Awokened from a nightmare
เขียนโดย 
Craig
วันที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 13.37 น.
แก้ไขเมื่อ 9 มกราคม พ.ศ. 2559 17.21 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) เพื่อนใหม่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ7:45 PM.
เครก ทานอาหารเสร็จ ก็เดินออกมาที่หน้าบ้าน ก่อนจะเดินขึ้นรถไป เขาต้องทำความรู้จักกับเพื่อน
นักเรียนคนอื่นๆ และ ต้องแนะนำตัว ที่หน้าชั้นเรียน และต้องทำอะไรอีกมากมายทำกิจกรรมนู่นนี่นั่น
อีกมากมาย และเมื่อคืนทำให้เขาฝันถึงเรื่องแปลกประหลาด ชายใส่สูทไม่มีหน้ากำลังใช้หนวดหมึกสีดำ
ของเขาทิ่มแทงเข้าที่ตัวเขาก่อนจะสะดุ้งตื่นขึ้นมาจากความฝัน แล้วหลังจากนั้นก็นอนไม่หลับอีกจนถึง
ตี 3 ขอบตาคล้ำเล็กน้อย เขาเดินลงจากรถ ก่อนจะพูดกับพ่อว่า
"ผม...ไปก่อนนะครับ"
"อืม โชคดีนะเครก"
เขาเดินเข้าไปในโรงเรียนท่ามกลางสายตาของคนอื่นๆ ก่อนจะเดินไปทางครูประจำห้อง
เธอกวักมือเรียก แล้วพาเดินชมโรงเรียน
"ที่นี่มีการสอนขั้นมาตราฐาน และมีสิ่งอำนวยความสะดวกมากมาย....อะ เดี๋ยวนะจ๊ะ"
ครูหันไปรับโทรศัพท์ ก่อนที่เธอจะบอกเด็กผู้ชายวัยเดียวกับเขามา
"ทวีค ช่วยพาเขาชมรอบๆโรงเรียนด้วยนะจ๊ะ พอดีครูเอ่อ ต้องทำธุระน่ะจ้ะ"
"อ่า ครับ"
เด็กชายคนนั้นหันมามองเขา ก่อนจะพูดขึ้นมาว่า
"สวัสดี ฉันชื่อ ทวีค (Tweek) ยินดีที่ได้รู้จัก"
ทวีคยื่นมือมา ทำความรู้จักก่อนที่ เครกจะยื่นมือตอบกลับ
"อืม...."
"แล้วนายชื่ออะไรเหรอ?"
"เครก...."
เขาพูดออกมาแต่เบาเกินไป
"อ...อะไรนะ?"
"ฉันชื่อ....เครก"
"อ่า ฉันไม่ได้ยินน่ะ "
"ฉันชื่อเครกกกกก!!!!!!"
"•••••••"
เครกตะโกนออกสุดเสียง ก่อนจะได้ยินเสียงหัวเราะของคนรอบข้าง ทำให้เขาเริ่มหมดความมั่นใจ
ลงทุกที
"โอเค! งั้นฉันจะพานายดูรอบๆโรงเรียนเอง!"
"อืม..."
19 นาทีต่อมา.....
พวกเขาเดินเข้ามาภายในห้องเรียน ก่อนที่ทวีคจะนั่งลง วันนี้เขาต้องรับการบ้านไปทำทุกวิชา
เพราะเข้ามากลางเทอม มันเป็นอะไรที่หนักสมองมากที่ต้องมานั่งปั่นการบ้าน เครกยืนมองหาโต๊ะ
ทวีคจึงพูดขึ้นมาว่า
"มานั่งตรงนี้ก็ได้ "
ทวีคชี้โต๊ะว่างทางซ้ายข้างๆโต๊ะของเขาให้กับเครก ก่อนที่เครกจะเดินไปนั่ง แล้ววางกระเป๋าลงที่เก้าอี้
แต่ที่ทำให้รู้สึกอึดอัดก็คือ ทุกคนเอาเเต่กระซิบเรื่องของเขา อยู่ไกลแบบนี้เขาก็ได้ยินเหมือนกัน
พวกนั้นว่าเขาเป็น แวมไพร์ ปีศาจ น่าเหลวไหลทั้งเพ !
"อย่าไปสนพวกผู้หญิงเลย เป็นแบบนี้ทุกคน ฉันก็โดยเอาไปเม้าท์บ่อยๆ"
ทวีคบ่นเล็กน้อย
"พวกนั้นพูดถึงนาย....ยังไงเหรอ?"
"หาว่าฉันเป็นคนที่ทำให้เเรนดี้ตกจากต้นไม้จนเเขนหักน่ะสิ ทั้งๆที่ฉันอยู่ในห้องเรียนกับพวกเธอเเท้ๆ"
"อ้อ...."
"จริงสิ! เราน่าจะเป็นเพื่อนกันนะ เหมือนนายเป็นที่ทำความรู้จักไม่เป็นเลย"
เครกหรี่ตาลงเล็กน้อย
"ฉันไม่เคยมีเพื่อนเลย....เพราะทำความรู้จักไม่เป็น...พูดในสิ่งที่คนอื่นไม่เข้าใจ....จนทุกคนไม่ชอบฉัน"
"อย่างงั้นสินะ....อืมม...งั้นนายเป็นเพื่อนกับฉันมั้ยล่ะ"
"นายไม่เกลียจฉันเหรอ...เหมือนคนอื่นๆ"
"ไม่ ๆ เป็นเพื่อนกันต้องยอมรับกันได้ทุกอย่างสิ"
ตอนนั้น ... เขารู้สึกดีใจ มาก...มากที่สุดเลยล่ะ...เกิดมาเพิ่งเคยมีเพื่อนครั้งแรก!
ทวีคมีนิสัย เป็นกันเอง ตลก แต่บางทีมีมุมเศร้าบ้างน่ะนะ....
"เพื่อน"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
