ด้ายแดงคล้องใจนายตัวแสบ
6.8
เขียนโดย baboo
วันที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 19.05 น.
6 chapter
4 วิจารณ์
8,300 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 23.05 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) แรกเจอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเห้อยัยโยชิ เลิกคิดถึงอีตาบ้านั่นสักทีเหอะ จะคิดถึงคนที่ทำร้ายเราทำไม เราต้องอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงได้แล้ว
"ก๊อกๆๆๆ ลูกๆๆตื่นๆๆๆ เดี่ยวนี้เลยจะให้แม่ปลุกดีๆหรือจะให้พังประตูเข้าไป " แม่
เสียงแม่ตะโกนเข้ามาอย่างเอาเป็นเอาตาย อย่างกับจะพังประตูเข้ามาให้ได้
"ค่าแม่ ตื่นนานแล้ว แม่ก็ปลุกอย่างกับเด็กๆไม่เคยเปลี่ยน หนูอาบนํ้าและจะลงไปแล้ว" โยชิ
เสียงฝีเท้าแม่เดินจากไปอย่างช้าๆ สงสัยจะรีบไปเตรียมของให้เราแน่ๆ แต่เอ๊ะวันนี้มันเปิดเรียนวันแรกหนิ เห้อ ขี้เกียจจังเลย ทำไมสาวน้อยน่ารักอย่างชั้นต้องไปเรียนหนังสือด้วยเนี่ย เห้อน่าเบื่อ เลิกคิดบ้าบออาบนํ้าแต่งตัวดีฝ่า หยิบชุดเครื่องแบบลายสก๊อตดูก็รู้ ว่าเป็นนานาชาติ ทำไมชั้นต้องเรียน โรงเรียนราคาแพงขนาดนี้เนี่ย บ้านเราก็ไม่ค่อยมีเงินเยอะขนาดนั้นชั้นล่ะไม่เข้าใจแม่เลยจริงๆ รีบไปหาแม่นางดีกว่าเดี่ยวแม่นาง นายแม่จะทรงโกรธ
"แม่ๆมีอะไรกินบ้างเนี่ย" โยชิ
"มีเท่าที่เห็น รีบกิน รีบๆไป " แม่
"เดี๋ยวๆๆ แม่หนูถามไรก่อนหนูสงสัยมากเลย ที่ไม่มีใครจริงใจกับหนู หนูคบกับใครก็ต้องเลิกกันทุกราย เป็นเพราะคำสาปด้ายแดงบ้าบอนั่นจริงๆหรอ ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ ทำไมอะแม่ ทำไมต้องเป็นหนู หนูผิดอะไร ทำไมต้องมีคำสาป บางทีหนูเจอคนที่หนูรักเค้า จนป่านนี้หนูก็ยังลืมเค้าไม่เคยได้เลย เพราะคำสาปนี้เองเหรอ ทำให้หนูไม่เคยเจอรักแท้" โยชิ
"มาดราม่าใส่แม่ซะงั้น แม่ยังเล่าให้ลูกฟังไม่ได้หรอกนะว่าทำไมลูกต้องโดนคำสาปบ้าบอนั่นยังไม่ถึงเวลา ส่วนลูกอย่าไปจมปักกับอดีตเลย ถ้ามีคนที่รักลูกจริงๆต่อให้เค้าซวยแค่ไหนเค้าก็จะไม่ยอมทิ้งลูกไป เชื่อแม่นะทุกอย่างมันถูกลิขิตไว้แล้ว ลูกอย่าโทษตัวเองและโชคชะตา"แม่
ชั้นได้แต่นิ่งเงียบ แต่นํ้าตาก็กลั้นไม่อยู่จริงๆ กินข้าวไปกับนํ้าตาที่ไหลรินอาบสองแก้ม แม่พูดก็ถูกแต่หนูจะต้องเจ็บแบบไม่ทราบสาเหตุแบบนี้อ่ะเหรอเพราะอะไรกัน แต่ในเมื่อหนูจะเริ่มใหม่หนูจะไม่ย้อนกลับไปคิดเรื่องเดิมๆอีกแล้ว ชั้นเงยหน้าขึ้นพร้อมปาดนํ้าตา " แม่ค่ะ หนูเชื่อว่าทุกอย่างมีเหตุผลเสมอหนูรอวันที่แม่เล่าทุกอย่างที่เป็นความจริงให้หนูได้เข้าใจหนูไปก่อนนะแม่ " โยชิ
โยชิเอ้ยสู้ตายเว้ย เห้อ รีบเดินไปโรงเรียนดีกว่า ระหว่างที่เดินทางโยชิก็ไปเจอผู้ชายคนนึงเขาหล่อมากมากซะจนเขาหน่ะเป็นนายแบบได้เลย แต่ภาพที่เจอคือเขาและเธอกำลังจูบกันอย่างดูดดื่มไม่แคร์สายตาใครในซอกหลืบที่เขาคงไม่คาดว่า จะมีคนมาพบเห็น หนอยอีตานี่เรียนโรงเรียนเดียวกับเราทำไมยังกล้า นะ ทนไม่ได้ได้จริงๆ
"นี่นายๆ หน้าตาก็ดีทำไมทำกิริยาแบบนี้ ไม่อายคนเขาหรอ ส่วนเธอ น่าไม่อายนะ "โยชิ มองทั้งคู่ด้วยสายตาเหยียดหยาม
"เธอเอาเงินไป ชั้นหมดอารมณ์กับเธอละ เคลียร์กับยัยนี่เอาเองละกัน" บุรุษนิรนาม
____________________________________________________
ดีจ้า สนุกกันไหมเอ่ยตอนหน้ามาดูกัน ว่าโยชิของเราจะโดนตบเลือดสาดหรือเปล่า แล้วผู้ชายคนนั้นจะเป็นใครกันแน่ ไว้จะอัพให้นะ ช่วยคอมเม้นหน่อยนะจ๊ะจะได้รู้ว่ามีคนติดตาม ถ้าอยากรู้ว่าทำไมโยชิที่โดนต้อคำสาปช่วยติดตามกันถึงตอนจบนะ
"ก๊อกๆๆๆ ลูกๆๆตื่นๆๆๆ เดี่ยวนี้เลยจะให้แม่ปลุกดีๆหรือจะให้พังประตูเข้าไป " แม่
เสียงแม่ตะโกนเข้ามาอย่างเอาเป็นเอาตาย อย่างกับจะพังประตูเข้ามาให้ได้
"ค่าแม่ ตื่นนานแล้ว แม่ก็ปลุกอย่างกับเด็กๆไม่เคยเปลี่ยน หนูอาบนํ้าและจะลงไปแล้ว" โยชิ
เสียงฝีเท้าแม่เดินจากไปอย่างช้าๆ สงสัยจะรีบไปเตรียมของให้เราแน่ๆ แต่เอ๊ะวันนี้มันเปิดเรียนวันแรกหนิ เห้อ ขี้เกียจจังเลย ทำไมสาวน้อยน่ารักอย่างชั้นต้องไปเรียนหนังสือด้วยเนี่ย เห้อน่าเบื่อ เลิกคิดบ้าบออาบนํ้าแต่งตัวดีฝ่า หยิบชุดเครื่องแบบลายสก๊อตดูก็รู้ ว่าเป็นนานาชาติ ทำไมชั้นต้องเรียน โรงเรียนราคาแพงขนาดนี้เนี่ย บ้านเราก็ไม่ค่อยมีเงินเยอะขนาดนั้นชั้นล่ะไม่เข้าใจแม่เลยจริงๆ รีบไปหาแม่นางดีกว่าเดี่ยวแม่นาง นายแม่จะทรงโกรธ
"แม่ๆมีอะไรกินบ้างเนี่ย" โยชิ
"มีเท่าที่เห็น รีบกิน รีบๆไป " แม่
"เดี๋ยวๆๆ แม่หนูถามไรก่อนหนูสงสัยมากเลย ที่ไม่มีใครจริงใจกับหนู หนูคบกับใครก็ต้องเลิกกันทุกราย เป็นเพราะคำสาปด้ายแดงบ้าบอนั่นจริงๆหรอ ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ ทำไมอะแม่ ทำไมต้องเป็นหนู หนูผิดอะไร ทำไมต้องมีคำสาป บางทีหนูเจอคนที่หนูรักเค้า จนป่านนี้หนูก็ยังลืมเค้าไม่เคยได้เลย เพราะคำสาปนี้เองเหรอ ทำให้หนูไม่เคยเจอรักแท้" โยชิ
"มาดราม่าใส่แม่ซะงั้น แม่ยังเล่าให้ลูกฟังไม่ได้หรอกนะว่าทำไมลูกต้องโดนคำสาปบ้าบอนั่นยังไม่ถึงเวลา ส่วนลูกอย่าไปจมปักกับอดีตเลย ถ้ามีคนที่รักลูกจริงๆต่อให้เค้าซวยแค่ไหนเค้าก็จะไม่ยอมทิ้งลูกไป เชื่อแม่นะทุกอย่างมันถูกลิขิตไว้แล้ว ลูกอย่าโทษตัวเองและโชคชะตา"แม่
ชั้นได้แต่นิ่งเงียบ แต่นํ้าตาก็กลั้นไม่อยู่จริงๆ กินข้าวไปกับนํ้าตาที่ไหลรินอาบสองแก้ม แม่พูดก็ถูกแต่หนูจะต้องเจ็บแบบไม่ทราบสาเหตุแบบนี้อ่ะเหรอเพราะอะไรกัน แต่ในเมื่อหนูจะเริ่มใหม่หนูจะไม่ย้อนกลับไปคิดเรื่องเดิมๆอีกแล้ว ชั้นเงยหน้าขึ้นพร้อมปาดนํ้าตา " แม่ค่ะ หนูเชื่อว่าทุกอย่างมีเหตุผลเสมอหนูรอวันที่แม่เล่าทุกอย่างที่เป็นความจริงให้หนูได้เข้าใจหนูไปก่อนนะแม่ " โยชิ
โยชิเอ้ยสู้ตายเว้ย เห้อ รีบเดินไปโรงเรียนดีกว่า ระหว่างที่เดินทางโยชิก็ไปเจอผู้ชายคนนึงเขาหล่อมากมากซะจนเขาหน่ะเป็นนายแบบได้เลย แต่ภาพที่เจอคือเขาและเธอกำลังจูบกันอย่างดูดดื่มไม่แคร์สายตาใครในซอกหลืบที่เขาคงไม่คาดว่า จะมีคนมาพบเห็น หนอยอีตานี่เรียนโรงเรียนเดียวกับเราทำไมยังกล้า นะ ทนไม่ได้ได้จริงๆ
"นี่นายๆ หน้าตาก็ดีทำไมทำกิริยาแบบนี้ ไม่อายคนเขาหรอ ส่วนเธอ น่าไม่อายนะ "โยชิ มองทั้งคู่ด้วยสายตาเหยียดหยาม
"เธอเอาเงินไป ชั้นหมดอารมณ์กับเธอละ เคลียร์กับยัยนี่เอาเองละกัน" บุรุษนิรนาม
____________________________________________________
ดีจ้า สนุกกันไหมเอ่ยตอนหน้ามาดูกัน ว่าโยชิของเราจะโดนตบเลือดสาดหรือเปล่า แล้วผู้ชายคนนั้นจะเป็นใครกันแน่ ไว้จะอัพให้นะ ช่วยคอมเม้นหน่อยนะจ๊ะจะได้รู้ว่ามีคนติดตาม ถ้าอยากรู้ว่าทำไมโยชิที่โดนต้อคำสาปช่วยติดตามกันถึงตอนจบนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ