ปิ๊งรัก...บริษัทกำกับการ

ฉันเดินลงมาจากชั้นสองเห็นนายหน้าหวาน...ไม่สิต้องซองซิลกำลังซ้อมเต้นอยู่ "ขยันแต่เช้าเลยนะ" เขาเต้นต่อไป 'เขาคงไม่ได้ยินที่ฉันพูดล่ะมั้ง' ซองซิลหยุดเต้นและปิดเสียงเพลงก่อนจะถามฉัน "เราจะออดิชั่นกันเมื่อไหร่" ฉันมองหน้าเขาทันที "ออดิชั่น?" "นี่เธอไม่ได้วางแผนอะไรไว้เลยสินะ" "อ๊า!! ลืมไปซะสนิทเลย" ฉันรีบเปิดคอมฯเพื่อหาที่รับสมัครซุป'ตาทางอินเตอร์เน็ตทันที "อ๊ะ" ซองซิลมองมาทางฉันด้วยความสงสัย "หาเจอแล้วหรอ" ฉันนิ่งไปชั่วครู่หนึ่งก่อนจะตอบกลับไป "เขาเริ่มออดิชั่นกันตอนบ่ายของวันนี้" "ที่ไหน" ซองซิลตะโกนเสียงดัง "ที่ตึก Rorstar " "รีบไปกันเถอะ" "ดะ เดี๋ยวก่อนสิ ไปตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้วล่ะ" "ไม่ลองแล้วจะรู้ได้ยังไงล่ะ" โชคดีจังที่ตึกนั่นอยู่ไม่ไกลนัก ฉันกับซองซิลวิ่งมาถึงที่ลงทะเบียนซองซิลวิ่งเข้าไปหาพนักงานทันที "ผมมาสมัครเข้ารับการออดิชั่นครับ" "ขอโทดนะคะ แต่หมดเวลาแล้วค่ะ" "ผมขอเวลาแค่นิดเดียวเอง ขอร้องล่ะครับ" เขาพูดไปพร้อมกับเสียงที่หอบเพราะเหนื่อย "ไม่ได้จริงๆค่ะ เอาอย่างนี้นะคะฉันขอเบอร์ติดต่อไว้ก่อนนะคะ ถ้ามีการออดิชั่นเมื่อไหร่ทางเราจะติดต่อไปค่ะ" ฉันยื่นนามบัตรของทางบริษัทให้ "นี่ค่ะ" "ค่ะ แล้วทางเราจะติดต่อกลับไปนะคะ" ฉันเดินตามหลังของซองซิลด้วยความเป็นห่วง "ฉันไม่เป็นไร เธอกลับไปก่อนเถอะ" "ขอโทษนะ ถ้าฉันตั้งใจกว่านี้ก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น" "ยัยบ้าเอ๊ย ไม่ใช่ความผิดของเธอซะหน่อย กลับกันเถอะ" "อื้อ ขอบคุณนะ" ระหว่างทางเดินกลับบริษัทฉันเหลือบไปเห็นคุณตาคนหนึ่งกำลังขอความช่วยเหลือจากคนอื่นๆ ชุดที่คุณตาใส่เป็นชุดของชาวประมงแถมยังดูใจดีมากด้วย ฉันเดินเข้าไปหาคุณตาคนนั้น "คุณตาคะ มีอะไรให้ช่วยไหมคะ" "ฉันลืมเอากระเป๋าเงินกับโทรศัพท์มือถือมาน่ะ" "งั้นไปทานอาหารด้วยกันไหมคะ" ฉันพาคุณตาไปที่บริษัท "นั่งรอก่อนนะคะ จะเอาอาหารมาเสริฟให้ค่ะ" ฉันเดินไปที่ห้องครัว "เธอหายไปไหนมา แล้วนั่นใคร" ฉันลืมไปเลยว่าฉันปล่อยให้ซองซิลเดินกลับบริษัทคนเดียว "ฉันเห็นเขากำลังเดือดร้อนก็เลย..." ซองซิลถอนหายใจก่อนจะพูดว่า "ส่งมานี่เดี๋ยวฉันยกเอง" ฉันเดินไปที่โต๊ะอาหาร "มาแล้วค่ะ" คุณตาตักอาหารแล้วทาน "หนูทำเองหรอ" "ป่าวค่ะ เพื่อนหนูเขาทำมาให้ทุกวันค่ะ" "แล้วพ่อหนุ่มคนนี้คือ" "อ๋อ เขาเป็นสมาชิกของบริษัทนี้ค่ะถึงจะมีแค่ 2 คนก็เถอะ" "บริษัทของหนูทำเกี่ยวกับอะไรหรอ" "นั่นสิคะ ตอนนี้หนูกำลังปั้นซองซิลให้เป็นซุป'ตาค่ะ วันนี้เองก็มีการออดิชั่นแต่หนูไม่หาข้อมูลดีๆเองแหละค่ะ ก็เลยพลาดโอกาสแบบนี้ไป" "โอ้งั้นหรอ" "ก็บอกแล้วไงว่าไม่ใช่ความผิดของเธอน่ะ" "โฮ่โฮ่โฮ่ ฉันเองก็เคยมีเพื่อนที่เปิดบริษัทอยู่เหมือนกันนะ แต่ตอนนี้เขาไม่ได้อยู่อีกแล้วล่ะ ฉันได้รับความช่วยเหลือจากเขาหลายครั้งแต่ไม่เคยที่จะได้ตอบแทนเขาเลย" "เสียใจด้วยนะคะ หนูเองก็เคยมีคุณปู่อยู่เหมือนกัน เขามอบบริษัทนี้ให้กับหนูก่อนท่านจะเสียน่ะค่ะถึงชื่อบริษัทจะดูแปลกๆก็เถอะ" "แปลก?" "บริษัทกำกับการค่ะ" คุณตานิ่งไปซักพักก่อนจะถามฉันว่า "หนูชื่ออะไรหรอจ๊ะ" "พยองฮาค่ะ" 'ตึ๊ง' เสียงกริ่งของบริษัทดังขึ้นพร้อมกับมีรถสุดหรูมาจอดที่หน้าบริษัท "ฉันต้องไปแล้วล่ะ" "เดี๋ยวค่ะ" ฉันยื่นชุดให้คุณตา "นี่เป็นชุดของคุณปู่น่ะค่ะ หนูคิดว่าไม่จำเป็นต้องใช้คุณตาเอาไปเถอะค่ะ" "คิดถึงจังเลย" "คะ?" เขายิ้มก่อนจะพูดว่า "ขอบใจนะ พยองฮวา" "ไม่เป็นไรค่ะ กลับบ้านดีๆนะคะ" 'กริ๊ง~' เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น "ครับ" "สวัสดีค่ะ บริษัท SPS ค่ะ อยากจะเชิญให้คุณมาออดิชั่นในวันพรุ่งนี้ตอนเวลา 15:00 น. ค่ะ" "ครับ! ทราบแล้วครับ ขอบคุณมากครับ"  
To Be Continude