นายตัวร้าย กับ ยัยสุดแสบ
เขียนโดย Zane
วันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 11.45 น.
แก้ไขเมื่อ 7 มกราคม พ.ศ. 2559 23.46 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ชดใช้..
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันนี้สดชื่นดีจริงๆ เป็นวันที่ดีมากๆ อากาศก็แจ๋มใส แต่ก็ไม่รู้ว่ามีอะไรดลใจให้เอมินึกถึงคำพูดของเนคอนขึ้นมากซะได้
( "พรุ่งนี้หลังเลิกเรียนมาเจอฉัน ...ไม่งั้นไม่จบแน่" )
(เป็นคำขู่สินะ! คิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่มาจากไหนกัน! แต่ถึงยังไงฉันก็ตัดสินใจแล้วว่าจะไปให้มันจบๆ อื้มๆๆๆ ^^ ไม่ต้องคิดอะไรมากเเล้วรอจนกว่าจะเลิกเรียนก็พอ...)
หลังเลิกเรียนวันนั้น.. บนดาดฟ้าตึกเรียน.. เอมิมองหาเนคอนแล้วก็เจอเขานอนเอาหนังสือปิดหน้าท่าเดิมเหมือนเมื่อวาน
".....ไง" เอมิเธอได้เริ่มทักทายก่อน
"........" เงียบ
"........" เงียบบ้าง
"........" ยังเงียบอยู่
"นี่นาย!! เรียกให้ฉันมาแท้ๆ อย่าทำเมินสิ!!" เธอเริ่มหงุดหงิดนิดหน่อย
"........" ยังไม่มีสัญญาณใดๆ
"ถ้าไม่มีอะไร งั้นฉันกลับนะ" (กวนประสาทชะมัดเลย! เอ๋... หรือว่าจะหลับ?) ด้วยความสงสัยเธอเลยค่อยๆนั่งแล้วหยิบหนังสือที่ปิดหน้าเขาไว้ออกเบาๆ .......(โอ๊ะ! เขาหลับอยู่จริงๆด้วยเเฮะ) แล้วจู่ๆเขาก็ลืมตาขึ้นมาโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว
"ตะ.....ตกใจหมด!" เอมิพูดพลางกุมหัวใจไปพลาง
"เธอเป็นพวกโรคจิตด้วยรึไง ....มาจ้องคนกำลังหลับแบบนี้"
"ก็นายเรียกฉันมาไม่ใช่หรอ? ฉันเรียกแล้วนะ ก็นายไม่ยอมตอบ"
"เธอจะลักหลับฉันใช่ไหม? ยัยโรคจิต" เขาพูดพลางจ้องหน้าเธอเขม่ง
"เห้.... >///< จะบ้าหรอ ฉันก็แค่สงสัยว่าทำไมนายไม่ยอมตอบ แค่คิดว่าหลับรึเปล่า" (ใครกันที่โรคจิตคิดว่าฉันจะลักหลับเนี่ยนะ บ้าเกินไปแล้วหมอนี่ ให้ตายเถอะวันที่สดใสของฉันชักจะไม่สดใสซะเเล้วสิ แล้วนี่ฉันต้องมาเล่นสงครามประสาทกับหมอนี่อีกนานไหม? เป็นคนเรียกฉันมาแท้ๆ เขาต้องการอะไรกันเเน่ เอาเป็นว่าถามไปตรงๆจะง่ายกว่านะ)
"นี่นาย... ที่เรียกให้ฉันมามีอะไรรึไง กับอิแค่วิ่งชนอย่าทำให้เป็นเรื่องได้ไหม? นายต้องการอะไร" (ถามไปตรงๆซะเลย)
"ก็ไม่มีอะไร เธอก็แค่ต้องชดใช้ ทั้งเรื่องชนฉันแล้วก็เรื่องที่จ้องจะลักหลับฉันเมื่อกี้ด้วย"
(เอ๋.... หมอนี่วางแผนไว้ใช่ไหมเนี่ย? อยู่ดีๆมาเพิ่มข้อหาให้ฉันซะงั้น ง่ายๆแบบนี้เลย)
"นายพูดไม่รู้เรื่องรึไง เรื่องเมื่อวานฉันก็ขอโทษไปแล้ว ส่วนของเมื่อกี้ฉันก็ไม่ได้คิดจะทำอะไรเลยสักนิดก็แค่สังสัยว่านายหลับอยู่รึเปล่า" ( ฉันจะบ้าตายกับคนๆนี้จะต้องให้ฉันพูดกี่ครั้งกัน!)
"เธอต้องรับผิดชอบ" เขาพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ "ตลอด3เดือนนี้เธอต้องมาเป็นแฟนฉัน" เขาพูดต่อด้วยสีหน้าที่โคตรจะไร้ความรู้สึก
"นายจะบ้าหรอ?" (นี่มันเรื่องอะไรเริ่มจะไปกันใหญ่แล้ว)
"เริ่มตั้งเเต่วันนี้ เดี๋ยวนี้..... เธอต้องไปกับฉัน" พอพูดจบเขาก็ลุกขึ้นจับแขนเอมิแล้วลากตัวเธอเดินลงบันไดไป
"นายจะพาฉันไปไหน นายทำบ้าอะไรเนี่ย?" เอมิโวยวายและด้วยความตกใจขณะที่เขาลากฉเธอเดินลงบันได เธอก็ได้สะบัดแขนที่เขาจับไว้สุดแรง ทำให้หัวเขาชนกับกำเเพงอย่างจัง (เอ๋..! O.Oรู้สึกว่าตัวเองจะเเรงเยอะไปไหม?) เธอรีบวิ่งเข้าไปหาเขาด้วยความรู้สึกผิดกับตกใจนิดๆกับเเรงอันทรงพลังของตัวเอง
"นายเป็นอะไรไหม?" น้ำเสียงเธอดูเป็นห่วงจริงๆ
"เธอจะฆ่าฉันรึไง?" เขาตอบกลับทันที
"ขะ... ขอโทษ" (ยังปากดีได้ขนาดนี้คงไม่เป็นอะไรหรอกมั่ง โลกอกไปที ..แล้วฉันจะทำยังไงต่อดี)
"ไปกับฉัน" เขาพูดขึ้นแล้วจับแขนเธอแรงกว่าก่อนหน้านี้ ครั้งนี้เธอไม่ขัดขืนและยอมตามไปโดยไม่พูดอะไร จนกระทั่งยืนตรงหน้ารถสุดหรูเขาเปิดประตูแล้วบอกให้เธอขึ้นไป
"อะไรของนาย... จะพาฉันไปไหน" เอมิถามแบบ งง กับการกระทำของเขา
"ขึ้นรถ... แล้วจะอธิบายทีหลัง" เขาพูดพร้อมกับเดินไปฝั่งคนขับและขณะเดียวกันเธอก็ยอมขึ้นไปแต่โดยดี
(นี่ฉันว่าง่ายไปไหม ชักเริ่มกลัวแล้วสิ เขาจะทำอะไรฉันนนนนนนน!)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ