนำตัวไปเลย ผมชื่อ เมฆ คับเเล้วคุณ.."
"ฉันชื่อ เบลล์ ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักน่ะค่ะ"
"เช่นกันน่ะคับ ^^"
"งั้นฉันขอตัวน่ะค่ะ "
"คับ ผมหวังว่าเราจะเจอกันอีกน่ะคับ "
"ค่ะ " สนทนาของฉันเเละเมฆก็จบลงตรงนั้น นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันทำไมวันนี้เจอแต่เรื่องแปลกๆคนแปลกๆ แต่นี่สิน่ะที่เขาว่ากันว่า เจอเรื่องร้ายๆมาจะเจอสิ่งดีตามมาเหมือนกัน แต่ก็ยังดีน่ะที่ฉันได้เจอคนปกติกับคนอื่นเขาบ้าง....