ผ้าพันคอสีแดง

วันเวลาผ่านไป...

ฉันนึกว่าเขาจะกลับเมื่อเสร็จธุระแล้ว แต่เขาดันมานั่งดื่มชาด้วยกันซะนี่!!! จะว่าไปแล้ว...เขาก็หล่อดีแหะ ผมสีดำสนิทส่วนหน้าตาไม่รู้จะอธิบายยังไงดีนะ ประมาณว่า...หล่อเกินบรรยาย~ เรานั่งเงียบมา 10 นาทีแล้วนะ จะทำตัวยังไงดีล่ะ ไม่เคยมีแขกมาก่อนเลย ทำไงดี!?

"..." เงียบดีกว่า

"..." เงียบกลับแหะ -_-

"อ..เออ.."

"จริงสินะ!" อ้ะ!อะไรเหรอ?

"ที่นี่ที่ไหนเหรอ" ตั้งนานพึ่งถามเนี้ยนะ!?

"กระท่อมนี่...อยู่ในป่า..."

"งั้นเหรอ ฉันน่ะ..บลาๆๆๆๆ ทางนู้นทางนี้ บลาๆๆๆ" แล้วเขาก็เล่าเรื่องสาเหตุที่เขามาที่นี่

ผ่านไป...เอิ่ม...หลายสิบนาที

"งั้นเหรอ นายจะบอกว่า..นายมาเดินป่ากับเพื่อน แล้วดันหลงทางและลื่นตกเนินเขาจนมานอนกองอยู่หน้าบ้านฉันสินะ" สรุปก็สั้นนิดเดียว ไม่เห็นต้องเล่าซะยาวเลยหมอนี่ -_-

"อือ ว่าแต่..เธออยู่คนเดียวเหรอ"

"อืม" ฉันพูดก่อนจะยกชาขึ้นมาดื่ม

"ผ้าพันคอนั่นน่ะ...เธอทำเหรอ?" เขาพูดแล้วก็ชี้ไปที่ผ้าพันคอสีแดงที่วางอยู่บนโต๊ะ

"อือ"

"เธออาศัยอยู่ในป่านี้เหรอ?"

"อ..อือ อยู่มานานแล้วล่ะ" ฉันว่าเขาเริ่มถามเยอะแล้วล่ะนะ -_-^

"งั้น...เธอช่วยบอกทางออกจากที่นี่ให้หน่อยสิ"

"อ้ะ! ได้ แต่ฉันว่านายจดไว้ดีกว่านะ มันซับซ้อนน่ะ"

"อือ" แล้วเขาก็หยิบกระดาษขึ้นมาจด ว่าแต่...นั่นมันกระดาษวาดรูปฉันนะ! ด้านหลังว่าง แต่ด้านหน้าฉันวาดรูปเล่นไว้ตอนเด็กๆ

"อุบส์! นี่เธอวาดเหรอ? 555"

"ล..แล้วไงเล่า!? >///<"

"5555 โทดที บอกทางมาสิ"

"ก..ก็...ออกไปหน้าบ้านแล้วก็เดินตรงไปเรื่อยๆ จะมีต้นไม้ต้นใหญ่อยู่ แล้วก็ให้เดินไปทางขวานะ จากนั้นก็จะเจอท่อนไม้ท่อนใหญ่วางอยู่กับพื้น ให้เลี้ยวซ้ายตรงนั้น ตรงไปอีกก็จะมีเนินเขาสูงแล้วก็ชันมาก ให้นายเดินอ้อมไปทางขวาหน่อยก็จะมีทางลง แล้วก็เดินตามริมแม่น้ำไปเรื่อยๆก็จะมีทางเดินหินเก่าๆอยู่ เดินไปตามทางนั้นแหละ ก็จะออกจากป่าได้"

"อ๋อ เข้าใจแล้ว"

"อือ ระวังตัวด้วยน่ะ มันเย็นแล้วน่ะ"

"ป่านี้ไม่มีสัตว์ป่าใช่ไหม?"

"ไม่มีหรอก จะมีก็มีแต่กระต่ายป่านั่นแหละ"

"งั้น ฉันไปนะ"

"อื้อ ระวังตัวด้วยนะ"

"ว่าแต่..."

"หือ?"

.

.

"เธอเคย..ออกไปข้างนอกบ้างไหม?"