[ิYaoi]Back To Love ทำไงดีผมกลับไปรักเค้าอีกแล้ว!?

CHAPTER2. ปฐมนิเทศ2

กริ๊งงงงง!!!กริ๊งงงง!!

                     "เฮือก!! ก..กี่โมงแล้วเนี่ย!"แย่แล้วๆทำไมผมรู้สึกว่าจะสายยังไงไม่รู้ นาฬิกาๆ อ๊ะเจอแล้ว...ตอนนี้เวลา 7โมง ฟู่...ค่อยยังชั่ว ไม่สิ-0-! เราต้องรีบไปรับคิตานะด้วยรีบไปอาบน้ำก่อนดีกว่า!

ตึก ตึก ตึก

                    "แม่ครับวันนี้มีอะ...เอ๊ะ"ใครกันหน่ะ ใครกันที่มานั่งกินข้าวบ้านผมได้หน้าตาเฉยอย่างนั้น-0-^ คนนั้นน่าจะรู้ตัวว่าผมกำลังมองจึงหันมามองผม ด...ดูดีโพ้ดๆ!*-* เค้ามีผมสีน้ำเงิน ผิวขาว สูง หุ่นเพียวสุดๆ ว่าแต่ว่า...เค้าคือใครอ่ะ(' ')

                    "อรุณสวัสดิ์ยูคุง จำฉันได้มั้ย"เอ๋...เค้ารู้จักผมหรอ?จำ..อะไรอ่ะ ผมเคยมีคนรู้จักที่โครตหล่อแบบนี้ด้วยหรอ?ยกเว้นคิตายะไปนะ-__-^ ผมส่ายหน้า เขาหัวเราะพร้อมกับยิ้มให้ผม ดูดีสุดๆเอื๊อะ-//-"ฉันชื่อเซย์โนะ คนที่เคยอยู่ข้างบ้านยูคุงตอนเป็นเด็กไง รู้สึกบังเอิญจังนะที่เราได้มาเป็นเพื่อนบ้านกันอีก ยังไงต่อจากนี้ก็ฝากตัวด้วยนะ^^"

เซย์โนะ/ฟุโรคาว่า เซย์โนะ

              เอ๊ะ...เอ๊ะ...เอ๋!!!?! เซย์โนะ! ช..ชื่อนี้มัน ใช่หรอเนี่ยเด็กผู้ชายอ้วนๆที่เคยอยู่ข้างบ้านเรา ต..ตอนนี้โครตดูดีเลย-0-!!OMG! ผมยืนตะลึงอยู่สักพักใหญ่ๆก่อนจะรีบไปนั่งกินข้าวเช้าที่แม่เตรียมให้ไม่คิดว่าจะเตรียมเผื่อเซย์โนะไว้หรอกแสดงว่าแม่เองก็ต้องรู้ก่อนหน้านี้แล้วสิว่าเซย์โนะอยู่ข้างบ้านเรา ระหว่างที่กินเซย์โนะก็เอาแต่เท้าคางมองมาทางผมพร้อมกับยิ้มอ่อนๆตลอด รู้สึกเขินๆไงไม่รู้แฮะ...ผมรีบกินให้เสร็จแล้วขอตัวไปโรงเรียนแต่พอผมสังเกตดีๆซย์โนะก็อยู่โรงเรียนเดียวกับผม ผมเลยชวนให้เค้าไปโรงเรียนด้วยกัน แต่ผมก็ไม่ลืมแวะไปเรียกคิตายะหรอก

                      "วันนี้ยูจังมาช้าจังนะเอ๊ะ...นั่นใครหรอ"ตอนแรกคิตายะก็ดูเซ็งๆอยู่แล้ว แต่พอเห็นเซย์โนะคิตายะยิ่งทำหน้าเซ็งไปกันใหญ่ ผมหัวเราะนิดๆ

                       "นี่เซย์โนะคุงเป็นรุ่นพี่เราไปปีหนึ่งนะ เซย์โนะคุงนี่คิตายะเป็นเพื่อนสนิทของผมเอง"

                       "เพื่อนสนิทหรอ..อืม..."เซย์โนะทำท่าครุ่นคิดนิดหน่อยก่อนจะยิ้มและยื่นมือไปทางคิตายะ"ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ^^"

                      "เช่นกัน"คิตายะพูดปัดๆแต่ก็ไม่ยอมจับมือกับเซย์โนะ กลับมาคว้ามือผมแล้วพาเดินไปทางโรงเรียน เสียมารยาทสุดๆไอ้หมอนี่ เซย์โนะเดินมาขนาบข้างผมแล้วจับมืออีกข้างผมไว้ด้วย...ผมชักจะรู้สึกแปลกๆแล้วสิ

                      "เน่...พวกนายสองคนจะเดินกันแบบไม่ต้องจับมือฉันจะได้มั้ยเล่า! ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะที่จะเดินเองไม่ได้- -*"ผมพูดพร้อมกับสะบัดมือทั้งสองออกแล้วรีบเดินเข้าโรงเรียนทันที

ตุบ..

                 ระหว่างที่ผมกำลังจะเข้าโรงยิมเพื่อไปฟังคำเทศนาก่อนเรียน ผมก็ดันไปชนกับใครไม่รู้เข้า ผมหน่ะไม่เป็นไรแต่คนที่ผมชนใส่ทำสมุดหล่น รู้สึกจะเป็นสมุดเช็กชื่อนักเรียน งั้นคนที่ผมชนก็เป็นกรรมการนักเรียนหรอ-0-!

                      "ข..ขอโทษครับ! เป็นอะไรมั้ยครับ"คนนั้นๆก้มลงไปเก็บสมุดก่อนจะยืนขึ้น ตัวสูงเป็นบ้า..จริงสิผมเตี้ยเองนี่หว่า=__=; เอ...ผมว่ากรรมการคนนี้หน้าคุ้นๆเหมือนเคยเจอที่ไหน...  

                      "คาตายาม่า ยูสินะ"เอ๋...รู้จักชื่อผมด้วยหรอ หรือป้ายชื่อ...ผมไม่ได้ติดนี่-__-^

                      "ใช่ครับแล้วคุณ....เดี๋ยวนะ...ร..รุ่นพี่!!!!-[]-!"ไม่ผิดแน่ๆ ไม่มีทางผิดแน่ๆหน้านิ่งๆ หล่อๆ ผมสีน้ำเงินเข้มๆนี่ คือรุ่นพี่ชิโนมิยะ เคย์อิจิที่เราเคยแอบชอบแน่ๆ ทำไมถึงมาอยู่โรงเรียนเดียวกับผมกันล่ะเนี่ยย-0-!!!!