ยัยตัวร้ายกับนายไร้ส้ม

เช้าของวันถัดมา"ตะวันขา ตะวัน"เสียงตะโกนโหวกเหวกอยู่หน้าบ้านปลุกแพมนภัสซึ่งกำลังนอนอย่างมีความสุข"โอ๊ย!ใครมาเสียงดังอะไรแต่เช้าเนี่ย"แพมนภัสลุกขึ้นจากเตียงขยี้หู ขยี้ตาก่อนจะลุกออกมากน้าบ้าน "ตะวันขา ตะวันอยู่ไหมเอ่ย"เสียงตะโกนแจ้วๆยังไม่หยุด"นี่ เธอมาแหกปากอะไรแต่เช้าเนี่ยไม่มีใครอยู่หรอก"แพมนภัสตะโกนด่าอย่างลำคาญ "เช้าอะไรกันยะนี่มัน จะเที่ยงอยู่แล้ว "หญิงสาวตอบกลับ"แล้วนี่เธอเป็นใคร อ๋อ!สงสัยจะเป็นคนใช้คนใหม่ละซิ ถึงไม่รู้จักฉัน"

   "เธอเป็นใครทำไมฉันต้องอยากรู้จักไม่ใช่ญาติฝ่ายไหนของฉันนี่"          แพมนภัสตอบกลับ

   "นี่เธอ"หญิงสาวทำหน้าไม่พอใจ"รู้ไหมว่าพ่อฉันเป็นใคร"

  "ฉันไม่ใช่แม่เธอนี่ จะได้รู้ว่าพ่อเธอเป็นใคร "แพมนภัสะดยียวนจนอีกฝ่ายเริ่มทำหน้าบึ้งแล้ว"อยากรู้ว่าพ่อเธอเป็นใครก็กลับไปถามแม่เธอโน่น"

 "ฉันจะบอกใหเอาบุญนะ ฉันชื่อ ซินดี้เป็นลูกสาวคนเดียวของเสี่ยทรงธรรมผู้มีอิทธิพลแถวนี้"ซินดี้บอกแพมนภัสนิ่งไปครู่หนึ่ง

"ฉันไม่ได้อยากรู้สักหน่อยว่าพ่อเธอเป็นใครบอกทำมะ"แพมนภัสบอก

"ฉันก็บอกเผื่อเอาไว้ไง เธอจะได้เจียมตัวหน่อยและอีกไม่นานฉันก็จะได้มาเป็นคุณนายที่นี่ระวังตัวไว้เถอะฉันจะให้ตะวันไล่เธอออก"

"กลัวตายหละแน่จริงก็ไปบอกเลยดิ ตอนนี้เลยดูซิว่านายตะวันจะกล้าไล่ฉันไหม"แพมนภัสท้าทาย

"นี่!อย่ามาท้าฉันนะ"ขณะที่ทั้งสองกำลังเถียงกันอยู่รัสตะวันก็กลับมาจากไร่พอดี"มีอะไรกันเหรอครับคุณซินดี้"รัสตะวันถามขึ้น

"ก็ยายคนนี้นะสิคะ พูดจากวนประสาทซินดี้ไม่เคารพเจ้านายเลยคนใช้ไหมของคุณใช่ไหมคะไล่มันออกเลยค่ะ"ซินดี้บอกพร้อมชี้ไปทางแพมนภัสซึ่งทำหน้ายียวนอยู่บนบ้าน

"ดูมันทำหน้าสิ ไล่มันออกเลยนะไม่งั้นซินดี้ไม่ยอม"ซินดี้โวยวายใหญ่

รัสตะวันหันไปมองแพมนภัสด้วยสายตาดุๆ"ผมว่าเราไปทางโน้นกันดีกว่านะครับ"รัสตะวันพูดพร้อมกับจูงมือซินดี้ไป"แต่ว่า"ซินดี้พยายามจะขัดแต่ต้องไปอย่างไม่พอใจ

"ยายนั่นเป็นใครกันคะทำไมคุณถึงไม่ไล่มันออกแถมยังไม่ว่าอะไรมันสักคำเลย"

"ผมคงว่าอะไรเขาไม่ได้หรอกครับ เพราะนั่นคือคุณแพมนภัสหลานสาวแท้ๆของคุณปู่ทัศนัยครับ"

"หลานสาวของคุณปู่เหรอค่ะ"ซินดี้นิ่งไปพักหนึ่ง

        ทางด้านแพมนภัสก็กำลังยืนทำหน้าหงิกอยู่ที่บนระเบียงบ้าน

"คิดอะไรอยู่เหรอจ๊ะลูกพี่"จ้อนซึ่งกำลังเดินขึ้นมาถามขึ้น

"เปล่า ฉันแค่อารมณ์เสียนิดหน่อย"

"ใครทำให้ลูกพี่อารมณ์เสียแต่เช้าเนี่ย"

"ก็ยายแม็กกาซินแฟนของนายตะวันไง"แพมนภัสตอบ จ้อนหัวเราะเบาๆ

     "เขาชื่อคุณซินดี้ไม่ใช่เหรอจ๊ะ"

   "ยายแม็กกาซินนั่นแหละถูกแล้ว คนอะไรแต่งตัวอย่างกับในกนังสือแม็กกาซีน"แพมนภัสบอกเพราะเคยแอบเห็นพี่สาวอ่านอยู่บ่อยๆ