ปิ๊งรัก...บริษัทกำกับการ

ฉันเดินลงมาจากชั้นสองเห็นนายหน้าหวาน...ไม่สิต้องซองซิลกำลังซ้อมเต้นอยู่
"ขยันแต่เช้าเลยนะ"
เขาเต้นต่อไป
'เขาคงไม่ได้ยินที่ฉันพูดล่ะมั้ง'
ซองซิลหยุดเต้นและปิดเสียงเพลงก่อนจะถามฉัน
"เราจะออดิชั่นกันเมื่อไหร่"
ฉันมองหน้าเขาทันที
"ออดิชั่น?"
"นี่เธอไม่ได้วางแผนอะไรไว้เลยสินะ"
"อ๊า!! ลืมไปซะสนิทเลย"
ฉันรีบเปิดคอมฯเพื่อหาที่รับสมัครซุป'ตาทางอินเตอร์เน็ตทันที
"อ๊ะ"
ซองซิลมองมาทางฉันด้วยความสงสัย
"หาเจอแล้วหรอ"
ฉันนิ่งไปชั่วครู่หนึ่งก่อนจะตอบกลับไป
"เขาเริ่มออดิชั่นกันตอนบ่ายของวันนี้"
"ที่ไหน"
ซองซิลตะโกนเสียงดัง
"ที่ตึก Rorstar "
"รีบไปกันเถอะ"
"ดะ เดี๋ยวก่อนสิ ไปตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้วล่ะ"
"ไม่ลองแล้วจะรู้ได้ยังไงล่ะ"
โชคดีจังที่ตึกนั่นอยู่ไม่ไกลนัก ฉันกับซองซิลวิ่งมาถึงที่ลงทะเบียนซองซิลวิ่งเข้าไปหาพนักงานทันที
"ผมมาสมัครเข้ารับการออดิชั่นครับ"
"ขอโทดนะคะ แต่หมดเวลาแล้วค่ะ"
"ผมขอเวลาแค่นิดเดียวเอง ขอร้องล่ะครับ"
เขาพูดไปพร้อมกับเสียงที่หอบเพราะเหนื่อย
"ไม่ได้จริงๆค่ะ เอาอย่างนี้นะคะฉันขอเบอร์ติดต่อไว้ก่อนนะคะ ถ้ามีการออดิชั่นเมื่อไหร่ทางเราจะติดต่อไปค่ะ"
ฉันยื่นนามบัตรของทางบริษัทให้
"นี่ค่ะ"
"ค่ะ แล้วทางเราจะติดต่อกลับไปนะคะ"
ฉันเดินตามหลังของซองซิลด้วยความเป็นห่วง
"ฉันไม่เป็นไร เธอกลับไปก่อนเถอะ"
"ขอโทษนะ ถ้าฉันตั้งใจกว่านี้ก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น"
"ยัยบ้าเอ๊ย ไม่ใช่ความผิดของเธอซะหน่อย กลับกันเถอะ"
"อื้อ ขอบคุณนะ"
ระหว่างทางเดินกลับบริษัทฉันเหลือบไปเห็นคุณตาคนหนึ่งกำลังขอความช่วยเหลือจากคนอื่นๆ ชุดที่คุณตาใส่เป็นชุดของชาวประมงแถมยังดูใจดีมากด้วย ฉันเดินเข้าไปหาคุณตาคนนั้น
"คุณตาคะ มีอะไรให้ช่วยไหมคะ"
"ฉันลืมเอากระเป๋าเงินกับโทรศัพท์มือถือมาน่ะ"
"งั้นไปทานอาหารด้วยกันไหมคะ"
ฉันพาคุณตาไปที่บริษัท
"นั่งรอก่อนนะคะ จะเอาอาหารมาเสริฟให้ค่ะ"
ฉันเดินไปที่ห้องครัว
"เธอหายไปไหนมา แล้วนั่นใคร"
ฉันลืมไปเลยว่าฉันปล่อยให้ซองซิลเดินกลับบริษัทคนเดียว
"ฉันเห็นเขากำลังเดือดร้อนก็เลย..."
ซองซิลถอนหายใจก่อนจะพูดว่า
"ส่งมานี่เดี๋ยวฉันยกเอง"
ฉันเดินไปที่โต๊ะอาหาร
"มาแล้วค่ะ"
คุณตาตักอาหารแล้วทาน
"หนูทำเองหรอ"
"ป่าวค่ะ เพื่อนหนูเขาทำมาให้ทุกวันค่ะ"
"แล้วพ่อหนุ่มคนนี้คือ"
"อ๋อ เขาเป็นสมาชิกของบริษัทนี้ค่ะถึงจะมีแค่ 2 คนก็เถอะ"
"บริษัทของหนูทำเกี่ยวกับอะไรหรอ"
"นั่นสิคะ ตอนนี้หนูกำลังปั้นซองซิลให้เป็นซุป'ตาค่ะ วันนี้เองก็มีการออดิชั่นแต่หนูไม่หาข้อมูลดีๆเองแหละค่ะ ก็เลยพลาดโอกาสแบบนี้ไป"
"โอ้งั้นหรอ"
"ก็บอกแล้วไงว่าไม่ใช่ความผิดของเธอน่ะ"
"โฮ่โฮ่โฮ่ ฉันเองก็เคยมีเพื่อนที่เปิดบริษัทอยู่เหมือนกันนะ แต่ตอนนี้เขาไม่ได้อยู่อีกแล้วล่ะ ฉันได้รับความช่วยเหลือจากเขาหลายครั้งแต่ไม่เคยที่จะได้ตอบแทนเขาเลย"
"เสียใจด้วยนะคะ หนูเองก็เคยมีคุณปู่อยู่เหมือนกัน เขามอบบริษัทนี้ให้กับหนูก่อนท่านจะเสียน่ะค่ะถึงชื่อบริษัทจะดูแปลกๆก็เถอะ"
"แปลก?"
"บริษัทกำกับการค่ะ"
คุณตานิ่งไปซักพักก่อนจะถามฉันว่า
"หนูชื่ออะไรหรอจ๊ะ"
"พยองฮาค่ะ"
'ตึ๊ง'
เสียงกริ่งของบริษัทดังขึ้นพร้อมกับมีรถสุดหรูมาจอดที่หน้าบริษัท
"ฉันต้องไปแล้วล่ะ"
"เดี๋ยวค่ะ"
ฉันยื่นชุดให้คุณตา
"นี่เป็นชุดของคุณปู่น่ะค่ะ หนูคิดว่าไม่จำเป็นต้องใช้คุณตาเอาไปเถอะค่ะ"
"คิดถึงจังเลย"
"คะ?"
เขายิ้มก่อนจะพูดว่า
"ขอบใจนะ พยองฮวา"
"ไม่เป็นไรค่ะ กลับบ้านดีๆนะคะ"
'กริ๊ง~'
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
"ครับ"
"สวัสดีค่ะ บริษัท SPS ค่ะ อยากจะเชิญให้คุณมาออดิชั่นในวันพรุ่งนี้ตอนเวลา 15:00 น. ค่ะ"
"ครับ! ทราบแล้วครับ ขอบคุณมากครับ"

 

To Be Continude