Dream Diary

เขียนโดย AunlockKeyCoolness

วันที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 13.41 น.

2 ตอน

0 วิจารณ์

4,604 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 มกราคม พ.ศ. 2559 13.46 น. โดย เจ้าของนิยาย

2) คำสาป

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เรื่องนี้ถูกบันทึกเมื่อวันที่ 16/07/58

อัญตื่นขึ้นมาในห้องที่ไม่รู้จักมันเป็นห้องนอนและมารู้ทีหลังว่าเป็นหอพักสำหรับนักเรียนแต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไรและมีความรู้สึกว่าทุกๆวันต้องไปโรงเรียน แต่มาวันนี้ก็มีใครคนหนึ่งเดินมาบอกระหว่างทางที่ไปโรงเรียนตรงนั้นมีโต๊ะไม้หินอ่อนอยู่เขาบอกว่าอาจารย์บอกให้ไปอีกทางเขาชี้ไปข้างหลังมันเป็นทางที่อัญไม่เคยไปและไม่คิดจะไปด้วยเพราะอัญรู้มาว่าทางนั้นไม่เคยมีใครกลับมาได้เลยซักคน อัญไม่คิดอะไรมากมายแต่ก็เดินไปพร้อมกับเพื่อนที่มาจากไหนไม่รู้อีก 1 คนพอเดินมาซักพักรอบๆก็เริ่มมีต้นไม้มากขึ้นเหมือนอยู่ในป่าและไม่นานอัญกับเพื่อนก็เดินมาเจอกับลานกว้างที่มีป่าล้อมรอบ ตรงซ้ายมือมีโต๊ะไม้ตั้งอยู่ ทางขวามีต้นไม้ต้นใหญ่และที่เด่นยิ่งกว่าก็คือบ้านไม้ที่โคตรโทรมมีลักษณะเหมือนมีบันไดให้ปีนขึ้นแต่ก็พังไปแล้ว ตัวไม้เป็นสีเทาๆดำๆและมีผ้าขาดๆสีขาวที่เปื้อนฝุ่นมาหลายปีใช้แทนประตูปลิวไปปลิวมา

อัญเดินมาหยุดอยู่ตรงนั้นและเพื่อนก็เริ่มปีนขึ้นไปข้างบนนั้นและยื่นมือมาให้ อัญจับมือเอาไว้และร่างถูกดึงขึ้นไปอย่างกับมีคนมายกตัว อัญสะบัดมือเพื่อนออกทันทีและเขาก็มองแบบงงๆ จู่ๆเพื่อนอัญก็บอกว่าบ้านหลังนี้มีคนที่เข้ามาและกลับออกไปไม่ได้อยู่หลายคนบางทีเราอาจจะต้องอยู่ที่นี่ก็ได้นะ อัญแกล้งทำเป็นเมินกับคำพูดนั้น เราเดินเข้าไปในบ้านมันแคบมากแค่เดินผ่านผ้าสกปรกตอนแรกไปก็สุดทางแล้ว มันเป็นห้องโล่งๆที่มีแต่ฝุ่นและแสงเล็ดลอบเข้าเล็กๆน้อยๆ ตรงหน้ามีอะไรบางอย่างวางอยู่อัญคิดยังไงก็ไม่รู้ดันเดินไปหยิบมาเฉย

แทนที่จะเดินกลับได้แล้วอัญเหลือบไปเห็นรถพังๆคันหนึ่งที่จอดแบบหันหน้าไปทางป่าและหันประตูมาทางเดิน มันจอดขวางทางเดินต่อไปที่อัญนึกไม่ออกว่าอีกฟากหนึ่งเป็นอะไร ด้วยความอยากลองอัญเดินเข้าในรถแต่ก็ต้องนั่งลงบนเบาะและคลานไปทีละนิดระหว่างนั้นก็มีดินมาปิดทางอัญใช้เท้ายันให้มันออกไปจนขาทะลุไปอีกฝั่งพอมันหมดก็เห็นโครงกระดูกของมนุษย์ที่ใส่เสื้อผ้าขาดหลุดลุ่ย มันเริ่มขยับเล็กน้อยและเริ่มเคลื่อนไหว อัญตกใจใช้เท้าเตะเพื่อนให้ออกไปจากรถและรีบพากันวิ่งกลับไปพอวิ่งมาถึงลานกว้างเดิมก็เจอคนที่บอกให้มาทางนี้นั่งอยู่ตรงโต๊ะไม้นั่น อัญวิ่งไปหาเขาและกำลังจะเล่าทุกอย่างให้ฟังแต่เขาก็คว้าแขนอัญขึ้นมาในท่าหงายมือ อัญกำอะไรบางอย่างเอาไว้ตลอดเวลาพอแบมือออกก็พบว่ามีเหรียญอยู่ในมือ 2 เหรียญเป็นเหรียญทองคำสวยงาม เขาหยิบไปและเอามาวางเป็นมุมที่ตอนนี้มี 3 เหรียญซะงั้น พื้นดินมีเหมือนรอยสลักเหมือนเขตอาคมวงกลมและตรงกลางเป็นดาวกับวงแหวน ฟ้าเริ่มมืดลงและมีควันสีดำออกมาลอยอยู่เต็มไปหมด เขาบอกว่าไม่ต้องกลัวไม่ต้องวิ่งหนีรีบส่งเขาไปสู่สุขติและให้อัญกับเพื่อนล่อโครงกระดูกที่ตามมาให้มาอยู่ตรงกลางและรีบไปยืนตรงจุดที่มีเหรีญวางอยู่ อัญทำตามแบบไม่ลังเลและมีแสงจ้าขึ้นมาอัญลืมตาขึ้นมาอีกทีก็พบว่าตอนนี้ไม่มีควันนั่นหรือโครงกระดูกแสงแดดเริ่มสาดส่องอีกครั้งพร้อมกับมีคนๆเดิมยืนอยู่ตรงนั้น 3 คน คนแปลกๆคนนั้นเขากล่าวขอบคุณและอัญกับเพื่อนก็คิดจะเดินกลับไปที่หอพอคิด ก็ตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่ทันที