Happy Valentine แบบว่าโดนใจสุดท้ายก็รักกัน
-
เขียนโดย Candysugar
วันที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 12.20 น.
6 บท
4 วิจารณ์
7,951 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 มกราคม พ.ศ. 2559 12.57 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) วันซวย2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ 15:30
เลิกเรียนซะที ขอให้ซวยไม่ตลอดทั้งวันเถอะ ฉันเดินไปที่ล็อกเกอร์เพื่อจะไปหยิบสมุดวิทย์ไปส่งครู ฉันเปิดล็อกเกอร์ชั้นริมขวาสุดของฉัน ฉันหยิบสมุดวิทย์ออกมาจากล็อกเกอร์ ฉันเดินถือสมุดวิทย์สุดหนาขึ้นไปชั้น3 ฉันเดินไปกำลังจะวางสมุดไว้บนโต๊ะแต่ก็เหลือบไปเห็นป้ายเล็กๆที่ติดอยู่มุมโต๊ะ ฉันเดินไปอ่านป้ายนั้น
' หมดเขตส่งสมุด(กิจกรรมที่11)
*เฉพาะเกรด10ห้อง9 '
เกรด10ห้อง9 หรอO_o ทำมายยยยยยยยย วิชานี้ฉันตกแน่T^Tตั้ง30คะแนน ฉันเดินกลับไปที่ล็อกเกอร์ ฉันเก็บสมุดวิทย์เข้าไปแต่ก่อนจะล็อกมันฉันเห็นการ์ดเล็กๆวางอยู่ในล็อกเกอร์ฉัน ฉันหยิบมันมาอ่าน ถึงแม้ลายมือมันจะหวัดไปนิดนึง(คงไม่มนิดแล้วมั๊ง)
' เย็นนี้มาเจอฉันที่สวนหลังโรงเรียนหน่อยได้ไหม
จาก ออโต้ ห้อง7 '
ออโต้หรอ ฉันเดินไปที่สวนหลังโรงเรียน แต่กลับไม่มีใครอยู่เลย ก่อนที่ฉันจะเดินกลับไปก็มีคนมาสะกิดไหล่ฉันยิกๆ ฉันหันไป
''ออโต้''
''ทำไมเธอเห็นฉันยืนอยู่ตรงนี้เวลานี้มันแปลกตรงไหน อีกอย่างฉันไม่ใช่ผีนะ''
''อะ...ออโต้''
''ทำไมหรอ''
''นายนัดฉันมาที่มีอะไรหรอ''
''เปล่าหรอกฉันแค่มีอะไรจะคุยกับเธอหน่อยน่ะ...เมื่อยไหมไปนั่งที่โต๊ะม้าหินตรงนั้นเถอะ''
ก้าวแรกที่ฉันกำลังจะก้าวไปข้างหน้าก็ถูกใครสักคนดึงฉันไปข้างหลัง เป็นจังหวะที่ออโต้หันกลับมาหาฉันพอดี ฉันหันไปดุไอ้คนที่มันดึงฉันเอาไว้ 'กอล์ฟ'
'' แพน'อย่า'ไปยุ่งกับไอ้หมอนี่นะ''
กอล์ฟบอกฉันด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วงที่สุด(รึป่าว) ฉันหันไปตอบเขา
''ทำไมฉันจะยุ่งกับเขาไม่ได้''
ฉันพูดพร้อมชี้ไปที่ออโต้
'' ไอ้นี่มันเจ้าชู้จะตายไม่รู้ตอนนี้มีแฟนสักกี่คน''
กอล์ฟพูดพร้อมไปมองออโต้
''นายเพิ่งเข้ามานายจะรู้อะไร''
''ฉันรู้จักไอ้หมอนี่ดี''
''แต่นายเพิ่งเข้ามานายจะรู้จักเขาได้ไง''
หลังจากประโยคจบฉันกับกอล์ฟก็เงียบไปไม่เกิน10วิ ออโต้ก็พูดขึ้นให้เราทั้งสองหันไปหาออโต้(ใช้คำว่า'เรา'เรอะ)
'' นี่หรอเด็กใหม่ห้อง9...ห้องเธอน่ะแพน''
นั่นคือประโยคที่เขาพูด(อย่าตอกย้ำสิ)
เลิกเรียนซะที ขอให้ซวยไม่ตลอดทั้งวันเถอะ ฉันเดินไปที่ล็อกเกอร์เพื่อจะไปหยิบสมุดวิทย์ไปส่งครู ฉันเปิดล็อกเกอร์ชั้นริมขวาสุดของฉัน ฉันหยิบสมุดวิทย์ออกมาจากล็อกเกอร์ ฉันเดินถือสมุดวิทย์สุดหนาขึ้นไปชั้น3 ฉันเดินไปกำลังจะวางสมุดไว้บนโต๊ะแต่ก็เหลือบไปเห็นป้ายเล็กๆที่ติดอยู่มุมโต๊ะ ฉันเดินไปอ่านป้ายนั้น
' หมดเขตส่งสมุด(กิจกรรมที่11)
*เฉพาะเกรด10ห้อง9 '
เกรด10ห้อง9 หรอO_o ทำมายยยยยยยยย วิชานี้ฉันตกแน่T^Tตั้ง30คะแนน ฉันเดินกลับไปที่ล็อกเกอร์ ฉันเก็บสมุดวิทย์เข้าไปแต่ก่อนจะล็อกมันฉันเห็นการ์ดเล็กๆวางอยู่ในล็อกเกอร์ฉัน ฉันหยิบมันมาอ่าน ถึงแม้ลายมือมันจะหวัดไปนิดนึง(คงไม่มนิดแล้วมั๊ง)
' เย็นนี้มาเจอฉันที่สวนหลังโรงเรียนหน่อยได้ไหม
จาก ออโต้ ห้อง7 '
ออโต้หรอ ฉันเดินไปที่สวนหลังโรงเรียน แต่กลับไม่มีใครอยู่เลย ก่อนที่ฉันจะเดินกลับไปก็มีคนมาสะกิดไหล่ฉันยิกๆ ฉันหันไป
''ออโต้''
''ทำไมเธอเห็นฉันยืนอยู่ตรงนี้เวลานี้มันแปลกตรงไหน อีกอย่างฉันไม่ใช่ผีนะ''
''อะ...ออโต้''
''ทำไมหรอ''
''นายนัดฉันมาที่มีอะไรหรอ''
''เปล่าหรอกฉันแค่มีอะไรจะคุยกับเธอหน่อยน่ะ...เมื่อยไหมไปนั่งที่โต๊ะม้าหินตรงนั้นเถอะ''
ก้าวแรกที่ฉันกำลังจะก้าวไปข้างหน้าก็ถูกใครสักคนดึงฉันไปข้างหลัง เป็นจังหวะที่ออโต้หันกลับมาหาฉันพอดี ฉันหันไปดุไอ้คนที่มันดึงฉันเอาไว้ 'กอล์ฟ'
'' แพน'อย่า'ไปยุ่งกับไอ้หมอนี่นะ''
กอล์ฟบอกฉันด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วงที่สุด(รึป่าว) ฉันหันไปตอบเขา
''ทำไมฉันจะยุ่งกับเขาไม่ได้''
ฉันพูดพร้อมชี้ไปที่ออโต้
'' ไอ้นี่มันเจ้าชู้จะตายไม่รู้ตอนนี้มีแฟนสักกี่คน''
กอล์ฟพูดพร้อมไปมองออโต้
''นายเพิ่งเข้ามานายจะรู้อะไร''
''ฉันรู้จักไอ้หมอนี่ดี''
''แต่นายเพิ่งเข้ามานายจะรู้จักเขาได้ไง''
หลังจากประโยคจบฉันกับกอล์ฟก็เงียบไปไม่เกิน10วิ ออโต้ก็พูดขึ้นให้เราทั้งสองหันไปหาออโต้(ใช้คำว่า'เรา'เรอะ)
'' นี่หรอเด็กใหม่ห้อง9...ห้องเธอน่ะแพน''
นั่นคือประโยคที่เขาพูด(อย่าตอกย้ำสิ)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ